انجمن رمان نویسی
یک گزارش از بابی گاش
یکی از خبرنگاران قدیمی سایت کوارتز به نام بابی گاش در طی سفری که به ایران داشته است، تجربیات خود را در اختیار سایرین قرار داده. بابی گاش که اصالتی هندی دارد؛ اما ساکن نیویورک است از اینکه اقلیت دینی «سیکها» نیز در تهران معبد ویژه خود را در اختیار دارند و به راحتی قادر به اجرای مراسم مذهبی هستند، ابراز شگفتی و البته خوشحالی کرد. وی در این باره نوشت:
تا قبل از این که به ایران سفر کنم، اخباری در ر*اب*طه با نادیده گرفته شدن اقلیت های مذهبی در ایران شنیده بودم. ؛ اما سفرم به این کشور اسلامی موجب شد شخصاً دروغ بودن این اخبارمنفی شوم. ادیانی مانند مسیحیت، زرتشتیکلیمی در ایران دارای نماینده مجلس و عبادتگاههای مخصوص به خود هستند؛ اما دیدن معبد سیکهای هند در تهران به واقع من را شگفتزده کرد. یک هفته زمان برد تا بتوانم این معبد را در یکی از خیابانهای بنبست تهران پیدا کنم. هرچند ظاهر ساختمان امروز بود؛ وقتی وارد معبد شدم، فضای داخلی دقیقاً شبیه به همان است که در معابد هر شهری از هند میتوانید مشاهده کنید. فقط قالیهای زیبای ایرانی بود که به یاد من آورد در هندوستان نیستم و اینجا ایران است. پیش از این نیز در گوشه و کنار جهان معابدزیادی از سیکها دیده بودم، در هلسینکی فنلاند نیز یک نمونه وجود داشت؛ اما انتظار نداشتم معبد سیکها را در پایتخت یک کشور اسلامی بیابم. بارها در گزارشهای دفتر حقوق بشر سازمان ملل خوانده بودم که ایران نسبت به حقوق اقلیتهای مذهبی بیتوجه است؛ اما شخصاً هیچ مورد تضعیف حقوق اقلیتها را در این کشور ندیدم. جمعیت سیکها در ایران بسیار انگشتشمار است؛ اما معبد خود را در اختیار دارند و مراسم مذهبی را بدون کم و کاست برپا میکنند. ایران در زمینه تضعیف حقوق اقلیتهای مذهبی با عربستان یک سطح قرار گرفته است؛ اما اگر وجب به وجب عربستانرا بگردید امکان ندارد معبد پرطرفدارترین مذهب هندوستان را در آن بیابید. به عقیده من این مقایسه ناعادلانه است.
یک گزارش از بابی گاش
یکی از خبرنگاران قدیمی سایت کوارتز به نام بابی گاش در طی سفری که به ایران داشته است، تجربیات خود را در اختیار سایرین قرار داده. بابی گاش که اصالتی هندی دارد؛ اما ساکن نیویورک است از اینکه اقلیت دینی «سیکها» نیز در تهران معبد ویژه خود را در اختیار دارند و به راحتی قادر به اجرای مراسم مذهبی هستند، ابراز شگفتی و البته خوشحالی کرد. وی در این باره نوشت:
تا قبل از این که به ایران سفر کنم، اخباری در ر*اب*طه با نادیده گرفته شدن اقلیت های مذهبی در ایران شنیده بودم. ؛ اما سفرم به این کشور اسلامی موجب شد شخصاً دروغ بودن این اخبارمنفی شوم. ادیانی مانند مسیحیت، زرتشتیکلیمی در ایران دارای نماینده مجلس و عبادتگاههای مخصوص به خود هستند؛ اما دیدن معبد سیکهای هند در تهران به واقع من را شگفتزده کرد. یک هفته زمان برد تا بتوانم این معبد را در یکی از خیابانهای بنبست تهران پیدا کنم. هرچند ظاهر ساختمان امروز بود؛ وقتی وارد معبد شدم، فضای داخلی دقیقاً شبیه به همان است که در معابد هر شهری از هند میتوانید مشاهده کنید. فقط قالیهای زیبای ایرانی بود که به یاد من آورد در هندوستان نیستم و اینجا ایران است. پیش از این نیز در گوشه و کنار جهان معابدزیادی از سیکها دیده بودم، در هلسینکی فنلاند نیز یک نمونه وجود داشت؛ اما انتظار نداشتم معبد سیکها را در پایتخت یک کشور اسلامی بیابم. بارها در گزارشهای دفتر حقوق بشر سازمان ملل خوانده بودم که ایران نسبت به حقوق اقلیتهای مذهبی بیتوجه است؛ اما شخصاً هیچ مورد تضعیف حقوق اقلیتها را در این کشور ندیدم. جمعیت سیکها در ایران بسیار انگشتشمار است؛ اما معبد خود را در اختیار دارند و مراسم مذهبی را بدون کم و کاست برپا میکنند. ایران در زمینه تضعیف حقوق اقلیتهای مذهبی با عربستان یک سطح قرار گرفته است؛ اما اگر وجب به وجب عربستانرا بگردید امکان ندارد معبد پرطرفدارترین مذهب هندوستان را در آن بیابید. به عقیده من این مقایسه ناعادلانه است.