دانشجویان رشته دندانپزشکی باید از دست هایی ماهر و توانمند برخوردار باشند، چون بسیاری از کارهای دندانپزشکی، از تراش دندان گرفته تا بازسازی دندان، نیاز به دستهایی هنرمند و توانا دارد تا بتوان به نحو احسن، کارهای ظریف دندانپزشکی را انجام داد.
دندانپزشک به تشخیص و درمان بیماریهای د*ه*ان و دندان می پردازد و از همین رو شاید بهتر باشد که عنوان این رشته را د*ه*ان‌پزشکی گذاشت.
در گذشته دندانپزشکی را مساوی با دندانسازی می‌دانستند. اما امروزه دندانسازی تنها بخشی از دندانپزشکی است. رشته دندانپزشکی در مقطع دکترای عمومی نحوه رعایت بهداشت، پیشگیری و درمان بیماریهای د*ه*ان و دندان را آموزش می‌دهد.
دندانپزشکی یک علم تخصصی است که سلامت د*ه*ان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا کردن کلمات تامین می‌کند. همچنین به یاری این علم می‌توان بسیاری از بیماری‌ها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.
کارآموزی :
بعد از ۲ سال وارد دوره تخصصی دندانپزشکی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه آسیب‌شناسی فک و د*ه*ان، ارتودنسی، اندودنتیکس، پروتزهای ثابت و اکلوژن، پروتزهای متحرک و فک و صورت ، پریودنتولوژی، ترمیمی و مواد دندانی، بیماریهای د*ه*ان و دندان، جراحی د*ه*ان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان و رادیولوژی د*ه*ان و فک و صورت می‌گذرانند. و در نهایت می‌توانند بیماریهای د*ه*ان و دندان را تشخیص داده و در حد یک دندانپزشک عمومی نسبت به درمان آنها اقدام کنند.
عده ای دندانپزشکی را با کار عملی و تکنیکی صرف، یکی می دانند در حالی که اگر دانشجوی دندانپزشکی تنها فن و تکنیک این رشته را فراگرفته اما در علوم پایه ضعیف باشد، در نهایت یک دندانساز خواهد شد یعنی چنین فردی کار روی دندان را فراگرفته است اما از علم پزشکی بی نصیب می باشد.
آینده شغلی ، بازار کار، درآمد:
امروزه در کشور ایران نزدیک به ۱۲ هزار دندانپزشک وجود دارد و از سوی دیگر سالانه ۱۸ دانشکده دندانپزشکی دولتی و خصوصی موجود در کشور بیش از ۱۰۰۰ دندانپزشک تربیت می کنند. حال سوال اینجاست که آیا برای این تعداد فارغ‌التحصیل رشته دندانپزشکی فرصت‌های کاری وجود دارد؟
امروزه در کشور ایران فرصت‌های شغلی برای دندانپزشکان جوان به دو دلیل عمده محدودتر شده است که یکی از این دلایل پیشرفت بهداشت در کشور ایران است است. یعنی خوشبختانه کشور ایران نیز مانند سایر کشورهای جهان در جهت پیشگیری و اهداف بهداشتی حرکت کرده و بسیاری از بیماری‌ها را مهار و کنترل کرده است. در نتیجه مردم کمتر به پزشکان و دندانپزشکان مراجعه می‌کنند. از سوی دیگر در چند سال اخیر رشد پزشکان و دندانپزشکان نسبت به نرخ رشد جمعیت افزایش یافته است. برای مثال اگر تا ۲۰ سال قبل به ازای هر ۲۵ هزار نفر یک دندانپزشک وجود داشت حال به ازای هر ۵ یا ۶ هزار نفر یک دندانپزشک وجود دارد. البته ذکر عوامل فوق به معنای آن نیست که هیچ فرصت شغلی برای دندانپزشکان جوان وجود ندارد بلکه در بسیاری از شهرستانهای کشور، ایران هنوز شاهد کمبود دندانپزشک هستیم. یعنی در حالی که در بعضی از نقاط کشور به ازای هر ۲ هزار نفر یک دندانپزشک داریم، در نقاط محروم کشورمان به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر یک دندانپزشک وجود دارد.
افزایش تعداد دندانپزشک و بیکاری دندانپزشکان جوان :
افزایش تعداد دندانپزشکان جوان بیکار تنها مشکل ایران نیست چون طبق بررسی ها و پیش بینی های جوامع علمی خارج از ایران ، در سال ۲۰۳۰ میلادی بهداشت د*ه*ان و دندان مردم به اندازه‌ای خوب خواهد بود که دندانپزشکی عمومی به بخشی از پزشکی عمومی برخواهد گشت و رشته دندانپزشکی تنها جنبه تخصصی پیدا می‌کند.
توانایی های مورد نیاز و قابل توصیه :
عدم تسلط بر علوم پایه و زبان انگلیسی، دانشجو را از مقولات علمی دور می کند و صرفا به او توانایی انجام کارهای عملی این رشته را می‌دهد.
هرآنچه که یک دانش آموز در درس زیست شناسی دوره دبیرستان خود فرا می گیرد به نحوی به رشته دندانپزشکی ارتباط دارد بخصوص دو بخش فیزیولوژی و آسیب‌شناسی که دانشجویان دندانپزشکی در دو سال اول تحصیل خود با وسعت و عمق بیشتری نسبت به دوره دبیرستان مطالعه می‌کنند.
همچنین دانشجوی این رشته باید از دست هایی ماهر و توانمند برخوردار باشد چون بسیاری از کارهای دندانپزشکی از تراش دندان گرفته تا بازسازی دندان نیاز به دستهایی هنرمند و توانا دارد تا بتوان به نحو احسن کارهای ظریف دندانپزشکی را انجام داد.
برخورداری از سلامت کامل جسمی و روانی و قابلیت انجام کارهای بسیار دقیق علمی، عملی، کلینیکی برای داوطلبان این رشته بسیار ضروری است. خلاقیت و مهارت در کار دست و همچنین برخورداری از خلاقیت و دید هنری، دانشجو را در انجام کارهای عملی این رشته و انجام مهارت‌های لازم در پیاده کردن آموخته‌های آن، کمک بسیار می‌کند.
کار عملی دندانپزشک مهمتر از سواد تئوری:
در پزشکی مخصوصا دوره عمومی درس خواندن دوره دانشجویی و تسلط کافی به مباحث کتاب ها در کنار کار بالینی مهم تر از دندانپزشکی است. اما در دندانپزشکی کار عملی و مهارت دست که بلد باشید روی دندان انجام بدهید از درس خواندن مهم تر است. یعنی اگر خیلی مطالب علمی بلد باشید و مطالعه زیادی داشته باشد ولی در کار عملی و دستی ضعیف باشید دندانپزشک خوبی نخواهید شد. دندانپزشکی مثل پزشکی نیست که با نسخه نوشتن هم شاید بتوانید درآمد داشته باشید، باید کار عملی انجام بدهید.
وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر:
امکان ادامه تحصیل فوق دکترا در رشته‌های مختلف دندانپزشکی در ایران وجود دارد.
تعداد و عناوین واحدهای اصلی و اختصاصی:
طول دوره دندانپزشکی پنج سال است و درسهای آن در سه بخش: عمومی، پایه و اختصاصی برنامه ریزی شده است که از لحاظ نحوه تعلیم و تدریس، به درس های نظری عملی نظری، عملی تقسیم می‌شود.
جراحی فک و د*ه*ان و صورت هم شاخه ای تخصصی دیگر از رشته دندانپزشکی است
این دوره شامل دو مرحله است:
مرحله اول (۵/۱ سال) :
در این مرحله دانشجویان درسهای نظری و عملی علوم پایه و عمومی را در دانشگاه (کلاس و آزمایشگاه) می‌گذرانند.
مرحله دوم (۵/۳ سال) :
در این مرحله دانشجویان درسهای تخصصی را در دانشگاه (کلاس و بخشهای کلینیکی) فرا می‌گیرند و به منظور برخورداری از کارایی آموزشی- درمانی، بیشتر این دوره تحصیلی را در بخشهای کلینیکی دانشکده و بیمارستانهای وابسته به ارایه خدمات بهداشتی و درمانی می‌پردازند؛ لازم به تذکر است که گذراندن درسهای پایه برای ورود به دوره کلینیکی (مرحله دوم) ضروری است.
نظام آموزشی مطابق آیین‌نامه مصوب شورای عالی برنامه‌ریزی است و هر واحد درس نظری ۱۷ ساعت و هر واحد درس عملی ۳۴ ساعت است. کل واحدهای درسی این دوره ۲۰۳ واحد است.
درس های پایه رشته دندانپزشکی
درس های پایه به درس هایی گفته می شوند که زمینه ساز ورود دانشجو به درس های اصلی و تخصصی و فراگیری آنهایند. در این رشته درس های پایه جمعا به تعداد ۴۳ واحد درسی است که عبارتند از: فیزیک پزشکی، بیوشیمی، بافت‌شناسی انسانی، جنین شناسی، تشریح، ژنتیک انسانی، میکروب‌شناسی، ایمنی شناسی، فیزیولوژی، روانشناسی عمومی، آسیب شناسی عمومی.
درس های تخصصی دندانپزشکی
درس های تخصصی به درس هایی گفته می شود که اطلاعات و آگاهی های لازم را درباره رشته تخصصی به دانشجو داده، او را با مفاهیم تخصصی و عمده رشته مورد نظر آشنا می کند و آموزش های لازم را به او می دهند.
در رشته دندانپزشکی درس های تخصصی عبارتند از: کالبدشناسی و مرفولوژی دندان، زبان خارجی اختصاصی، جنین و بافت شناسی فک و د*ه*ان، آسیب شناسی د*ه*ان، ارتودنسی، اندودنتیکس، بیماریهای د*ه*ان و تشخیص، بیولوژی د*ه*ان، پریودنتولوژی، دندانپزشکی ترمیمی(پروتز متحرک پارسیل، پروتز ثابت، پروتز کامل) جراحی د*ه*ان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان، رادیولوژی د*ه*ان، گوش و حلق و بینی، نظام پزشکی و طب قانونی، بهداشت عمومی و اکولوژی، بهداشت محیط زیست، دندانپزشکی مجتمعی، بیماری های روانی، بیماری های درونی، فارماکولوژی، بهداشت د*ه*ان و تغذیه و دندانپزشکی پیشگیری مواد دندانی و پایان نامه (رساله).
دانشجویان در سال چهارم با تایید استاد راهنما، موضوعی را برای پایان نامه انتخاب و راجع به آن تحقیقاتی را آغاز می نمایند، ولی واحد پایان نامه در سال آخر محاسبه خواهد گردید که در آن زمان دانشجو پایان نامه را به هیات داوران منتخب ارایه و از آن دفاع می نماید.
ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر رشته دندانپزشکی
دندانپزشکی که در یک رشته تخصصی خاص ادامه تحصیل داده باشد (پس از اخذ مدرک دکترای دندانپزشکی) عنوان «متخصص» حتما زیر اسم او و قبل از گرایش مورد نظر ذکر می شود.
ارتودنتیکس (متخصص ارتودنسی): تصحیح روابط نامناسب فکی و دندانی، تنظیم و تصحیح روابط بین دندانها و استخوانهای سر و صورت و به طور کلی ناهنجاری های دندانی و فک و صورت از جمله وظایف یک متخصص ارتودنسی به شمار می رود. طول دوره این تخصص رشته دندانپزشکی ۳ ساله است، معمولا بهترین رتبه های آزمون تخصص وارد این رشته می شوند.
دندانپزشک به تشخیص و درمان بیماریهای د*ه*ان و دندان می پردازد و از همین رو شاید بهتر باشد که عنوان این رشته را د*ه*ان‌پزشکی گذاشت.
در گذشته دندانپزشکی را مساوی با دندانسازی می‌دانستند. اما امروزه دندانسازی تنها بخشی از دندانپزشکی است. رشته دندانپزشکی در مقطع دکترای عمومی نحوه رعایت بهداشت، پیشگیری و درمان بیماریهای د*ه*ان و دندان را آموزش می‌دهد.
دندانپزشکی یک علم تخصصی است که سلامت د*ه*ان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا کردن کلمات تامین می‌کند. همچنین به یاری این علم می‌توان بسیاری از بیماری‌ها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.
دندانپزشکی دارای دو دوره‌ی جداگانه‌ی ۲ ساله و ۴ ساله است که در ۲ سال اوّل، دانشجویان واحدهای علوم پایه مثل بیوشیمی، آناتومی، بافت‌شناسی، فیزیولوژی، ژنتیک، میکروب‌شناسی، پاتولوژی و ایمنی‌شناسی را می گذرانند و بعد از ۲ سال، با قبولی در امتحان سراسری علوم پایه، وارد دوره‌ی تخصصی دندانپزشکی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه‌ی آسیب شناسی فک و د*ه*ان، ارتودنسی (مرتّب کردن دندانها)، اندودنتیکس (درمان ریشه‌ی دندان)، پروتزهای ثابت و متحرّک (روکش دندان، دست دندان)، پریودنتولوژی (بیماریهای لثه و جرم‌گیری)، ترمیمی (پر کردن دندانها و زیبایی دندان)، بیماریهای د*ه*ان و دندان، انواع جراحی دندان (کشیدن دندان)، د*ه*ان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان و رادیولوژی د*ه*ان و فک و صورت (عکس‌برداری از دندانها) می‌گذرانند و در نهایت می‌توانند بیماریهای د*ه*ان و دندان را تشخیص داده و در حدّ یک دندانپزشک عمومی، اقدام به درمان بیماری‌ها بنمایند.
دانشجویان این رشته باید از دست هایی ماهر و توانمند برخوردار باشند، چون بسیاری از کارهای دندانپزشکی، از تراش دندان گرفته تا بازسازی دندان، نیاز به دستهایی هنرمند و توانا دارد تا بتوان به نحو احسن، کارهای ظریف دندانپزشکی را انجام داد.
عده ای از مردم، دندانپزشکی را صرفاً یک کار عملی و تکنیکی می‌دانند، در حالی که اگر دانشجوی دندانپزشکی تنها فن و تکنیک این رشته را فراگرفته، امّا در علوم پایه ضعیف باشد، در نهایت یک دندانساز خواهد شد؛ یعنی چنین فردی کار روی دندان را فرا گرفته است، امّا از علم پزشکی، بهره‌ای نبرده است.
محتوای دوره:
این مقطع دارای دو دوره مجزای ۲ و ۴ ساله است.
علوم پایه :
که در ۲ سال اول دانشجویان واحدهای علوم پایه مثل بیوشیمی، آناتومی، بافت‌شناسی، فیزیولوژی، ژنتیک، میکروب‌شناسی و ایمنی‌شناسی را می‌گذرانند.
کارآموزی :
بعد از ۲ سال وارد دوره تخصصی دندانپزشکی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه آسیب‌شناسی فک و د*ه*ان، ارتودنسی، اندودنتیکس، پروتزهای ثابت و اکلوژن، پروتزهای متحرک و فک و صورت ، پریودنتولوژی، ترمیمی و مواد دندانی، بیماریهای د*ه*ان و دندان، جراحی د*ه*ان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان و رادیولوژی د*ه*ان و فک و صورت می‌گذرانند. و در نهایت می‌توانند بیماریهای د*ه*ان و دندان را تشخیص داده و در حد یک دندانپزشک عمومی نسبت به درمان آنها اقدام کنند.
عده ای دندانپزشکی را با کار عملی و تکنیکی صرف، یکی می دانند در حالی که اگر دانشجوی دندانپزشکی تنها فن و تکنیک این رشته را فراگرفته اما در علوم پایه ضعیف باشد، در نهایت یک دندانساز خواهد شد یعنی چنین فردی کار روی دندان را فراگرفته است اما از علم پزشکی بی نصیب می باشد.
آینده شغلی ، بازار کار، درآمد:
امروزه در کشور ایران نزدیک به ۱۲ هزار دندانپزشک وجود دارد و از سوی دیگر سالانه ۱۸ دانشکده دندانپزشکی دولتی و خصوصی موجود در کشور بیش از ۱۰۰۰ دندانپزشک تربیت می کنند. حال سوال اینجاست که آیا برای این تعداد فارغ‌التحصیل رشته دندانپزشکی فرصت‌های کاری وجود دارد؟
امروزه در کشور ایران فرصت‌های شغلی برای دندانپزشکان جوان به دو دلیل عمده محدودتر شده است که یکی از این دلایل پیشرفت بهداشت در کشور ایران است است. یعنی خوشبختانه کشور ایران نیز مانند سایر کشورهای جهان در جهت پیشگیری و اهداف بهداشتی حرکت کرده و بسیاری از بیماری‌ها را مهار و کنترل کرده است. در نتیجه مردم کمتر به پزشکان و دندانپزشکان مراجعه می‌کنند. از سوی دیگر در چند سال اخیر رشد پزشکان و دندانپزشکان نسبت به نرخ رشد جمعیت افزایش یافته است. برای مثال اگر تا ۲۰ سال قبل به ازای هر ۲۵ هزار نفر یک دندانپزشک وجود داشت حال به ازای هر ۵ یا ۶ هزار نفر یک دندانپزشک وجود دارد. البته ذکر عوامل فوق به معنای آن نیست که هیچ فرصت شغلی برای دندانپزشکان جوان وجود ندارد بلکه در بسیاری از شهرستانهای کشور، ایران هنوز شاهد کمبود دندانپزشک هستیم. یعنی در حالی که در بعضی از نقاط کشور به ازای هر ۲ هزار نفر یک دندانپزشک داریم، در نقاط محروم کشورمان به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر یک دندانپزشک وجود دارد.
افزایش تعداد دندانپزشک و بیکاری دندانپزشکان جوان :
افزایش تعداد دندانپزشکان جوان بیکار تنها مشکل ایران نیست چون طبق بررسی ها و پیش بینی های جوامع علمی خارج از ایران ، در سال ۲۰۳۰ میلادی بهداشت د*ه*ان و دندان مردم به اندازه‌ای خوب خواهد بود که دندانپزشکی عمومی به بخشی از پزشکی عمومی برخواهد گشت و رشته دندانپزشکی تنها جنبه تخصصی پیدا می‌کند.
توانایی های مورد نیاز و قابل توصیه :
عدم تسلط بر علوم پایه و زبان انگلیسی، دانشجو را از مقولات علمی دور می کند و صرفا به او توانایی انجام کارهای عملی این رشته را می‌دهد.
هرآنچه که یک دانش آموز در درس زیست شناسی دوره دبیرستان خود فرا می گیرد به نحوی به رشته دندانپزشکی ارتباط دارد بخصوص دو بخش فیزیولوژی و آسیب‌شناسی که دانشجویان دندانپزشکی در دو سال اول تحصیل خود با وسعت و عمق بیشتری نسبت به دوره دبیرستان مطالعه می‌کنند.
همچنین دانشجوی این رشته باید از دست هایی ماهر و توانمند برخوردار باشد چون بسیاری از کارهای دندانپزشکی از تراش دندان گرفته تا بازسازی دندان نیاز به دستهایی هنرمند و توانا دارد تا بتوان به نحو احسن کارهای ظریف دندانپزشکی را انجام داد.
برخورداری از سلامت کامل جسمی و روانی و قابلیت انجام کارهای بسیار دقیق علمی، عملی، کلینیکی برای داوطلبان این رشته بسیار ضروری است. خلاقیت و مهارت در کار دست و همچنین برخورداری از خلاقیت و دید هنری، دانشجو را در انجام کارهای عملی این رشته و انجام مهارت‌های لازم در پیاده کردن آموخته‌های آن، کمک بسیار می‌کند.
کار عملی دندانپزشک مهمتر از سواد تئوری:
در پزشکی مخصوصا دوره عمومی درس خواندن دوره دانشجویی و تسلط کافی به مباحث کتاب ها در کنار کار بالینی مهم تر از دندانپزشکی است. اما در دندانپزشکی کار عملی و مهارت دست که بلد باشید روی دندان انجام بدهید از درس خواندن مهم تر است. یعنی اگر خیلی مطالب علمی بلد باشید و مطالعه زیادی داشته باشد ولی در کار عملی و دستی ضعیف باشید دندانپزشک خوبی نخواهید شد. دندانپزشکی مثل پزشکی نیست که با نسخه نوشتن هم شاید بتوانید درآمد داشته باشید، باید کار عملی انجام بدهید.
وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر:
امکان ادامه تحصیل فوق دکترا در رشته‌های مختلف دندانپزشکی در ایران وجود دارد.
تعداد و عناوین واحدهای اصلی و اختصاصی:
طول دوره دندانپزشکی پنج سال است و درسهای آن در سه بخش: عمومی، پایه و اختصاصی برنامه ریزی شده است که از لحاظ نحوه تعلیم و تدریس، به درس های نظری عملی نظری، عملی تقسیم می‌شود.
جراحی فک و د*ه*ان و صورت هم شاخه ای تخصصی دیگر از رشته دندانپزشکی است
این دوره شامل دو مرحله است:
مرحله اول (۵/۱ سال) :
در این مرحله دانشجویان درسهای نظری و عملی علوم پایه و عمومی را در دانشگاه (کلاس و آزمایشگاه) می‌گذرانند.
مرحله دوم (۵/۳ سال) :
در این مرحله دانشجویان درسهای تخصصی را در دانشگاه (کلاس و بخشهای کلینیکی) فرا می‌گیرند و به منظور برخورداری از کارایی آموزشی- درمانی، بیشتر این دوره تحصیلی را در بخشهای کلینیکی دانشکده و بیمارستانهای وابسته به ارایه خدمات بهداشتی و درمانی می‌پردازند؛ لازم به تذکر است که گذراندن درسهای پایه برای ورود به دوره کلینیکی (مرحله دوم) ضروری است.
نظام آموزشی مطابق آیین‌نامه مصوب شورای عالی برنامه‌ریزی است و هر واحد درس نظری ۱۷ ساعت و هر واحد درس عملی ۳۴ ساعت است. کل واحدهای درسی این دوره ۲۰۳ واحد است.
درس های پایه رشته دندانپزشکی
درس های پایه به درس هایی گفته می شوند که زمینه ساز ورود دانشجو به درس های اصلی و تخصصی و فراگیری آنهایند. در این رشته درس های پایه جمعا به تعداد ۴۳ واحد درسی است که عبارتند از: فیزیک پزشکی، بیوشیمی، بافت‌شناسی انسانی، جنین شناسی، تشریح، ژنتیک انسانی، میکروب‌شناسی، ایمنی شناسی، فیزیولوژی، روانشناسی عمومی، آسیب شناسی عمومی.
درس های تخصصی دندانپزشکی
درس های تخصصی به درس هایی گفته می شود که اطلاعات و آگاهی های لازم را درباره رشته تخصصی به دانشجو داده، او را با مفاهیم تخصصی و عمده رشته مورد نظر آشنا می کند و آموزش های لازم را به او می دهند.
در رشته دندانپزشکی درس های تخصصی عبارتند از: کالبدشناسی و مرفولوژی دندان، زبان خارجی اختصاصی، جنین و بافت شناسی فک و د*ه*ان، آسیب شناسی د*ه*ان، ارتودنسی، اندودنتیکس، بیماریهای د*ه*ان و تشخیص، بیولوژی د*ه*ان، پریودنتولوژی، دندانپزشکی ترمیمی(پروتز متحرک پارسیل، پروتز ثابت، پروتز کامل) جراحی د*ه*ان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان، رادیولوژی د*ه*ان، گوش و حلق و بینی، نظام پزشکی و طب قانونی، بهداشت عمومی و اکولوژی، بهداشت محیط زیست، دندانپزشکی مجتمعی، بیماری های روانی، بیماری های درونی، فارماکولوژی، بهداشت د*ه*ان و تغذیه و دندانپزشکی پیشگیری مواد دندانی و پایان نامه (رساله).
دانشجویان در سال چهارم با تایید استاد راهنما، موضوعی را برای پایان نامه انتخاب و راجع به آن تحقیقاتی را آغاز می نمایند، ولی واحد پایان نامه در سال آخر محاسبه خواهد گردید که در آن زمان دانشجو پایان نامه را به هیات داوران منتخب ارایه و از آن دفاع می نماید.
ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر رشته دندانپزشکی
دندانپزشکی که در یک رشته تخصصی خاص ادامه تحصیل داده باشد (پس از اخذ مدرک دکترای دندانپزشکی) عنوان «متخصص» حتما زیر اسم او و قبل از گرایش مورد نظر ذکر می شود.
ارتودنتیکس (متخصص ارتودنسی): تصحیح روابط نامناسب فکی و دندانی، تنظیم و تصحیح روابط بین دندانها و استخوانهای سر و صورت و به طور کلی ناهنجاری های دندانی و فک و صورت از جمله وظایف یک متخصص ارتودنسی به شمار می رود. طول دوره این تخصص رشته دندانپزشکی ۳ ساله است، معمولا بهترین رتبه های آزمون تخصص وارد این رشته می شوند.
پاتولوژی فک و د*ه*ان و صورت (آسیب شناسی): توانایی متخصصان این رشته دندانپزشکی بررسی نمونه های برداشته شده از ضایعات د*ه*ان، فک و صورت از لحاظ تشخیص انواع بدخیمی، سرطان و سایر ناهنجاری های بافتی می باشد.
اندودنتیکس (تخصص درمان ریشه دندان): وظیفه متخصص این رشته دندانپزشکی درمان های پیچیده ریشه و یا جراحی هایی است که معمولا از عهده توانایی های دندانپزشکان عمومی خارج است.
پریودنتیکس (تخصص بیماریهای لثه و بافتهای نگه دارنده دندان): این افراد در تشخیص بیماری های لثه، گذاشتن ایمپلنت، عملکرد و زیبایی ساختار لثه تخصص پیدا می کنند.
دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی: ترمیم و بازسازی دندان های طبیعی و تأمین زیبایی ظاهری دندان ها بخشی از وظایف متخصصان این شاخه رشته دندانپزشکی است.
جراحی فک و د*ه*ان و صورت، رشته دندانپزشکی کودکان و تخصص پروتزهای دندانی هم شاخه های تخصصی دیگر رشته دندانپزشکی است.
خلاصه‌ای از مطالب مطرح شده بعضی از درسهای تخصصی الزامی:
اندودنتیکس: مطالب این درس شامل بررسی اتیولوژی، تشخیص، پیشگیری و درمان بیماریهای پالپی و بافتهای نگهدارنده دندان‌ناشی از ضایعات پالپ به منظور حفظ سلامت و نگهداری دندانهای طبیعی است.
بیماریهای د*ه*ان و تشخیص : در درس بیماریهای د*ه*ان و تشخیص، به شناسایی ، تشخیص کلینیکی و پاراکلینیکی ضایعات حفره د*ه*ان و درمان ضایعات مخاطی آن و ارتباط آن با سایر بیماریهای ب*دن پرداخته می‌شود.
پروتزهای دندانی: در این درس در ارتباط با مسایل ترمیمی و بازسازی دستگاه جونده (دندانها و ساختمان مجاور کناری صورت) از طریق پروتزهای ثابت، متحرک (پارسیل و کامل) و فک و صورت بحث می‌شود. همچنین مسایل مربوط به اصول اکلوژن در این رشته مورد تدریس علمی عملی قرار می‌گیرد.
رادیولوژی: درس رادیولوژی یکی از درسهای دندانپزشکی و از علوم اساسی جهت دستیابی و شناسایی حالات طبیعی و غیرطبیعی استخوان فکها و دندانها می‌باشد.
دندانپزشکی کودکان: درس دندانپزشکی کودکان، قسمتی از درسهای دندانپزشکی است که شامل : تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری د*ه*ان و دندان کودکان، معلولان و معلولان ذهنی و شناسایی ر*اب*طه آن با سلامت عمومی آنها می‌باشد.
دندانپزشکی ترمیمی : این درس شامل بررسی اتیولوژی ، تشخیص ، پیشگیری و درمان و ترمیم ضایعات بافتهای سخت دندانی به منظور حفظ سلامت و زیبایی دندانهای طبیعی و بافتهای نگهدارنده آنهاست.
رشته های مشابه و نزدیک به این رشته :
وجوه مشترک علمی وسیعی که این رشته با رشته پزشکی دارد، به دندانپزشک این مهارت را می‌دهد تا با شناخت همه جانبه ساختمان ب*دن و فیزیوپاتولوژی آن خدمات و درمان‌های لازم را در راستای تخصصی خود ارایه دهد.
وضعیت نیاز کشور ایران به این رشته در حال حاضر :
اگرچه اهمیت رشته دندانپزشکی در شهرهای بزرگ و متوسط تا حدود زیادی روشن است، اما متاسفانه هنوز این رشته نتوانسته است ارزش والای خود را در شهرهای کوچک و روستاها، آن‌چنان که باید نشان دهد. گرایش روزافزون داوطلبان به این رشته و مراجعه رو به افزایش شهروندان به شاغلان این حرفه ، می‌تواند اهمیت قابل ملاحظه و نیاز به متخصصان را در این رشته ، حتی در مقایسه با سایر رشته‌های پزشکی به وضوح نشان دهد.
دشواری‌ها و مشکلات تحصیل در این رشته :
دندانپزشکی حرفه‌ای است که با کارهای عملی بر روی بیمار همراه است، بنابراین امکان انتقال بیماریهای عفونی مثل هپاتیت یا ایدز از بیمار به پزشک بسیار زیاد است و دندانپزشکان باید همواره به اصول کنترل عفونت توجه داشته باشند چون یک کوتاهی یا اشتباه می‌تواند برای آنها عواقب ناخوشایندی داشته باشد. همچنین یک دندانپزشک باید بطور مرتب نرمش و ورزش کند تا دچار کمردرد و پادرد مزمن نگردد.
نکات مثبت "رشته دندانپزشکی"
• نداشتن شیفت های طاقت فرسای شبانه و اجباری
• گرفتن ساده تر مدرک دکتری و دوران تحصیلی راحت تر نسبت به پزشکی و داروسازی
• درآمد خوب حتی با داشتن مدرک دکتری عمومی بدون تخصص
نکات منفی "رشته دندانپزشکی"
• دردهای عضلانی و مفصلی (به دلیل حالت‌های بدنی ثابت طولانی مدت، انجام حرکات تکراری، قرار گرفتن در یک وضعیت نامناسب به مدت طولانی)
• خطر ابتلا به بیماریهای عفونی و واگیردار (با رعایت اصول ایمنی مانند استفاده از ماسک، عینک محافظ و دستکش قابل پیشگیری است)
• آلودگی به خون آلوده (این یکی از خطراتی است که همیشه متوجه دندانپزشکان است)
• کمتر شدن فرصت های شغلی در شهرهای بزرگ (در مناطق محروم نیاز مبرم به دندانپزشکان احساس می شود)
