انجمن رمان نویسی | تک رمان
انجمن تک رمان...انجمن رمان نویسی تک رمان با ارائه محیطی امن و صمیمی فعالیت خود را در راستای ترویج کتابخوانی آغاز کرده است.
forum.taakroman.ir
فرد متوفى مراسمى دارد: ابتدا پلک هاى او را بسته ، پاهایش را تا زانوها تا مى کنند.پس از آن وى را در خانه اى طاهر روى ت*خت خو*اب آهنى یا روى زمین سنگ فرش مىخوابانند و با روپوشى تمیز او را مى پوشانند. زیرا در آئین زرتشت مرده ناپاک است وبا هر چه تماس پیدا کند، آن را آلوده مى کند. آنگاه به مرده کشها که تعدادشان زوج استیعنى یعنى ۲ یا ۴ نفرند، خبر مى دهند.
پس ازغسل و تجدید گشتى ، میت را در تابوتى که آن را گهن یا گاهان گویند و از فلزساخته شده ، گذاشته ، به آرامگاه مى برند و نزدیکان متوفى چند گامى او را مشایعت مى کنند. تشییع جنازه باید در ساعات روز باشد و دفن باید قبل از غروب انجام گیرد. دفن اموات در شب جایز نیست .
دخمه زرتشتیان
بنابر یک رسم دیرینه زرتشتیان اموات خود را در ((دخمه ))ها مى گذارند. این سنت در ایران و هند کم و بیش هنوز جارى است . برخى از مراکز زرتشتى نشین ایران به این سنت پاى بند هستند. زرتشتیان ایرانى به دخمه ((دادگاه )) مى گویند و زرتشتیان هند به آن ((دخمو)) گویند.اروپائیان آن را ((برج سکوت ))مى نامیده اند. دخمه محوطه اى است مدور که در بالاى کوه بلندى قرار دارد و غالبا از آبادیهاى اطراف چند فرسنگ فاصله دارد.
دیوار اطراف دخمه را از سنگ و سیمان مى سازند و یک درب کوچک آهنى براى ورود و خروج دارد. محیط دخمه در حدود صد متر است . سطح داخلى آن از دیوار به طرف مرکز سراشیب مى باشد.در وسط دخمه چاه عمیق و وسیعى حفر شده است . در چهار گوشه خارجى آن بیرون ازدیوار دخمه چاهها تا حدود یک متر باشن و سنگ ریزه پر شده است . چاه وسطى دخمه را زرتشتیان ایران ((براده )) یا ((استه دان )) ( استخوان دان ) مى گویند.
فردوسى((استه دان )) را ((ستودان )) آورده است :
| سر جاودان را بکندم ز تن |
| ستودان ندیدند و گور و کفن |
| ستودانى از سنگ خارا برآر |
| زبیرون بر او نام من کن نگار |
سطح داخلى دخمه از دیوارها گرفته تا استه دان را به سه قسمت دایره اى شکل تقسیم کرده اند؛ قسمت اول که از دیوارها آغاز مى شود و بزرگتر از قسمت دوم و سوم است ، ویژه اجساد مردان است . قسمت دوم براى زنان و قسمت سوم که وصل به استه دان است ، براى کودکان و بچه ها است . هر یک از این قسمت هاى سه گانه به قطعات کوچک تر تقسیم شده که هر قطعه ویژه یک میت است . شیارهاى کوچکى بین این قطعات کنده شده تا آب باران و کثافات از این شیارها به داخل استه دان برود.
چون مرده را به درون سردابه مى گذارند، باید سر او را به سوى باختر ( خورشید)قرار دهند تا صورت وى به طرف مشرق باشد. سردابه باید به درازاى ۱۸۰سانت وپهناى ۷۰ سانت و گودى ۲ متر باشد که برادى کودکان و خردسالان فرق مى کند. این سردابه براى مرده هائى است که در دخمه گذاشته نشود، دخمه گذارى میت به خاطر هزینه اندکى که دارد، براى فقیر و غنى و بزرگ و کوچک امتیازى محسوب نمى شود و همه یکسان هستند.
با این عمل مرده پرستى و گورپرستى رواج پیدا نمى کند وچون قبرى وجود ندارد، همه اموات در دخمه اى که بالاى کوه است قرار مى گیرند و دیگرجنبه تشخص خانوادگى و آرامگاه سازى در کار نیست .
