دلنوشته‌ی نامه‌های بی‌پاسخ برای دخترم!|ماهک کاربر انجمن تک رمان

[AYDAW]

نام دلنوشته: نامه‌های بی‌پاسخ برای دخترم!
نویسنده: ماهک کاربر انجمن تک رمان
مقدمه:
دخترم!
این جهانی که قرار است در آن پابگذاری، پر از رازهای محو است که پیدا کردن و برملا کردنشان، جان از ب*دن می ستاند.
قرار نیست همه چیز بر وفق مراد و دل تو باشد!
باید مثل درخت بیدی با هر تازیانه ی بادهای وحشی، خم شوی؛ بدون اینکه تسلیم شوی یا بِشِکَنی!
هنگامی که در مرداب سختی ها غرق شدی و هیچ کس دست یاری به سمتت دراز نکرد،
هیچ وقت یادت نرود که تو دختر کسی هستی که در سختی ها کمر خم نکرد ، نمیکند و نخواهد کرد!​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[AYDAW]

جوانی‌ات را هدر نده عزیزکم!
این دنیا اگرچه ظاهر نسبتا زیبایی دارد
اما باطنش همچو ذغالی گداخته، سوزان است.
با هر لمس کوچک، تمام وجودت می‌سوزد.
با آتش های زندگی، شعله‌ور شو!
جوری شعله ور شو که حتی سیل هم نتواند تورا خاموش کند!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[AYDAW]

هنگامی که به آخر خط رسیدی و هیچ راه دَررویی نداشتی،
نیم نگاهی به پشت سرت بینداز!
در هر قدم از زندگی‌ات، یک پایانی داشتی؛ اما همان پایان یک شروع دیگر بود!
خودت را برای کسی که تو را برای خودت نمیخواهد، نسوزان!
اگر هر لحظه برای پایدار نگه داشتن یک نفر بسوزی، سرانجام خودت و دلت همان خاکستری می شوی که پایانش معلق شدن در باد است.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[AYDAW]

بشکن،
اما در تنهایی خودت بشکن!
جوری درون خود فرو بریز و ویران شو که حتی زلزله‌ی هشت ریشتری هم نتواند در تو اثر کند و تورا فرو بریزاند، زیرا تو فروریخته شدن و ویران شدن را تجربه کرده ای!
اما قبل از اینکه تکه هایت را جمع کنی، بعضی از آن ها را روی زمین رها کن!
بگذار این تیکه ها در پای کسانی که قصد ضربه زدن به تو را دارند فرو بروند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[AYDAW]

جان دلم!
اکنون که این نامه را برایت می نویسم، ساعت از نیمه شب هم گذشته است و من، تنها و مچاله شده روی مبل محبوبم برایت از تجربه ام می نویسم!
احساساتت را بروز بده و آشکار کن، اما برای کسی که لیاقتت داشته باشد!
هیچ وقت برای هر مسافری که از راه رسید و نیم نگاهی نثارت کرد، دست و پایت نلرزد. احساسات پاکت را نصیبش نکن!
اگر آن خواهانت باشد، با تند خویی تو نیز شیدا می شود!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[AYDAW]

شیرین زبانم!
هم اکنون در نامه ام را میخوانی، اما بدان قلبم هزاران تیکه شده است و درد، مانند زهری تمام وجودم را در بر گرفته است.
شاید نتوانم دردم را برایت بیان کنم،
میدانی چرا؟ چون من درد را با خودم عجیبن میکنم و نمیگذارم احدی از آن باخبر شود اما تو،
اما تو هرجا حس کردی که دیگر نمیتوانی ادامه دهی، احساس کردی زخم های وجودت تو را از پا دارند درمیاورند؛
همان پارک قدیمی
کنار درخت بید مجنون
ساعت شش بعد از ظهر
به انتظارت نشسته ام که دونفری خستگی و دردمند بودن باقی راه را ادامه دهیم.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان