در حوزۀ روانشناسی می توانیم میان روانشناسی کاربردی و روانشناسی پایه تمایز قائل شویم.
روانشناسی پایه ،فرایندهای ساده روانشناختی مانند ادراک، توجه، حافظه، زبان، و یادگیری را مورد مطالعه قرار می دهد. از سوی دیگر ، روانشناسی کاربردی روی مطالعه دیگر ویژگی های روانشناسی که بیشتر مرتبط با حل مسئله هست می پردازد.
در روانشناسی کاربردی جنبه های مختلفی وجود دارند که روانشناسی اجتماعی یکی از آنها است. روانشناسی اجتماعی می تواند به عنوان مطالعه تعامل میان انسان ها، بخصوص در گروه ها و موقعیت های اجتماعی، و مشخص ساختن تاثیر موقعیت های اجتماعی روی رفتار انسانی تعریف شود.
بطور خاص تر و همانطور که آلپورت یکی از بزرگان این حوزه گفته است، روانشناسی اجتماعی روی بررسی علمی چگونگی افکار افراد، احساسات و رفتارهایی که تحت تاثیر حضور واقعی، خیالی یا ضمنی افراد دیگر قرار می گیرند تمرکز دارد.
روانشناسی اجتماعی چه چیزی را مورد بررسی قرار می دهد؟
همانظور که اشاره شده است، روانشناسی اجتماعی به مطالعۀ روابط اجتماعی می پردازد.
در ادبیات علمی اینگونه استدلال می شود که فرایندهای روانشناختی اجتماعی متفاوت از فرایندهای روانشناختی فردی است. روانشناسی اجتماعی تلاش می کند تا رفتار گروهی یا فردی را در تعامل با محیط اجتماعی مورد بررسی قرار داده و درک کند.
روانشناسی اجتماعی تمایل دارد رفتار افراد بیش از هر علت یا عامل دیگری در سطح گروه بررسی کند. و تلاش می کند تا رفتار انسان را بوسیلۀ متغیرهای روانشناختی توصیف و تبیین کند.
بدین ترتیب، روانشناسی اجتماعی به دنبال ایجاد نظریه هایی دربارۀ رفتار انسانی و کمک به پیش بینی الگوهای رفتاری قبل وقوع آن و مداخلۀ بموقع است
دیگر زمینۀ کلاسیک در حوزۀ روانشناسی اجتماعی استروتایپ ها (Strotype) یا تفکرات قالبی هستند. تفکرات قالبی تصویری است که ما از گروه دیگری داریم. مثلا یه استریوتایپ می تواند این باشه که زنها همه احساساتی هستن یا اینکه مردها گریه نمیکنند. یا اینکه مردم فلان کشور خسیس یا بداخلاق هستند، مردم فلان منطقه همه بهداشت رو رعایت نمی کنند و مانند اینها.