اقیانوسها
براساس اطلاعات به دست آمده از ماهواره های فضایی ، بزرگترین گسستگی ایجاد شده در پوسته زمین در دهه های اخیر، می تواند منجر به پیدایش اقیانوسی جدید در قاره آفریقا شود. زمین شناسان بر این باورند که این شکاف که سپتامبر سال گذشته در پوسته زمین ایجاد شد، سرانجام با رسیدن به دریای سرخ ، سبب مجزا شدن بخش وسیعی از اتیوپی و اریتره از سایر قسمتهای قاره آفریقا خواهد شد. این شکاف به طول 60کیلومتر با وقوع زمین لرزه ای در سپتامبر سال گذشته ایجاد شده است.
مشاهدات پیگیر دانشمندان و محققان حاکی از آن است که این شکاف همچنان با سرعتی بی نظیر در حال گسترش است که می تواند بیانگر وقایعی در اعماق زمین باشد. منطقه ای که در آنجا صفحات زمین ساختی (تکتونیکی) تشکیل دهنده قاره آفریقا از صفحات زمین ساختی عربستان جدا شده و در نتیجه سبب کشیدگی و نازک شدن پوسته زمین در این منطقه خواهد شد. با پیدایش چنین شکافهایی در پوسته زمین ، تخته سنگهای گداخته و ذوب شده از اعماق به سطح زمین راه می یابد و با سخت شدن این مواد در معرض هوا قطعه جدیدی از بستر اقیانوس ها شکل می گیرد. اگر این شکاف در پوسته زمین گسترش یابد، در مدت زمانی حدود یک میلیون سال ، قسمت شمالی آفریقا از سایر بخشهای این قاره جدا خواهد شد و دانشمندان معتقدند با ادامه این فرآیند سرانجام اقیانوس جدیدی شکل خواهد گرفت که با اتصال به دریای سرخ جریان آب به آن راه خواهد یافت. دانشمندان با بهره گیری از ابزارهایی که نسبت به ارتعاش از حساسیت بالایی برخوردار هستند، سنجش عوامل موثر در سطح زمین و تصاویر گرفته شده از ماهواره های فضایی و آژانس فضایی اروپا، وقوع این پدیده را در اعماق زمین تحت بررسی قرار داده اند. آنها با جمع آوری این اطلاعات به نقشه دقیق و جامعی در این خصوص دست یافته اند. از سال 1970 تاکنون ، ایجاد چنین شکافی در پوسته زمین بزرگ ترین گسستگی در سطح کره زمین بوده است و این نخستین بار است که محققان توانسته اند از تصاویر ارسالی از ماهواره های فضایی برای دستیابی به اطلاعاتی درباره مراحل اصلی و بنیادی و نحوه ایجاد چنین شکافهایی دست یابند. تغییر در صفحات زمین ساختی کره زمین پدیده ای است که دریک دوره زمانی 2 میلیون ساله بتدریج به وقوع پیوسته است و هر چند وقت یکبار وقوع زمین لرزه ها و انفجارهای آتشفشانی از وقوع شکاف و فروپاشی تخته سنگها در اعماق زمین خبر می دهند. این پدیده مشابه که سال گذشته به وقوع پیوسته است شکافی 60 کیلومتری در یک گسل ایجاد کرده است. که از اتیوپی به سواحل جنوبی دریای سرخ می رسد. کار روی روشهای جدیدی که بر مبنای اطلاعات ارسال شده از ایستگاه های فضایی عمل می کنند، جزییات چگونگی وقوع این پدیده را بخوبی نمایان خواهد کرد.
آگاهی انسان در مورد اقیانوسها
آگاهیهای انسان درباره اقیانوسها ، و به خصوص کف آنها ، تا سالهای اخیر به همان اندازه آگاهیهای او از سیاره‌های دیگر بوده است. حتی آنچه امروزه اخترشناسان درباره سطح ماه می‌دانند، بیشتر از دانسته‌های زمین شناسان درباره سطح زیر اقیانوس‌های زمین است.
اقیانوس‌نگاران اولیه
اقیانوس شناسی (Oceanography) جدید را ماتیو فونتین موری (Mathew Fontaine Maury) ، افسر نیروی دریایی آمریکا ، کشف کرد. وی در آغاز سی سالگی ، در حادثه‌ای ناگوار پای خود را از دست داد. اما این حادثه ناگوار به نفع بشریت تمام شد. پس از این حادثه بود که موری متصدی انبار نقشه‌ها و وسایل نقشه‌برداری شد و کوشش خود را صرف نقشه‌برداری از جریانهای اقیانوسها کرد.
موری پیشقدم همکاریهای بین المللی در مطالعات مربوط به اقیانوس شد و در کنفرانس تاریخی بین‌المللی که در سال 1853 در بروکسل تشکیل شد، چهره‌ای موثر بود. نخستین کتاب درسی خود را درباره اقیانوس‌نگاری ، به نام جغرافیای فیزیکی دریا ، در سال 1955 منتشر کرد. (فرهنگستان علوم دریایی در آناپولیس (Annapolis مرکز ایالت مریلند در آمریکا) به افتخار کارهای بزرگ وی به 'قصر موری' (Maury Hall) ملقب شد.
براساس اطلاعات به دست آمده از ماهواره های فضایی ، بزرگترین گسستگی ایجاد شده در پوسته زمین در دهه های اخیر، می تواند منجر به پیدایش اقیانوسی جدید در قاره آفریقا شود. زمین شناسان بر این باورند که این شکاف که سپتامبر سال گذشته در پوسته زمین ایجاد شد، سرانجام با رسیدن به دریای سرخ ، سبب مجزا شدن بخش وسیعی از اتیوپی و اریتره از سایر قسمتهای قاره آفریقا خواهد شد. این شکاف به طول 60کیلومتر با وقوع زمین لرزه ای در سپتامبر سال گذشته ایجاد شده است.
مشاهدات پیگیر دانشمندان و محققان حاکی از آن است که این شکاف همچنان با سرعتی بی نظیر در حال گسترش است که می تواند بیانگر وقایعی در اعماق زمین باشد. منطقه ای که در آنجا صفحات زمین ساختی (تکتونیکی) تشکیل دهنده قاره آفریقا از صفحات زمین ساختی عربستان جدا شده و در نتیجه سبب کشیدگی و نازک شدن پوسته زمین در این منطقه خواهد شد. با پیدایش چنین شکافهایی در پوسته زمین ، تخته سنگهای گداخته و ذوب شده از اعماق به سطح زمین راه می یابد و با سخت شدن این مواد در معرض هوا قطعه جدیدی از بستر اقیانوس ها شکل می گیرد. اگر این شکاف در پوسته زمین گسترش یابد، در مدت زمانی حدود یک میلیون سال ، قسمت شمالی آفریقا از سایر بخشهای این قاره جدا خواهد شد و دانشمندان معتقدند با ادامه این فرآیند سرانجام اقیانوس جدیدی شکل خواهد گرفت که با اتصال به دریای سرخ جریان آب به آن راه خواهد یافت. دانشمندان با بهره گیری از ابزارهایی که نسبت به ارتعاش از حساسیت بالایی برخوردار هستند، سنجش عوامل موثر در سطح زمین و تصاویر گرفته شده از ماهواره های فضایی و آژانس فضایی اروپا، وقوع این پدیده را در اعماق زمین تحت بررسی قرار داده اند. آنها با جمع آوری این اطلاعات به نقشه دقیق و جامعی در این خصوص دست یافته اند. از سال 1970 تاکنون ، ایجاد چنین شکافی در پوسته زمین بزرگ ترین گسستگی در سطح کره زمین بوده است و این نخستین بار است که محققان توانسته اند از تصاویر ارسالی از ماهواره های فضایی برای دستیابی به اطلاعاتی درباره مراحل اصلی و بنیادی و نحوه ایجاد چنین شکافهایی دست یابند. تغییر در صفحات زمین ساختی کره زمین پدیده ای است که دریک دوره زمانی 2 میلیون ساله بتدریج به وقوع پیوسته است و هر چند وقت یکبار وقوع زمین لرزه ها و انفجارهای آتشفشانی از وقوع شکاف و فروپاشی تخته سنگها در اعماق زمین خبر می دهند. این پدیده مشابه که سال گذشته به وقوع پیوسته است شکافی 60 کیلومتری در یک گسل ایجاد کرده است. که از اتیوپی به سواحل جنوبی دریای سرخ می رسد. کار روی روشهای جدیدی که بر مبنای اطلاعات ارسال شده از ایستگاه های فضایی عمل می کنند، جزییات چگونگی وقوع این پدیده را بخوبی نمایان خواهد کرد.
آگاهی انسان در مورد اقیانوسها
آگاهیهای انسان درباره اقیانوسها ، و به خصوص کف آنها ، تا سالهای اخیر به همان اندازه آگاهیهای او از سیاره‌های دیگر بوده است. حتی آنچه امروزه اخترشناسان درباره سطح ماه می‌دانند، بیشتر از دانسته‌های زمین شناسان درباره سطح زیر اقیانوس‌های زمین است.
اقیانوس‌نگاران اولیه
اقیانوس شناسی (Oceanography) جدید را ماتیو فونتین موری (Mathew Fontaine Maury) ، افسر نیروی دریایی آمریکا ، کشف کرد. وی در آغاز سی سالگی ، در حادثه‌ای ناگوار پای خود را از دست داد. اما این حادثه ناگوار به نفع بشریت تمام شد. پس از این حادثه بود که موری متصدی انبار نقشه‌ها و وسایل نقشه‌برداری شد و کوشش خود را صرف نقشه‌برداری از جریانهای اقیانوسها کرد.
موری پیشقدم همکاریهای بین المللی در مطالعات مربوط به اقیانوس شد و در کنفرانس تاریخی بین‌المللی که در سال 1853 در بروکسل تشکیل شد، چهره‌ای موثر بود. نخستین کتاب درسی خود را درباره اقیانوس‌نگاری ، به نام جغرافیای فیزیکی دریا ، در سال 1955 منتشر کرد. (فرهنگستان علوم دریایی در آناپولیس (Annapolis مرکز ایالت مریلند در آمریکا) به افتخار کارهای بزرگ وی به 'قصر موری' (Maury Hall) ملقب شد.
