گالیلئو گالیله (Galileo Galilei) دانشمند ایتالیایی بود که مانند بسیاری از دانشمندان همعصر خود به دلیل مطالعه و تحقیقات، لقب همهچیزدان یا (Polymath) را یدک میکشید. گالیله را میتوان یکی از عناصر اصلی گذار از فلسلهی سنتی طبیعی به علوم مدرن نامید. او همچنین رنانس علمی را به سمت انقلاب علمی هدایت کرد.
نظریات گالیله در علوم مختلف مخصوصا نجوم، او را به فردی ساختارشکن در دوران خود تبدیل کرده بود. او یکی از طرفداران اصلی نظریهی خورشید مرکزی و همچنین نظریهی مرکزیت کوپرنیک بود که در دوران خود، مخالفانی سرسخت در جامعهی منجمان داشت. ادعای گالیله سرانجام توسط دادگاه تفتیش عقاید مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت حکم ارتداد برای این دانشمند بزرگ صادر شد.
گالیله پس از صدور حکم ارتداد در سال ۱۶۳۲، سالهای باقی عمر را در منزل زندانی بود. او در سالهای زندان یکی از برترین کتابهای خود را با نام The Two Sciences تالیف کرد. گالیله در این کتاب به شرح دو علم اصلی مورد مطالعهاش پرداخت که امروزه با نام مکانیک و مقاومت مصالح شناخته میشوند.
زمینههای مورد مطالعه و تحقیق گالیله بسیار متنوع بودند و به همین خاطر لقب پلیمث به او داده شده است. او از سرعت، شتاب، جاذبه، سقوط آزاد تا اصل نسبیت، اینرسی و حرکت پرتابهای را مورد مطالعه قرار میداد. گالیله تحقیقاتی نیز در علوم کاربردی داشت. او مواردی همچون اصول حرکت آورنگی و تعادل هیدرواستاتیکی را تدوین کرد. اختراعات این دانشمند ایتالیایی نیز مواردی همچون دماسنج، تلسکوپ و تعدادی قطبنمای نظامی را شامل میشوند.
گالیله با استفاده از تلسکوپ، به مطالعات نجومی میپرداخت. از کشفیات او در زمینهی کشف پدیدههای نجومی میتوان به فازهای نوری سیارهی زهره، قمرهای بزرگ سیارهی مشتری، حلقهی زحل و همچنین بررسی لکههای خورشیدی اشاره کرد.
گالیله به خاطر مطالعات متنوع در علومی همچون نجوم، فیزیک، مهندسی، فلسفه و ریاضیات، القاب «پدر اخترشناسی رصدی»، «پدر فیزیک مدرن»، «پدر روشهای علمی» و حتی «پدر علم» را یدک میکشد.
یکی از مشهور ترین پرترههای گالیله اثر Justus Sustermans
تولد و تحصیل
گالیلئو گالیله در ۱۵ فوریهی سال ۱۵۶۴ در شهر پیزا ایتالیا متولد شد. او اولین فرزند از یک خانوادهی ۶ فرزندی بود. پدرش وینچنزو گالیله، موسیقیدان بود و مادرش جولیا آماناتی نام داشت. نام گالیلئو ریشههای مختلفی در نیاکان او و همچنین رسوم ملت ایتالیا در دوران رنسانس داشته است.
گالیلئو در سالهای کودکی در کنار پدرش ساز لوت را آموخت. در کنار یادگیری موسیقی، گالیلئو از پدرش مفاهیمی همچون درک آزمایشات تجربی، اندازهگیری موسیقایی ریتم و زمان و مواردی از این دست را آموخت که مجموعهای از آموزههای ریاضی و تجربی را شامل میشد.
آشنایی با موسیقی، ریتم و تنظیم سازها، اولین پلهها برای مطالعات علمی ریاضی را تشکیل داد
خانوادهی گالیله زمانی که او هشت ساله بود به فلورانس نقل مکان کردند. البته گالیلئو در پیزا ماند و نزد یاکوبو بورجینی به تحصیل پرداخت. پس از آن او به کلیسای والومبروسا رفت که در ۳۰ کیومتری فلورانس قرار داشت. گالیلئو در سالهای جوانی تمایل زیادی به حضور در مجامع مذهبی کلیسا داشت اما به اصرار پدرش، برای ادامهی تحصیل به دانشگاه پیزا رفت تا در علوم پزشکی تحصیل کند.
تنوع مطالعاتی گالیله از همان سالهای ابتدایی تحصیل در دانشگاه آغاز شد. او در خلال مطالعهی پزشکی به پدیدههای اطراف خود نیز دقت میکرد. یکی از اولین کشفیات علمی گالیله، حرکت آونگی است. او روزی در خلال مطالعه متوجه حرکت لوستری بر اثر نیروی باد شد و به نظم حرکتی آن دقت کرد. گالیله متوجه شد که صرفنظر از نیروی وارده به لوستر، حرکت رفت و برگشتی آن زمانی ثابت خواهد داشت.
او به سرعت به خانه رفت و با آزمایشی ساده، دو آونگ با طول یکسان ساخت و آنها را در دامنههای حرکتی متفاوت به حرکت درآورد. در نهایت گالیله متپجه شد که زمان حرکت آونگی ارتباطی با دامنهی آن ندارد. حدود یک قرن بعد، کریستیان هویگنس، دانشمند هلندی با مطالعهی دقیقتر حرکت آونگی توانست فرمولی دقیق برای زمان آن تدوین کند.
با وجود علاقهی زیاد گالیله به ریاضیات، بهخاطر درآمد پایین ریاضیدانان نسبت به پزشکان، از مطالعه در این زمینه منع میشد. بههرحال او پس از اصرار زیاد موفق شد تا پدرش را برای تغییر مسیر مطالعه از پزشکی به ریاضیات قانع کند. این تغییر مسیر شروع دوران درخشان مطالعات گالیله بود.
گالیله علاوه بر ریاضیات به مطالعهی فلسفهی ارسطویی نیز علاقهمند بود و زمان زیادی را به آن اختصاص میداد. او در سال ۱۵۸۵ تحصیل در دانشگاه را رها کرد و چند سالی را به تدریس خصوص نجوم و ریاضیات در فلورانس و شهر سینا پرداخت. در خلال این سالها او مطالعاتی روی تعادل هیدرواستاتیکی داشت و مقالهای تحت عنوان «تعادل کوچک» در مورد آن تالیف کرد.
نظریات گالیله در علوم مختلف مخصوصا نجوم، او را به فردی ساختارشکن در دوران خود تبدیل کرده بود. او یکی از طرفداران اصلی نظریهی خورشید مرکزی و همچنین نظریهی مرکزیت کوپرنیک بود که در دوران خود، مخالفانی سرسخت در جامعهی منجمان داشت. ادعای گالیله سرانجام توسط دادگاه تفتیش عقاید مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت حکم ارتداد برای این دانشمند بزرگ صادر شد.
گالیله پس از صدور حکم ارتداد در سال ۱۶۳۲، سالهای باقی عمر را در منزل زندانی بود. او در سالهای زندان یکی از برترین کتابهای خود را با نام The Two Sciences تالیف کرد. گالیله در این کتاب به شرح دو علم اصلی مورد مطالعهاش پرداخت که امروزه با نام مکانیک و مقاومت مصالح شناخته میشوند.
زمینههای مورد مطالعه و تحقیق گالیله بسیار متنوع بودند و به همین خاطر لقب پلیمث به او داده شده است. او از سرعت، شتاب، جاذبه، سقوط آزاد تا اصل نسبیت، اینرسی و حرکت پرتابهای را مورد مطالعه قرار میداد. گالیله تحقیقاتی نیز در علوم کاربردی داشت. او مواردی همچون اصول حرکت آورنگی و تعادل هیدرواستاتیکی را تدوین کرد. اختراعات این دانشمند ایتالیایی نیز مواردی همچون دماسنج، تلسکوپ و تعدادی قطبنمای نظامی را شامل میشوند.
گالیله با استفاده از تلسکوپ، به مطالعات نجومی میپرداخت. از کشفیات او در زمینهی کشف پدیدههای نجومی میتوان به فازهای نوری سیارهی زهره، قمرهای بزرگ سیارهی مشتری، حلقهی زحل و همچنین بررسی لکههای خورشیدی اشاره کرد.
گالیله به خاطر مطالعات متنوع در علومی همچون نجوم، فیزیک، مهندسی، فلسفه و ریاضیات، القاب «پدر اخترشناسی رصدی»، «پدر فیزیک مدرن»، «پدر روشهای علمی» و حتی «پدر علم» را یدک میکشد.
یکی از مشهور ترین پرترههای گالیله اثر Justus Sustermans
تولد و تحصیل
گالیلئو گالیله در ۱۵ فوریهی سال ۱۵۶۴ در شهر پیزا ایتالیا متولد شد. او اولین فرزند از یک خانوادهی ۶ فرزندی بود. پدرش وینچنزو گالیله، موسیقیدان بود و مادرش جولیا آماناتی نام داشت. نام گالیلئو ریشههای مختلفی در نیاکان او و همچنین رسوم ملت ایتالیا در دوران رنسانس داشته است.
گالیلئو در سالهای کودکی در کنار پدرش ساز لوت را آموخت. در کنار یادگیری موسیقی، گالیلئو از پدرش مفاهیمی همچون درک آزمایشات تجربی، اندازهگیری موسیقایی ریتم و زمان و مواردی از این دست را آموخت که مجموعهای از آموزههای ریاضی و تجربی را شامل میشد.
آشنایی با موسیقی، ریتم و تنظیم سازها، اولین پلهها برای مطالعات علمی ریاضی را تشکیل داد
خانوادهی گالیله زمانی که او هشت ساله بود به فلورانس نقل مکان کردند. البته گالیلئو در پیزا ماند و نزد یاکوبو بورجینی به تحصیل پرداخت. پس از آن او به کلیسای والومبروسا رفت که در ۳۰ کیومتری فلورانس قرار داشت. گالیلئو در سالهای جوانی تمایل زیادی به حضور در مجامع مذهبی کلیسا داشت اما به اصرار پدرش، برای ادامهی تحصیل به دانشگاه پیزا رفت تا در علوم پزشکی تحصیل کند.
تنوع مطالعاتی گالیله از همان سالهای ابتدایی تحصیل در دانشگاه آغاز شد. او در خلال مطالعهی پزشکی به پدیدههای اطراف خود نیز دقت میکرد. یکی از اولین کشفیات علمی گالیله، حرکت آونگی است. او روزی در خلال مطالعه متوجه حرکت لوستری بر اثر نیروی باد شد و به نظم حرکتی آن دقت کرد. گالیله متوجه شد که صرفنظر از نیروی وارده به لوستر، حرکت رفت و برگشتی آن زمانی ثابت خواهد داشت.
او به سرعت به خانه رفت و با آزمایشی ساده، دو آونگ با طول یکسان ساخت و آنها را در دامنههای حرکتی متفاوت به حرکت درآورد. در نهایت گالیله متپجه شد که زمان حرکت آونگی ارتباطی با دامنهی آن ندارد. حدود یک قرن بعد، کریستیان هویگنس، دانشمند هلندی با مطالعهی دقیقتر حرکت آونگی توانست فرمولی دقیق برای زمان آن تدوین کند.
با وجود علاقهی زیاد گالیله به ریاضیات، بهخاطر درآمد پایین ریاضیدانان نسبت به پزشکان، از مطالعه در این زمینه منع میشد. بههرحال او پس از اصرار زیاد موفق شد تا پدرش را برای تغییر مسیر مطالعه از پزشکی به ریاضیات قانع کند. این تغییر مسیر شروع دوران درخشان مطالعات گالیله بود.
گالیله علاوه بر ریاضیات به مطالعهی فلسفهی ارسطویی نیز علاقهمند بود و زمان زیادی را به آن اختصاص میداد. او در سال ۱۵۸۵ تحصیل در دانشگاه را رها کرد و چند سالی را به تدریس خصوص نجوم و ریاضیات در فلورانس و شهر سینا پرداخت. در خلال این سالها او مطالعاتی روی تعادل هیدرواستاتیکی داشت و مقالهای تحت عنوان «تعادل کوچک» در مورد آن تالیف کرد.