فرهنگ پـوشاک عشـایر!

[.Mahdieh]

پوشاک بارزترین سمبل فرهنگی، مهم ترین مظهر قومی و ابزاری است که از طریق آن فرهنگ به سرعت به دیگران انتقال می یابد و به دلیل حرکتی که همراه انسان دارد، زمینه تاثیرپذیری فرهنگی آن بیشتر از هر نشانه فرهنگی دیگر است.گفته اند پوشاک و یا لباس هر شخص پرچم وجودی و بیان کننده فکر، فرهنگ، آرا و عقاید اوست، بنابراین طرح، رنگ، شکل ظاهر و هر یک از علایم پوشاک نشان دهنده خلق و خو و اندیشه صاحب آن نوع پوشش است.

در کشور پهناور ایران طوایف، اقوام و گروه های مختلفی هستند که بسته به فرهنگ بومی مناطق خود لباس های متفاوت می پوشند.در خراسان جنوبی هم چون گروه های مختلف زندگی می کنند هر کدام ویژگی ب*ر*جسته ای دارند که در نگاه اول قومیت، محل و منطقه زندگی، لهجه و گویش و دیگر مشخصات فرهنگی آنان را در ذهن بیننده تداعی می کند.پوشاک هم از جمله لوازمی است که برای هر طیف و گروه شکل و حالت خاص خود دارد.

از جمله شناخته ترین گروه ها و طوایفی که برای خود لباس محلی ویژه دارند، عشایر سلحشور هستند که مردمی متدین، مسلمان، غیور و از بهترین مرزداران خطه شرق ایران هستند.عشایر استان طوایف مختلفی دارند از جمله آن ها می توان به طوایف ده مرده، براهویی، نهتانی، بهلولی، بهرام بلوچ، دلاکه، بار فروش و ...که شکل غالب پوشاک زنان و مردان آن ها از اصالت و هویت ویژه ای برخوردار است اشاره کرد.

اگر چه تغییر و تحولی جدی به خصوص در صد ساله اخیر با رواج فرهنگ بیگانه حتی روی پوشاک رخ داده اما کمتر توانسته است اثر و آثاری بر شکل و ماهیت پوشاک محلی عشایر بگذارد و آنان هرگز کم مهری به فرهنگ خودی خویش نشان نداده و در پوشاک از سنت های اصیل خود فاصله نگرفته اند.پیوسته به ارزش های دینی و ملی خود پایبند بوده و هستند و ظواهر خود را از جمله پوشاک با موازین شرع و اصالت طایفه ای شان متناسب نگه می دارند.هرگز در برابر پوشاک بیگانه احساس خفت و خواری نمی کنند و تحت نفوذ فرهنگ غیر قرار نمی گیرند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان