2. تنظیمات دوربین خود را یاد بگیرید.
وقتی که شما شرایط نور و محیط را ارزیابی کردید و به این پی بردید که میخواهید چگونه عکس بنظر برسد، زمان اندیشیدن درباره ی تنظیمات دوربین فرا میرسد.
برای مثال، میخواهید که بیشترین مقدار ممکن از تصویرتان واضح باشد یا اینکه بوته های (افکت مات) زیاد در پس زمینه را میپسندید؟
آیا میخواهید بزرگنمایی کنید و جلوه ی متراکم به تصویر ببخشید یا استفاده از یک لنز طبیعی یا زاویه باز را ترجیح میدهید؟
آیا میخواهید عکسی روشن باشد یا اینکه شکل تاریکتر آنرا میپسندید؟
بدین شکل است که شما برای دستیابی به اثر مطلوب و دلخواه، تنظیمات دوربین خود را تغییر میدهید.
بنظر میرسد که گرفتن یک عکس ساده کلی کار دارد.
با اینحال، اگر شما شروع به عکاسی به این روش کنید، سرانجام این موارد ملکه ی ذهن شما میشوند و در خوی شما جای میگیرند.
این کار همانند یادگیری پرتاب بسکتبال یا ضربه ی گلف است.
در ابتدا ممکن است صحیح انجام دادن ان غیر طبیعی و عجیب بنظر برسد،
اما سرانجام عادی میشود و سریعتر صورت میگیرد، و شما در وضعیت بسیار بهتری قرار خواهید گرفت تا زمان خود را در ابتدا برای تمرکز بر روی ان صرف کنید.
دوربین خود را از حالت خودکار خارج کنید و با الویت شاتر، الویت دیافراگم یا حالت دستی، عکاسی را تجربه کنید.
برخی از عکاسان به عکسبرداری در حالت دستی افتخار میکنند، و برخی اوقات عکاسی به این روش منطقی است،
اما حالت دستی از حالت های الویت شاتر یا الویت دیافراگم بهتر نیست و در بسیاری از شرایط، روش بدتری برای عکاسی است.
همه ی این موارد به شرایط عکسبرداری بستگی دارد.
با بزرگنمایی های مختلف، با دیافراگم های متفاوت و سرعت های متفاوت شاتر، لنز خود را امتحان کنید،
و اعداد حساسیت (ISO) مختلف را بکار بگیرید تا ببینید که نویز های دیجیتالی چگونه بنظر میرسند.
زمانیکه برای عکسبرداری از سه پایه استفاده نمیکنید، از افزایش میزان حساسیت نترسید.
برگردید تا عکس خود را در نرم افزار لایت روم ببینید، جزئیات را بزرگنمایی کنید و
به محیط نگاه کنید تا ببینید که چگونه انطوری که تصویر شما بنظر میرسد را تغییر میدهند.
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان
