ارگ هموند (به انگلیسی: Hammond organ) گونه‌ای ارگ برقی است که توسط لارنس هموند و جان م.هانرت در سال ۱۹۳۵ اختراع شد. مدلهای متفاوتی تولید گردید که از میله‌های کشویی برای تولید انواع صدا استفاده می‌کرد.
هموند این ساز را به عنوان جایگزین ارزان قیمتی برای ارگ‌های بادی بزرگ کلیساها ساخت ولی به زودی گروه‌های موسیقی گاسپل آن را به کار گرفتند. جیمی اسمیت آن را وارد موسیقی جاز کرد و بعد گروه‌های راک نیز از آن بهره بردند.
پیانو یکی از سازهای صفحه‌کلیددار و مشهورترین آن‌ها است. صدای پیانو در اثر برخورد چکش‌هایی با سیم‌های فلزی آن در داخل جعبه چوبی تولید می‌شود. این چکش‌ها در اثر فشرده شدن کلیدها (کلاویه‌ها) به حرکت در می‌آیند. سیم‌های پیانو به صفحه‌ای موسوم به «صفحهٔ صدا» متصل شده‌اند که نقش تقویت‌کنندهٔ صدای آن‌ها را دارد.
به طور کلی پیانو از ۸ اکتاو تشکیل شده. پیانو بالاترین دامنه صوتی را در بین ساز های معمول (به جز ارگ کلیسا) دارد، به طوریکه در شکل فعلی‌اش به‌طور معمول هشت اکتاو دارد و قادر به تولید فرکانس‌هایی از حدود ۲۷ تا ۴۱۸۶ هرتز می‌باشد، در حالی که در مقام مقایسه ساز ویولن تنها قادر به تولید حدود پنج اکتاو و بهترین خواننده‌ها تنها قادر به خواندن حدود سه اکتاو هستند.
تقویت‌کننده (موسیقی)
اَمپلی فایر (به انگلیسی: Amplifier) به معنای تقویت‌کننده می‌باشد که در سیستم‌های الکتریکی نقش تقویت سیگنال‌های الکترونیکی را به عهده دارد، یک اَمپلی فایر بیشتر برای تقویت سیگنال‌های صوتی استفاده می‌شود.
اَمپلی فایر یا تقویت کننده های الکترونیکی در موسیقی برای تقویت صدای سازهای پیکاپ داری مانند گیتار الکتریک، گیتار باس، ویولون و ... استفاده می‌شود.
اَمپلی فایرها در به‌طور عمده دارای دو مدار الکتریکی به نام دریافت سیگنال صدا (Pre Amp) و تقویت کنندهٔ صدا (Power Amp) هستند. از مهم‌ترین قطعاتی که در کیفیت صدای یک امپ بسیار مهم است وجود یک لامپ خلأ می‌باشد. در گذشته در تمامی اَمپلی فایرها از لامپ خلأ استفاده می‌شد اما با گذشت زمان و روی کار آمدن ترانزیستورها، جایگزین مناسبی برای لامپ‌های خلأ به میدان آمد که از لحاظ هزینه بسیار کمتر از لامپ‌های خلأ بود. برخلاف تصور، اَمپلی فایر ترانزیستوری به مراتب بهتر و راحت‌تر از یک امپ لامپی قابلیت درایو اسپیکرهای متنوع را دارد. اَمپلی فایر لامپی در این مورد با مشکلاتی روبرو هست. برای گرفتن صدای در خور از یک اَمپلی فایر لامپی خوب باید اسپیکر مناسب آن تهیه شود.
اَمپلی فایرها به چهار صورت مونو، دو کانال، ۴ کانال یا ۶ کانال طراحی می‌شوند.
***
درام کیت (به انگلیسی: Drum Kit) که درام سِت یا درام نیز خوانده می‌شود، مجموعه‌ای از طبل‌ها و دیگر سازهای کوبه‌ای (به طور معمول سنج) است که توسط یک نوازنده و با استفاده از دو چوبک طبل نواخته می‌شود و پدال‌هایی از طریق حرکت پا نواختن بیس درام (به انگلیسی: Bass Drum) و سنج های-هت را کنترل می‌کنند. یک درام ست ترکیبی از چندین طبل (که به صورت کلاسیک به عنوان پو*ست‌صداها، از رده‌ی دو سیستم دسته‌بندی هورن‌بوستل-زاکس شناخته می‌شوند) و خودصداها (به صورت خاص سنج‌ها) است. با اینحال یک درام ست می‌تواند دارای اجزای دیگری همچون بلوک چوبی یا زنگوله (که در سطح 1 سیستم دسته‌بندی هورن‌بوستل-زاکس قرار دارد) باشد. با ورود به دهه‌ی نخست هزاره‌ی سوم میلادی، برخی از درام‌ست‌ها به سازهای الکترونیک (که در سطح 53 سیستم هورن‌بوستل-زاکس قرار دارد) مجهز شدند. همچنین در این دوران هر دو حالت درام‌ست‌های دوگانه (ترکیبی از سازهای آکوستیک و الکترونیک) و تماماً الکترونیک مورد استفاده‌ی آهنگسازان قرار می‌گرفت.
درام
یک درام ست استاندارد (برای یک نوازنده‌ی راست دست)، طبق همان چینشی که در موسیقی‌های عامه‌پسند مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای اجزای زیر است:
بسیار از نوازندگان درام، کیت مورد استفاده خود را از ترکیب استاندارد خارج کرده و با گسترش آن،طبل‌ها، سنج‌ها و قسمت‌های کوچک و بزرگ دیگری به آن اضافه می‌کنند. در برخی از سبک‌های موسیقی، استفاده از این الحاقیات لازم است. به عنوان مثال درامرهای راک و متال گاهی از بیس‌درام‌های دوتایی استفاده می‌کنند. برخی دیگر از نوازندگان نیز اجزای اصلی درام‌ست را حذف و ترکیبی به مراتب کوچک‌تر از حالت استاندارد به وجود می‌آورند.
گیتار الکتریک یا گیتار برقی نوعی گیتار است که صدای آن به‌وسیله تقویت‌کننده‌ای الکتریکی تشدید یا تغییر می‌یابد. استفاده این ساز در موسیقی از دهه ۱۹۳۰ آغاز شد.
گیتار الکتریک در سبک‌های مختلفی از جمله راک، متال، بلوز، پاپ، جاز و هیپ هاپ استفاده می‌شود؛ اما در سبک راک، متال و بلوز به عنوان ساز اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گیتار الکترونیک معمولاً در موسیقی راک و متال استفاده می‌شود
گیتار بیس (به انگلیسی: Bass Guitar) نوعی ساز زهی است که صدایش به‌وسیلهٔ یک تقویت‌کنندهٔ الکتریکی (آمپلی‌فایِر) تقویت می‌شود. این ساز که برای تولید صداهایی با فرکانس و تُنِ پایین استفاده می‌شود،
انجمن تک رمان
هموند این ساز را به عنوان جایگزین ارزان قیمتی برای ارگ‌های بادی بزرگ کلیساها ساخت ولی به زودی گروه‌های موسیقی گاسپل آن را به کار گرفتند. جیمی اسمیت آن را وارد موسیقی جاز کرد و بعد گروه‌های راک نیز از آن بهره بردند.
پیانو یکی از سازهای صفحه‌کلیددار و مشهورترین آن‌ها است. صدای پیانو در اثر برخورد چکش‌هایی با سیم‌های فلزی آن در داخل جعبه چوبی تولید می‌شود. این چکش‌ها در اثر فشرده شدن کلیدها (کلاویه‌ها) به حرکت در می‌آیند. سیم‌های پیانو به صفحه‌ای موسوم به «صفحهٔ صدا» متصل شده‌اند که نقش تقویت‌کنندهٔ صدای آن‌ها را دارد.
به طور کلی پیانو از ۸ اکتاو تشکیل شده. پیانو بالاترین دامنه صوتی را در بین ساز های معمول (به جز ارگ کلیسا) دارد، به طوریکه در شکل فعلی‌اش به‌طور معمول هشت اکتاو دارد و قادر به تولید فرکانس‌هایی از حدود ۲۷ تا ۴۱۸۶ هرتز می‌باشد، در حالی که در مقام مقایسه ساز ویولن تنها قادر به تولید حدود پنج اکتاو و بهترین خواننده‌ها تنها قادر به خواندن حدود سه اکتاو هستند.
تقویت‌کننده (موسیقی)
اَمپلی فایر (به انگلیسی: Amplifier) به معنای تقویت‌کننده می‌باشد که در سیستم‌های الکتریکی نقش تقویت سیگنال‌های الکترونیکی را به عهده دارد، یک اَمپلی فایر بیشتر برای تقویت سیگنال‌های صوتی استفاده می‌شود.
اَمپلی فایر یا تقویت کننده های الکترونیکی در موسیقی برای تقویت صدای سازهای پیکاپ داری مانند گیتار الکتریک، گیتار باس، ویولون و ... استفاده می‌شود.
اَمپلی فایرها در به‌طور عمده دارای دو مدار الکتریکی به نام دریافت سیگنال صدا (Pre Amp) و تقویت کنندهٔ صدا (Power Amp) هستند. از مهم‌ترین قطعاتی که در کیفیت صدای یک امپ بسیار مهم است وجود یک لامپ خلأ می‌باشد. در گذشته در تمامی اَمپلی فایرها از لامپ خلأ استفاده می‌شد اما با گذشت زمان و روی کار آمدن ترانزیستورها، جایگزین مناسبی برای لامپ‌های خلأ به میدان آمد که از لحاظ هزینه بسیار کمتر از لامپ‌های خلأ بود. برخلاف تصور، اَمپلی فایر ترانزیستوری به مراتب بهتر و راحت‌تر از یک امپ لامپی قابلیت درایو اسپیکرهای متنوع را دارد. اَمپلی فایر لامپی در این مورد با مشکلاتی روبرو هست. برای گرفتن صدای در خور از یک اَمپلی فایر لامپی خوب باید اسپیکر مناسب آن تهیه شود.
اَمپلی فایرها به چهار صورت مونو، دو کانال، ۴ کانال یا ۶ کانال طراحی می‌شوند.
***
درام کیت (به انگلیسی: Drum Kit) که درام سِت یا درام نیز خوانده می‌شود، مجموعه‌ای از طبل‌ها و دیگر سازهای کوبه‌ای (به طور معمول سنج) است که توسط یک نوازنده و با استفاده از دو چوبک طبل نواخته می‌شود و پدال‌هایی از طریق حرکت پا نواختن بیس درام (به انگلیسی: Bass Drum) و سنج های-هت را کنترل می‌کنند. یک درام ست ترکیبی از چندین طبل (که به صورت کلاسیک به عنوان پو*ست‌صداها، از رده‌ی دو سیستم دسته‌بندی هورن‌بوستل-زاکس شناخته می‌شوند) و خودصداها (به صورت خاص سنج‌ها) است. با اینحال یک درام ست می‌تواند دارای اجزای دیگری همچون بلوک چوبی یا زنگوله (که در سطح 1 سیستم دسته‌بندی هورن‌بوستل-زاکس قرار دارد) باشد. با ورود به دهه‌ی نخست هزاره‌ی سوم میلادی، برخی از درام‌ست‌ها به سازهای الکترونیک (که در سطح 53 سیستم هورن‌بوستل-زاکس قرار دارد) مجهز شدند. همچنین در این دوران هر دو حالت درام‌ست‌های دوگانه (ترکیبی از سازهای آکوستیک و الکترونیک) و تماماً الکترونیک مورد استفاده‌ی آهنگسازان قرار می‌گرفت.
درام
یک درام ست استاندارد (برای یک نوازنده‌ی راست دست)، طبق همان چینشی که در موسیقی‌های عامه‌پسند مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای اجزای زیر است:
- یک طبل کوچک (به انگلیسی: Snare Drum) که برروی یک پایه و در میان زانوهای نوازنده قرار می‌گیرد و توسط چوبک طبل نواخته می‌شود.
- یک طبل بزرگ (به انگلیسی: Bass Drum) که توسط یک پدال و با پای راست نواخته می‌شود.
- یک یا چند تام-تام که توسط چوبک طبل یا فرچه‌ی مخصوص درام‌ست نواخته می‌شود. (اغلب درام ست دارای سه تام-تام است)
- یک سنج های-هت (دو سنج که برروی یک پایه و روی همدیگر نصب شده اند)، که توسط چوبک نواخته شده و از طریق پدال مربوطه از هم باز و بسته می‌شود. حرکت باز و بسته نمودن های-هت نیز موجب ایجاد صدا می‌شود و در نواختن موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- یک یا چند سنج که برروی پایه‌های نصب شده‌اند و به وسیله‌ی چوبک نواخته می‌شوند.
بسیار از نوازندگان درام، کیت مورد استفاده خود را از ترکیب استاندارد خارج کرده و با گسترش آن،طبل‌ها، سنج‌ها و قسمت‌های کوچک و بزرگ دیگری به آن اضافه می‌کنند. در برخی از سبک‌های موسیقی، استفاده از این الحاقیات لازم است. به عنوان مثال درامرهای راک و متال گاهی از بیس‌درام‌های دوتایی استفاده می‌کنند. برخی دیگر از نوازندگان نیز اجزای اصلی درام‌ست را حذف و ترکیبی به مراتب کوچک‌تر از حالت استاندارد به وجود می‌آورند.
گیتار الکتریک یا گیتار برقی نوعی گیتار است که صدای آن به‌وسیله تقویت‌کننده‌ای الکتریکی تشدید یا تغییر می‌یابد. استفاده این ساز در موسیقی از دهه ۱۹۳۰ آغاز شد.
گیتار الکتریک در سبک‌های مختلفی از جمله راک، متال، بلوز، پاپ، جاز و هیپ هاپ استفاده می‌شود؛ اما در سبک راک، متال و بلوز به عنوان ساز اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گیتار الکترونیک معمولاً در موسیقی راک و متال استفاده می‌شود
گیتار بیس (به انگلیسی: Bass Guitar) نوعی ساز زهی است که صدایش به‌وسیلهٔ یک تقویت‌کنندهٔ الکتریکی (آمپلی‌فایِر) تقویت می‌شود. این ساز که برای تولید صداهایی با فرکانس و تُنِ پایین استفاده می‌شود،
انجمن تک رمان
