الگوبرداری درست + بازگشت به ریشهها
تقریبا غیر ممکن است چند ساعتی را در کوهستانهای همیشه سفیدپوش نوروژ و جادههای جنگلی انگلستان بگذرانید، داستان والهالا را جلو ببرید و متوجه الگو گرفتن سازندگان از بازیهای معروف و شناخته شده نشوید. لوکیشنها، نوع روایت داستان و حتی سرعت بازگو شدن آن کاملا Red Dead Redemption 2 را به یاد میآورد. والهالا با مراحل فرعی، برخی از قابلیتها و اتمسفر کلی خودش حتی بیشتر از گذشته نسخه سوم Witcher را در ذهن تداعی میکند اما هیچ کدام از الگوبرداریها نه تنها نقطه ضعف به حساب نمیآیند بلکه به نظرم والهالا را به یکی از کاملترین نسخههای سری تبدیل کردهاند.داستان بازی آنقدری درگیر کننده است که تا پایان جالب و مهم خودش شما را به دنبال خود بکشد و در عین حال در این مسیر تقریبا ۶۰ ساعته به سختی میتوانید در برابر وسوسه انجام ماموریتهای فرعی و مینی گیمهای بازی هم مقاومت کنید. ماموریتهای اصلی شاید هر از چند گاهی تا حد کمی شبیه هم شوند، برخی از کاراکترها هم کمی روی مختان راه بروند و در این بین هم برای صحبت کردنهای بیش از حد با آنها مجبور شوید مسافتهای زیادی را طی کنید اما در مجموع والهالا مجموعهای از شخصیتهای به یادماندنی و مراحل متفاوت دوست داشتنی دارد که آشنا شدن با آنها و تجربهشان تا انتها ل*ذتبخش است.