سخنان حكيمانه امام مجتبی الله
یکی از جنبه های آگاهی بخشی اهل بیت صدور کلمات حکمت آمیز است که به ویژه در فرهنگ ادبی عرب جایگاهی درخور دارد از رسول خدا نقل شده که فرمود: ان الله أجري على ألسن
۴
اهل بيتي مصابيح الحكمة نیز در جایی دیگر :فرمود: هیچ بنده ای در دنیا زهد نورزید جز آنکه خداوند حکمت را در قلب او ثابت گرداند و در امر دنیا او را بصیر گردانید. در این میان امام مجتبی نیز دارای سخنان حکیمانه ای است که در اینجا بجاست به
نمونه ای اشاره کنیم
ای فرزند آدم از حرامهای الهی خود را پاک ،نگهدار عابد خواهی بود به آنچه خدا تقسیم ،کرده راضی ،باش بی نیاز خواهی بود با اطرافیانت خوب رفتار کن مسلمان خواهی بود با مردم همان گونه رفتار کن که دوست داری با تو رفتار ،کنند عادل خواهی بود در برابر ،شما اقوامی بودند که اموالی گردآوردند بناهایی ،ساختند آرزوهای طولانی داشتند اما آنچه فراهم آوردند بی فایده ماند [و] کارهایشان فریب و بی پایه شد و سکونتگاههایشان مقبره گردید.
ای فرزند آدم از روزی که از مادر زاده ،شدی یکسره در نابودی عمرت تلاش میکنی از آنچه در اختیار توست توشه ای برای آنچه پیش روی توست فراهم ساز مؤمن زاد و توشه بر میدارد [و] کافر به عیش میپردازد. آن حضرت بعد از این موعظت این آیه را میخواند که توشه برگیرید؛ چرا که بهترین توشه تقوا است
نمونه ای :
وقتی دیدی که کسی متعرض آبروی مردم میشود تلاش کن تا تو را نشناسد آنچه طاقت انجامش را نداری بر خود تکلیف مکن و متعرض آنچه بدان نمیرسی نشو و آنچه را توانایی بر آن نداری و عده مده و جز به مقدار آنچه بهره میبری خرج مکن و جز به مقدار داشته هایت برداشت مطلب و جزم آنچه طاعت الهی را به جای میآوری خشنود مباش و جز در آنچه خود را شایسته آن میدانی وارد مشو؛ چراکه تکلیف مالایطاق سفاهت است و تلاش برای آنچه دست نایافتنی است زحمت است و وعده ای که بدان عمل نکنی فضاحت است و خرج کردن در آنچه فایده ندارد عصبانیت و خشم است همچنان که انتظار برداشتی افزون بر داشت هم سخافت و بی عقلی است؛ چندان که نشستن در جایگاهی که شایستگی و استحقاقش نیست مشرف شدن بر
هلاکت و نابودی است؟
از امام مجتبی نقل شده که فرمود: شوخی کردن هیبت انسان را از میان میبرد زمانی را برای عذرخواهی باقی گذار و در کلامی دیگر حضرت مجتبی فرمود: در مجازات گناه عجله نکن و میان آن دو زمانی برای عذرخواهی باقی بگذار
یکی از جنبه های آگاهی بخشی اهل بیت صدور کلمات حکمت آمیز است که به ویژه در فرهنگ ادبی عرب جایگاهی درخور دارد از رسول خدا نقل شده که فرمود: ان الله أجري على ألسن
۴
اهل بيتي مصابيح الحكمة نیز در جایی دیگر :فرمود: هیچ بنده ای در دنیا زهد نورزید جز آنکه خداوند حکمت را در قلب او ثابت گرداند و در امر دنیا او را بصیر گردانید. در این میان امام مجتبی نیز دارای سخنان حکیمانه ای است که در اینجا بجاست به
نمونه ای اشاره کنیم
ای فرزند آدم از حرامهای الهی خود را پاک ،نگهدار عابد خواهی بود به آنچه خدا تقسیم ،کرده راضی ،باش بی نیاز خواهی بود با اطرافیانت خوب رفتار کن مسلمان خواهی بود با مردم همان گونه رفتار کن که دوست داری با تو رفتار ،کنند عادل خواهی بود در برابر ،شما اقوامی بودند که اموالی گردآوردند بناهایی ،ساختند آرزوهای طولانی داشتند اما آنچه فراهم آوردند بی فایده ماند [و] کارهایشان فریب و بی پایه شد و سکونتگاههایشان مقبره گردید.
ای فرزند آدم از روزی که از مادر زاده ،شدی یکسره در نابودی عمرت تلاش میکنی از آنچه در اختیار توست توشه ای برای آنچه پیش روی توست فراهم ساز مؤمن زاد و توشه بر میدارد [و] کافر به عیش میپردازد. آن حضرت بعد از این موعظت این آیه را میخواند که توشه برگیرید؛ چرا که بهترین توشه تقوا است
نمونه ای :
وقتی دیدی که کسی متعرض آبروی مردم میشود تلاش کن تا تو را نشناسد آنچه طاقت انجامش را نداری بر خود تکلیف مکن و متعرض آنچه بدان نمیرسی نشو و آنچه را توانایی بر آن نداری و عده مده و جز به مقدار آنچه بهره میبری خرج مکن و جز به مقدار داشته هایت برداشت مطلب و جزم آنچه طاعت الهی را به جای میآوری خشنود مباش و جز در آنچه خود را شایسته آن میدانی وارد مشو؛ چراکه تکلیف مالایطاق سفاهت است و تلاش برای آنچه دست نایافتنی است زحمت است و وعده ای که بدان عمل نکنی فضاحت است و خرج کردن در آنچه فایده ندارد عصبانیت و خشم است همچنان که انتظار برداشتی افزون بر داشت هم سخافت و بی عقلی است؛ چندان که نشستن در جایگاهی که شایستگی و استحقاقش نیست مشرف شدن بر
هلاکت و نابودی است؟
از امام مجتبی نقل شده که فرمود: شوخی کردن هیبت انسان را از میان میبرد زمانی را برای عذرخواهی باقی گذار و در کلامی دیگر حضرت مجتبی فرمود: در مجازات گناه عجله نکن و میان آن دو زمانی برای عذرخواهی باقی بگذار
