دوچرخه توسط شخص یا کشور خاصی اختراع نشده است. حدود صد سال طول کشید تا تلاش افراد مختلف به ثمر بنشیند و دوچرخه های امروزی وارده ی عرصه ی رقابت با وسایل نقلیه شوند. هیچ کس با خود حتی فکر هم نمی کرد که سال ها بعد دوچرخه ها روشی انقلابی برای رفت و آمد خواهند شد.
اولین دوچرخه ها در اسکاتلند ساخته شدند و مردم به آن ها دوچرخه های پایی می گفتند. دوچرخه های اولیه دارای دو چرخ بودند اما پدال نداشتند. کسی که دوچرخه را می راند مجبور بود دو پای خود را بروی زمین به سمت عقب فشار دهد تا دوچرخه به جلو حرکت کند. خیلی زود مخترعی فرانسوی به چرخ های جلوی دوچرخه پدال اضافه کرد تا راننده با فشار به پدال ها بتواند دوچرخه را به حرکت درآورد. با همه این اوصاف باز هم راندن دوچرخه کاری سخت و طاقت فرسایی بود زیرا دوچرخه ی اولیه بسیار سنگین بود. چهار چوب اصلی آن از استیل جامد و چرخ های آن از چوبی ساخته شده بودند که با استیل پوشانده شده بود. با این وجود این وسیله بین مردان جوان و ثروتمند فرانسوی محبوبیت فراوانی داشت. آن ها دوچرخه های پایی خود را در پارک های پاریس به نمایش می گذاشتند. به علت سنگینی این طرح های ابتدایی از دوچرخه، هیچکس حتی فکرش را هم نمی کرد که تبدیل به یک وسیله نقلیه شود. مردم از آن ها برای رفتن به مغازه ها یا سرکار رفتن استفاده نمی کردند. مردم بیشتر این وسیله را اسباب بازی می پنداشتند که می توانند اندکی خود را با آن سرگرم کنند.
بزرگ ترین تولید کنندگان موتور سیکلت
در سال های 1870 تولید کنندگان آمریکایی دریافتند که در آن سوی مرزها دوچرخه های پایی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. همین امر باعث شد تا آن ها نیز دست به کار شوند و دوچرخه های خود را بسازنند. اما بایک تفاوت! آن ها بدنه ی دوچرخه ی خود را از استیل توخالی ساختند. این تغییر دوچرخه را بسیار سبک تر کرد. اما هنوز مردم به سختی می توانستند مسیر کوتاهی را رکاب بزنند و علاوه بر این ها ناهموار بودن خیابان ها در آن سال ها کار رکاب زدن را از قبل سخت تر نیز می کرد. اما با تمام این مشکلات هنوز افرادی بودند که با مبلغ ناچیزی برای انجام کارهای روزانه خود دوچرخه ای اجاره می کردند.(سیارک)
اولین دوچرخه ها در اسکاتلند ساخته شدند و مردم به آن ها دوچرخه های پایی می گفتند. دوچرخه های اولیه دارای دو چرخ بودند اما پدال نداشتند. کسی که دوچرخه را می راند مجبور بود دو پای خود را بروی زمین به سمت عقب فشار دهد تا دوچرخه به جلو حرکت کند. خیلی زود مخترعی فرانسوی به چرخ های جلوی دوچرخه پدال اضافه کرد تا راننده با فشار به پدال ها بتواند دوچرخه را به حرکت درآورد. با همه این اوصاف باز هم راندن دوچرخه کاری سخت و طاقت فرسایی بود زیرا دوچرخه ی اولیه بسیار سنگین بود. چهار چوب اصلی آن از استیل جامد و چرخ های آن از چوبی ساخته شده بودند که با استیل پوشانده شده بود. با این وجود این وسیله بین مردان جوان و ثروتمند فرانسوی محبوبیت فراوانی داشت. آن ها دوچرخه های پایی خود را در پارک های پاریس به نمایش می گذاشتند. به علت سنگینی این طرح های ابتدایی از دوچرخه، هیچکس حتی فکرش را هم نمی کرد که تبدیل به یک وسیله نقلیه شود. مردم از آن ها برای رفتن به مغازه ها یا سرکار رفتن استفاده نمی کردند. مردم بیشتر این وسیله را اسباب بازی می پنداشتند که می توانند اندکی خود را با آن سرگرم کنند.
بزرگ ترین تولید کنندگان موتور سیکلت
در سال های 1870 تولید کنندگان آمریکایی دریافتند که در آن سوی مرزها دوچرخه های پایی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. همین امر باعث شد تا آن ها نیز دست به کار شوند و دوچرخه های خود را بسازنند. اما بایک تفاوت! آن ها بدنه ی دوچرخه ی خود را از استیل توخالی ساختند. این تغییر دوچرخه را بسیار سبک تر کرد. اما هنوز مردم به سختی می توانستند مسیر کوتاهی را رکاب بزنند و علاوه بر این ها ناهموار بودن خیابان ها در آن سال ها کار رکاب زدن را از قبل سخت تر نیز می کرد. اما با تمام این مشکلات هنوز افرادی بودند که با مبلغ ناچیزی برای انجام کارهای روزانه خود دوچرخه ای اجاره می کردند.(سیارک)