وی با بیان اینکه از نظر گاهشماری و تقویمی این جشن صد روز بعد از زمستان بزرگ (یکم آبانماه در گاهشماری اکنون ایران) برگزار میشده است، ادامه داد: بیشتر افراد فکر میکنند که «سده» یک جشن زرتشتی بوده و به خاطر آتشی که در آن روشن میشود، با پیروان این آئین ارتباط پیدا میکند، اما واقعیت این است که جشن سده با همین نام در کرمان برگزار میشود و سالهاست که زرتشتی و مسلمان از اول تا آخر در برپایی آن شرکت میکنند.
وی خاطر نشان کرد: سده یک جشن ملی است که در زمان آل زیار توسط مسلمانان برگزار میشده و هنوز هم در بخشهای دیگری از کشور، با همین نام یا با نامهای مشابه برپا میشود.
این باستانشناس در خصوص نحوه برگزاری این جشن، اظهار کرد: از پنج بهمن، گروهی از مردم دور هم جمع شده و در محلی که از قبل برای برگزاری جشن آماده شده، هیزم و چوبهای خشک را روی هم کپه میکنند.
وی با اشاره به اینکه روز برگزاری جشن ده بهمنماه است، تصریح کرد: عدهای مردم دورهم جمع شده و آتش را روشن میکردند، در بین زرتشتیان، روشن کردن آتش به این منوال انجام میشود که عدهای از جوانان مشعل به دست، پشت سر موبد به راه میافتند و بعد از سه بار گشتن دور توده هیزم آن را روشن میکنند.
وی عنوان کرد: توده هیزم آنقدر زیاد بوده که تا حدود یکساعت سوختن آن طول کشیده و افراد را گرم کند.
این باستانشناس اضافه کرد: اصل این جشن، برپایی آتش بوده و هیچ مراسم خاص دیگری در این شب اجرا نمیشده است.
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان