چنان دل بسته ام کردی
که با چشم خودم دیدم
خودم میرفتم اما
سایه ام با من نمی آمد
که با چشم خودم دیدم
خودم میرفتم اما
سایه ام با من نمی آمد
^#غمکده#^
- نویسنده موضوع "ASHOB"
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 28
- بازدیدها 744
- Tagged users هیچ
ساعت تک رمان
ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت
بر س*ی*نه می فشارمت اما ندارمت
ای آسمان من که سراسر ستاره ای
تا صبح می شمارمت اما ندارمت
در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت اما ندارمت
می خواهم ای درخت بهشتی، درخت جان
در باغ دل بکارمت اما ندارمت
می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل
بر سر نگاه دارمت اما ندارمت
عاشقان همه نام و نشانی دارند
آنکه در عشق تو بی نام و نشان است منم
آنکه در عشق تو بی نام و نشان است منم
باید كسی باشد شبی ماتم بگیرد
وقتی نبودم صورتش را غم بگیرد
باید كسی باشد كه عكس خنده ام را
در لابه لای گریه اش محكم بگیرد
چشمش به هر كوچه خیا*با*نی بیافتد
باران تنهاتر شدن، نَم نَم… بگیرد
هی شهر را با خاطراتش در نَوَردَد
آینده اش را سایه ای مبهم بگیرد
از گریه‌های او خدا قلبش بلرزد
از گریه‌های او نفسهایم بگیرد
من! جای خالی باشم و او هم برایم
هر پنج شنبه شاخه ای مریم بگیرد
وقتی نبودم صورتش را غم بگیرد
باید كسی باشد كه عكس خنده ام را
در لابه لای گریه اش محكم بگیرد
چشمش به هر كوچه خیا*با*نی بیافتد
باران تنهاتر شدن، نَم نَم… بگیرد
هی شهر را با خاطراتش در نَوَردَد
آینده اش را سایه ای مبهم بگیرد
از گریه‌های او خدا قلبش بلرزد
از گریه‌های او نفسهایم بگیرد
من! جای خالی باشم و او هم برایم
هر پنج شنبه شاخه ای مریم بگیرد
این چنین گذشت زمانه
سرمای زمستان نصیب من و
گرمیِ تابستان نصیبِ تو... .
سرمای زمستان نصیب من و
گرمیِ تابستان نصیبِ تو... .
پايانى براى قصه‌ها نيست،
نه بره‌ها گرگ مي‌شوند،
نه گرگ‌ها سير،
خسته‌ام از ج*ن*س قلابى آدمها!
دار مي‌زنم خاطرات كسى را كه
مرا آزرده!
حالم خوب است،
اما گذشته‌ام در‌د ميكند!
نه بره‌ها گرگ مي‌شوند،
نه گرگ‌ها سير،
خسته‌ام از ج*ن*س قلابى آدمها!
دار مي‌زنم خاطرات كسى را كه
مرا آزرده!
حالم خوب است،
اما گذشته‌ام در‌د ميكند!
مثل دریا بود اما با عطش تبخیر شد
دیگر آن ساعت شنی را برنگردان! دیر شد
با نگاه سنگی ات آیینه ی قلبش شکست
و خدا در قامت آیینه ها تکثیر شد
د*ر*د او عشقی مبرهن بود اما بی گمان
با الفبای نگاهت نابجا تفسیر شد
آرزوهای محالش یک به یک بر باد رفت
خواب های هولناکش موبه مو تعبیر شد
کوچه ها هم بی خبر بودند از او مدتی
تا خبر دادند یک دیوانه در زنجیر شد
دیگر آن ساعت شنی را برنگردان! دیر شد
با نگاه سنگی ات آیینه ی قلبش شکست
و خدا در قامت آیینه ها تکثیر شد
د*ر*د او عشقی مبرهن بود اما بی گمان
با الفبای نگاهت نابجا تفسیر شد
آرزوهای محالش یک به یک بر باد رفت
خواب های هولناکش موبه مو تعبیر شد
کوچه ها هم بی خبر بودند از او مدتی
تا خبر دادند یک دیوانه در زنجیر شد
از هم بپاشانم به آسانی! مهم نیست
این‌ها برای هیچ طوفانی مهم نیست !
آ*غ*و*ش من مخروبه‌ای رو به سقوط است
دیگر برایم عمق ویرانی مهم نیست
با د*ر*دِ خنجر، د*ر*دِ خار از خاطرم رفت
بعد از تو غم‌های فراوانی مهم نیست
یک مُرده د*ر*د ِ زخم را حس می‌کند؟ نه!
دیگر مرا هر چه برنجانی مهم نیست
دار و ندارم سوخت در این آتش اما
هر چه برایم دل بسوزانی، مهم نیست
هر کس که با ایمان به راهی رفته باشد،
دیگر برایش هیچ تاوانی مهم نیست
حالا چه خواهد شد پس از این؟ هر چه باشد!
این بار دیگر هیچ پایانی مهم نیست
این‌ها برای هیچ طوفانی مهم نیست !
آ*غ*و*ش من مخروبه‌ای رو به سقوط است
دیگر برایم عمق ویرانی مهم نیست
با د*ر*دِ خنجر، د*ر*دِ خار از خاطرم رفت
بعد از تو غم‌های فراوانی مهم نیست
یک مُرده د*ر*د ِ زخم را حس می‌کند؟ نه!
دیگر مرا هر چه برنجانی مهم نیست
دار و ندارم سوخت در این آتش اما
هر چه برایم دل بسوزانی، مهم نیست
هر کس که با ایمان به راهی رفته باشد،
دیگر برایش هیچ تاوانی مهم نیست
حالا چه خواهد شد پس از این؟ هر چه باشد!
این بار دیگر هیچ پایانی مهم نیست
ای پریزاده و افسانه تو را گم کردم
آشنایِ من و بیگانه تورا گم کردم
عشق! ای شاهدِ آن نیمه‌شبِ بارانی
در همان کوچه، همان خانه تو را گم کردم
در همان لحظه، همان ثانیه‌ی بی‌تابی
با همان حالِ غریبانه تو را گم کردم
دلم از پایه فرو ریخت پس از رفتنِ تو
گنجِ در خانه‌ی ویرانه! تو را گم کردم
شانه‌ام از غمِ بی هم‌نفسی می‌لرزد
هم‌نفس ! بر سرِ این شانه تو را گم کردم . .
تا جنون فاصله‌ای نیست از این‌جا که منم"
ای قرارِ دلِ دیوانه تو را گم کردم
آه، ای لحظه‌ی زیبای سرودن از تو !
آه، ای گوهر دُردانه تو را گم کردم
آشنایِ من و بیگانه تورا گم کردم
عشق! ای شاهدِ آن نیمه‌شبِ بارانی
در همان کوچه، همان خانه تو را گم کردم
در همان لحظه، همان ثانیه‌ی بی‌تابی
با همان حالِ غریبانه تو را گم کردم
دلم از پایه فرو ریخت پس از رفتنِ تو
گنجِ در خانه‌ی ویرانه! تو را گم کردم
شانه‌ام از غمِ بی هم‌نفسی می‌لرزد
هم‌نفس ! بر سرِ این شانه تو را گم کردم . .
تا جنون فاصله‌ای نیست از این‌جا که منم"
ای قرارِ دلِ دیوانه تو را گم کردم
آه، ای لحظه‌ی زیبای سرودن از تو !
آه، ای گوهر دُردانه تو را گم کردم
ترس من همین بود...
روزی تو غریبه‌ترین،
کسی باشی که همه‌چیزش را بلدم...
روزی تو غریبه‌ترین،
کسی باشی که همه‌چیزش را بلدم...
