برای رسیدن به آبگرم مرتضی علی و طاق شاه عباس باید از روستای توریستی خرو که در 20 کیلومتری شرق طبس قرار دارد بگذرید تا وارد دهانه دره ای شوید. جاده رسیدن به این روستا آسفالت می باشد و در این روستا محل اقامت یک یا چند روز نیز وجود دارد.برای رسیدن به چشمه آب گرم مرتضی علی باید مسیری حدود 5 کیلومتر را طی کنید که بیشتر آن از میان آب می گذرد.
در پشت سر گذاشتن این مسیر هیجان انگیز در دوطرف راه دیواره های بلندی دیده می شوند که بر روی آنها حفره های کوچک و بزرگی با نظم خاصی پدید آمده است که «خانه گبر» نامیده می شوند؛ که برخی از آنها چشمه های آب جوشان هستند و بزرگترین شان به حمام مرتضی علی شهرت پیدا کرده است. قدمت هرکدام ازین حفره ها به دوران ساسانی برمی گردد. چشمه مرتضی علی نمونه ای بی نظیری می باشد که همزمان دو چشمه آب سرد و گرم را تشکیل می دهد و شما می توانید تفاوت دمایی 10 درجه را با قدم زمان در میان این دو چشمه احساس کنید
کمی بالاتر از این چشمه دره بسته ای دیده می شود که با جاری شدن چشمه های کوچکی به صورت نواری از دو طرف دره منظره ی چشم نوازی را شاهد خواهید بود. در ادامه این مسیر به طاق زیبای شاه عباسی می رسید که بیش از 700 سال قدمت دارد و معتقدند که سنگ نگاره‌های بزکوهی که بر آن حک شده اند، نمادی از درخواست فراوانی آب، زایندگی و فراوانی نعمت است. عده ای هم این بزها را نمادی از فرشتگانی می دانند که برای نگهبانی آب، افزایش و فراوانی نعمت بر دیواره‌های طاق دعا می کنند.
در پشت سر گذاشتن این مسیر هیجان انگیز در دوطرف راه دیواره های بلندی دیده می شوند که بر روی آنها حفره های کوچک و بزرگی با نظم خاصی پدید آمده است که «خانه گبر» نامیده می شوند؛ که برخی از آنها چشمه های آب جوشان هستند و بزرگترین شان به حمام مرتضی علی شهرت پیدا کرده است. قدمت هرکدام ازین حفره ها به دوران ساسانی برمی گردد. چشمه مرتضی علی نمونه ای بی نظیری می باشد که همزمان دو چشمه آب سرد و گرم را تشکیل می دهد و شما می توانید تفاوت دمایی 10 درجه را با قدم زمان در میان این دو چشمه احساس کنید
کمی بالاتر از این چشمه دره بسته ای دیده می شود که با جاری شدن چشمه های کوچکی به صورت نواری از دو طرف دره منظره ی چشم نوازی را شاهد خواهید بود. در ادامه این مسیر به طاق زیبای شاه عباسی می رسید که بیش از 700 سال قدمت دارد و معتقدند که سنگ نگاره‌های بزکوهی که بر آن حک شده اند، نمادی از درخواست فراوانی آب، زایندگی و فراوانی نعمت است. عده ای هم این بزها را نمادی از فرشتگانی می دانند که برای نگهبانی آب، افزایش و فراوانی نعمت بر دیواره‌های طاق دعا می کنند.
