توماس آکویناس (متولد 28 ژانویه 1225 – متوفی 7 مارچ 1274) برادر روحانی، کشیش کاتولیک، و دکتر کلیسای ایتالیایی بود. او فیلسوف، عالم الهیات، و حقوقدان بسیار تأثیرگذاری در سنت فلسفه مدرسی (اسکولاستیسیسم) بود. اسم آکویناس نشان‌دهنده اصل و نسب نیاکان او در ناحیه آکوینو در استان کنونی لاتسیو است.
آکویناس شاخص‌ترین طرفدار کلاسیک الهیات طبیعی و پدر مکتب تومیسم بود. تأثیر او بر روی تفکر غربی قابل توجه است، و بخش اعظم فلسفه مدرن اندیشه‌های او را گسترش داد یا با آن مخالفت کرد، به ویژه در زمینه‌های اخلاقیات، قانون طبیعی، متافیزیک، و نظریه سیاسی. بر خلاف بسیاری از جریان‌ها در کلیسای آن زمان، توماس از اندیشه‌های مطرح شده توسط ارسطو (که او را فیلسوف می‌نامید) استقبال کرد و سعی کرد فلسفه ارسطویی را با اصول مسیحیت تلفیق کند. معروف‌ترین آثار او Summa Theologica (مدخل الهیات) و Summa contra Gentiles است. تفسیرهای او راجع به کتاب آسمانی و ارسطو، بخش مهمی از آثار او را شکل می‌دهد.
کلیسای کاتولیک، توماس آکویناس را به عنوان قدیس مورد احترام قرار می‌دهد و او را به عنوان معلم الگو برای کسانی که برای کشیش شدن مطالعه می‌کنند، در نظر می‌گیرد. توماس آکویناس یکی از بزرگترین عالمان و فیلسوفان کلیسای کاتولیک به شمار می‌رود.
