اشعار سلیم تهرانی

[zahra jafarian]

ای ز مژگانت مرا چون خوشه در دل تیرها
بر سرم چون برگ بید از غمزه ات شمشیرها
خفته در راه تو از عجز ای غزال شیرگیر
دست بر بالای یکدیگر نهاده شیرها
گرچه در راه تو عمرم صرف شد چون گردباد
دارم از ریگ بیابان بیشتر تقصیرها
صیدگاه کیست این صحرا که از زخم خدنگ
سایه پنداری پلنگ است از پی نخجیرها
فکر اسباب تعلق کردن از دیوانگی ست
موج دریای جنون ماست این زنجیرها
سایه ی تیغ است عاشق را مقام عافیت
برگ نی باشد حصاری از برای شیرها
کفر و دین را عشق صلحی داد کز اندام خود
چون زره کردند جوهر را برون شمشیرها
نیست آزادی سلیم از حلقهٔ فتراک عشق
صیدگاه اوست عالم، ما همه نخجیرها

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

سخن بست از ل*بم احرام طوف کعبهٔ دل‌ها
تماشا کن در او چون کاروان کعبه محمل‌ها
ز زهد و توبه در کار دلم صد عقده افتاده‌ست
بیا ساقی مرا آزاد کن از قید مشکل‌ها
بود سیب ذقن نقل می تحقیق، عارف را
بیابان حرم را بر سر چاه است منزل‌ها
ز نی آموز در صحرا سماع بی‌خودی کردن
کمانچه‌وار باشی چند، بی تربیتی‌جنبان محفل‌ها؟
درین صحرا که بیش از دانه دهقان خفته در خاکش
به خود اندیشه‌ای کن تا چه خواهد بود حاصل‌ها
به دریایی که همچون نوح، من افکنده‌ام لنگر
سفینه بر سر موجش بود تابوت ساحل‌ها
قیاس مهر و کین هر کسی از خاطر خود کن
به هم چون دانه‌های سبحه راهی هست از دل‌ها
سلیم امشب به یاد تربت حافظ قدح‌نوش است
الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

ش*ر*اب نقل نخواهد، بگیر ساغر را
که احتیاج شکر نیست شیر مادر را
درین محیط، قناعت به آب تلخی کن
همان به جام صدف ریز آب گوهر را
به راه عشق قدم چون نهی مجرد شو
برهنگی بود اسباب ره شناور را
مباد کم ز سرت سایه ی کلاه نمد
ببوس و بر سر شاهان گذار افسر را
سر بر*ه*نه ی خورشید را زوالی نیست
ز شمع پرس که چون تاج می خورد سر را
سلیم آینه در دیده آب می آرد
کند چو یاد، ل*ب تشنه ی سکندر را
درین محیط ز من باخت نوح لنگر را
به ناخدا نبود نسبتی شناور را
چنان زمانه کمر در شکست پاکان بست
که در صدف چو سفیداب کرد گوهر را
چو شمع موم، نسب از پدر شود روشن
بری چو دختر رز چند نام مادر را؟
کسی که سیر خزان کرده است، می داند
که چیست نوحه گری در چمن صنوبر را
به یارنامه چو سازم رقم، کنم قراض
به جای نامه ز غیرت پر کبوتر را
سلیم، کفر ازان زلف بس که رونق یافت
بود به خواری اسلام رحم، کافر را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

به راه عشق خطر نیست بینوایان را
گل است هر سر خاری بر*ه*نه پایان را
به چشم خلق نیایند، کز کلاه نمد
بود کلاه سلیمان به سر گدایان را
چه شد که خاک در دوست مومیایی شد
ز چاره نیست نصیبی شکسته پایان را
خدا به باطن روشندلان سری دارد
گزیر نیست ز آیینه خودنمایان را
صدای سرو چمن گوش کن ز جنبش باد
اگر به جلوه ندیدی قصب قبایان را
چه فرق از وطن و غربت این چنین کز من
غم تو ساخته بیگانه آشنایان را
مشو سلیم طرف با جهان عربده جوی
جواب حرف، خموشی ست ناسزایان را

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

مزن به خون من ای پر عتاب، استغنا
که می پرست نزد بر ش*ر*اب، استغنا
دلی که در چمن محفل تو ره دارد
زند به باغ چو مرغ کباب استغنا
به خوان فقر بود هر که سیر چشم، زند
به قرص پنجه کش آفتاب استغنا
خوشا دیار قناعت که می زنند اطفال
به شیر دایه، شب ماهتاب استغنا
مکن تواضع اهل زمانه را تقصیر
که کرد خانه ی ما را خ*را*ب استغنا
سلیم سوخت مرا تشنگی و بر ل*ب جوی
زند چو موج، ل*ب من به آب استغنا

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[zahra jafarian]

پیری نشد خزان گل شاخسار ما
موی سفید ماست چو عنبر بهار ما
خواهد به کار آمد اگر خاک هم شویم
افلاک را چو شیشه ی ساعت غبار ما
مردیم و گفتگوی بزرگانه کم نشد
آید صدای کوه ز سنگ مزار ما
گرمی ندیده ایم به عمر خود از کسی
جام ش*ر*اب ما بود آب خمار ما
خویشی ست در میانه ی ما و گل دورنگ
یک پشت می رسد به خزان نوبهار ما
افلاک و انجمند به کاری، ولی سلیم
کاری نمی کنند که آید به کار ما

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان