گفته بودی که چرا محو تماشای منیآن چنان مات که یک دم مژه برهم نزنی
مژه برهم نزنم تا که ز دستم نرودناز چشم تو، به قدر مژه برهم زدنی
امان ای دل من ای خداای جان ای دل من ای خدا فغان ای دل من
میخواهم و میخواستمت تا نفسم بودمیسوختم از حسرت و عشق تو بسم بود
عشق تو بسم بود که این شعله ی بیدارروشنگر شب های بلند قفسم بود
مژه برهم نزنم تا که ز دستم نرودناز چشم تو به قدر مژه برهم زدنی
امان ای دل من ای خداای جان ای دل من ای خدا فغان ای دل من
لله که به جز یاد تو گر هیچکسم هستحاشا حاشا که به جز عشق تو گر هیچکسم بود
سیمای مسیحایی اندوه تو ای عشق ای عشقدر غربت این مهلکه فریاد رسم بود ای عشق ای عشق
عشق تو بسم بود که این شعله ی بیدارروشنگر شب های بلند قفسم بود
مژه برهم نزنم تا که ز دستم نرودناز چشم تو به قدر مژه برهم زدنی
امان ای دل من ای خداای جان ای دل من ای خدا فغان ای دل من
