۲) لایه‌ی RDF
همانطور که گفته شد فراداده یا متادیتا، داده‌هایی درباره‌ی خود داده هستند. به عنوان مثال قفسه‌های یک فروشگاه کتاب را در نظر بگیرید که از طریق کارتابل‌هایی به نوع محتوای کتاب‌های آن قفسه‌ها اشاره دارند. آن کارتابل‌ها همان فرداده‌ها یا متادیتا‌ها هستند که اطلاعاتی درباره کتاب‌ها که همان داده‌ها هستند در اختیار ما قرار می‌دهند.RDF همانند نویسنده‌ی این کارتابل‌ها عمل می‌کند و تمام اشیای موجود در وب را که شامل متن‌ها، تصاویر، فایل‌ها و … هستند به عنوان منابعی در نظر می‌گیرد که در ر*اب*طه با آن‌ها می‌شود جملاتی بیان کرد. سپس RDF با توجه به ساختار کلی این جملات شروع به ساختن فراداده برای صفات معیّنی می‌کند.
در واقع RDF طراحی شد تا یک روش عمومی را برای تعریف اطلاعات به گونه‌ای ارائه دهد که به وسیله‌ی برنامه‌های کامپیوتری خوانده و فهمیده شود. توصیفات و مستندات RDF در XML نوشته می‌شوند. زبان XML که از RDF در آن استفاده شده RDF/XML نامیده می‌شود. همچنین تعریف‌های RDF روی وب نمایش داده نمی‌شوند. RDF همه چیز را با استفاده از شناسه‌های وب یا همان URI یا نامک تشخیص می‌دهند و منابع را با خصوصیات و مقادیر خصوصیات تعریف می‌کند.
