محققان چینی در ماه مارس پیش‌بینی کردند که «واکنشگر ویژه همجوشی هسته‌ای» این کشور موسوم به «HL-2M» قبل از اِتمام سال ۲۰۱۹ ساخته خواهد شد. دانشمندان اعلام کردند دمای این راکتور به ۱۰۰ میلیون درجه سانتیگراد می‌رسد، این در حالی است که دمای هسته خورشید ۱۵ میلیون درجه سانتیگراد است. واکنش همجوشی هسته‌ای در تأمین نیروی خورشید نقش دارد و به نوعی این دستگاه این فرایند را تقلید می‌کند.
«دوآن ژورو» یکی از دانشمندانی که بر روی رآکتور «خورشید مصنوعی» کار می‌کند، کارهای به‌روزرِسانی را انجام داده و اظهار کرد که عملیات ساخت به خوبی در حال پیشرفت است و انتظار می‌رود این وسیله در سال ۲۰۲۰ به‌طور کامل آمادۀ فعالیت باشد. کارشناسان در مصاحبه با «Newsweek» اعلام کرده‌اند که این دستاورد سرانجام می‌تواند همجوشی هسته‌ای را به یک گزینۀ انرژی قابل استفاده در زمین تبدیل نماید.
اگر دانشمندان راهی برای بهره‌برداری از نیرویِ حاصل از همجوشی هسته‌ای پیدا کنند، در این صورت یک منبع تقریباً نامحدود از انرژی پاک بدست خواهد آمد. کارشناسان حوزۀ انرژی برای دهه‌ها در تلاش هستند تا به این ایده جامۀ عمل بپوشانند. اما مشکل اینجاست که محققان هنوز به راه مقرون به‌صرفه‌ای برای حبس و پایدارسازی پلاسمای بسیار د*اغ دست نیافته‌اند. بدون این کار، عمل ِ همجوشی رخ نخواهد داد. «واکنشگر ویژه همجوشی هسته‌ای» موسوم به «HL-2M» شاید همان وسیله‌ای باشد که سرانجام از عهدۀ چنین چالشی بر آید، یا دستکم سرنخ‌هایی برای فائق آمدن بر آن در اختیار محققان بگذارد.
«جیمز هریسون» فیزیکدان همجوشی بیان کرد: «این واکنشگر ویژه می‌تواند داده‌های ارزشمندی دربارۀ سازگاری پلاسمای همجوشی با رویکردها و روش‌های مختلف در اختیار محققان بگذارد تا بتوانند به‌طور مؤثرتری گرما و ذرات ناشی از هسته این دستگاه را مدیریت کنند. این یکی از بزرگ‌ترین مسائلِ پیش روی توسعۀ راکتورهای همجوشی تجاری است. نتایج حاصل از واکنشگر ویژه HL-2M بر طراحی این راکتورها تأثیر خواهد گذاشت.»
انجمن تک رمان
«دوآن ژورو» یکی از دانشمندانی که بر روی رآکتور «خورشید مصنوعی» کار می‌کند، کارهای به‌روزرِسانی را انجام داده و اظهار کرد که عملیات ساخت به خوبی در حال پیشرفت است و انتظار می‌رود این وسیله در سال ۲۰۲۰ به‌طور کامل آمادۀ فعالیت باشد. کارشناسان در مصاحبه با «Newsweek» اعلام کرده‌اند که این دستاورد سرانجام می‌تواند همجوشی هسته‌ای را به یک گزینۀ انرژی قابل استفاده در زمین تبدیل نماید.
اگر دانشمندان راهی برای بهره‌برداری از نیرویِ حاصل از همجوشی هسته‌ای پیدا کنند، در این صورت یک منبع تقریباً نامحدود از انرژی پاک بدست خواهد آمد. کارشناسان حوزۀ انرژی برای دهه‌ها در تلاش هستند تا به این ایده جامۀ عمل بپوشانند. اما مشکل اینجاست که محققان هنوز به راه مقرون به‌صرفه‌ای برای حبس و پایدارسازی پلاسمای بسیار د*اغ دست نیافته‌اند. بدون این کار، عمل ِ همجوشی رخ نخواهد داد. «واکنشگر ویژه همجوشی هسته‌ای» موسوم به «HL-2M» شاید همان وسیله‌ای باشد که سرانجام از عهدۀ چنین چالشی بر آید، یا دستکم سرنخ‌هایی برای فائق آمدن بر آن در اختیار محققان بگذارد.
«جیمز هریسون» فیزیکدان همجوشی بیان کرد: «این واکنشگر ویژه می‌تواند داده‌های ارزشمندی دربارۀ سازگاری پلاسمای همجوشی با رویکردها و روش‌های مختلف در اختیار محققان بگذارد تا بتوانند به‌طور مؤثرتری گرما و ذرات ناشی از هسته این دستگاه را مدیریت کنند. این یکی از بزرگ‌ترین مسائلِ پیش روی توسعۀ راکتورهای همجوشی تجاری است. نتایج حاصل از واکنشگر ویژه HL-2M بر طراحی این راکتورها تأثیر خواهد گذاشت.»
انجمن تک رمان
