یک زبان‌شناس ایرانی نیمی از زبان‌ها و گویش های زنده ایران را با درجات مختلف در معرض خطر نابودی و فراموشی دانست.
«فریار اخلاقی»، مدیر گروه زبان و گویش رایج پژوهشگاه زبان‌شناسی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران گفت: «آماری که در منابع از جمله اطلس زبان‌های در خطر سازمان یونسکو از شمار و نام زبان‌های در خطر ایران ارائه شده دقیق نیست. به عنوان مثال در این اطلس تعداد زبان‌های در خطر ایران، 25 زبان برآورد شده است اما این فهرست از دید متخصصان فهرست قابل قبولی نیست».
وی درباره دلایل نابودی یک زبان اظهار کرد: «مهم‌ترین کارکرد زبان، برقراری ارتباط بین سخنگویان آن زبان است. وقتی که یک زبان این کارایی را از دست می‌دهد و مردم از آن زبان برای برقراری ارتباط استفاده نمی‌کنند، به اصطلاح می‌گوییم این زبان مرده است. در قیاس با زبان مرده، زبان زنده وجود دارد که همچنان سخنگو دارند و برای برقراری ارتباط مورد استفاده قرار می‌گیرند. زبان‌های در خطر هم زبان‌هایی هستند که هنوز سخنگو دارند اما به دلایلی در خطر انقراض و از دست دادن کارایی برای برقراری ارتباط هستند».
بیشتر مناطق ایران، دوزبانه هستند
اخلاقی تاکید کرد: «در بیشتر مناطق ایران، مردم دوزبانه هستند. یعنی در کنار زبان بومی خود زبان دیگری را که معمولا زبان ملی است فرا می‌گیرند و از آن استفاده می‌کنند. در این شرایط ممکن است حوزه‌های کاربرد زبان بومی به مرور کم شود و کاربرد زبان دیگر گسترش پیدا کند. به عبارت دیگر زبان غالب کم‌کم حوزه‌های کاربردی زبان مغلوب را تصرف می‌کند و زبان مغلوب به حاشیه می‌رود. مسئله دیگر مهاجرت است که به طور قطع می‌تواند در کاهش کاربرد زبان بومی مؤثر باشد. عامل دیگری نیز که در بعضی کشورها باعث از بین رفتن زبان‌های بومی می‌شود، فشارهای سیاسی است».
forums.taakroman.ir
«فریار اخلاقی»، مدیر گروه زبان و گویش رایج پژوهشگاه زبان‌شناسی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران گفت: «آماری که در منابع از جمله اطلس زبان‌های در خطر سازمان یونسکو از شمار و نام زبان‌های در خطر ایران ارائه شده دقیق نیست. به عنوان مثال در این اطلس تعداد زبان‌های در خطر ایران، 25 زبان برآورد شده است اما این فهرست از دید متخصصان فهرست قابل قبولی نیست».
وی درباره دلایل نابودی یک زبان اظهار کرد: «مهم‌ترین کارکرد زبان، برقراری ارتباط بین سخنگویان آن زبان است. وقتی که یک زبان این کارایی را از دست می‌دهد و مردم از آن زبان برای برقراری ارتباط استفاده نمی‌کنند، به اصطلاح می‌گوییم این زبان مرده است. در قیاس با زبان مرده، زبان زنده وجود دارد که همچنان سخنگو دارند و برای برقراری ارتباط مورد استفاده قرار می‌گیرند. زبان‌های در خطر هم زبان‌هایی هستند که هنوز سخنگو دارند اما به دلایلی در خطر انقراض و از دست دادن کارایی برای برقراری ارتباط هستند».
بیشتر مناطق ایران، دوزبانه هستند
اخلاقی تاکید کرد: «در بیشتر مناطق ایران، مردم دوزبانه هستند. یعنی در کنار زبان بومی خود زبان دیگری را که معمولا زبان ملی است فرا می‌گیرند و از آن استفاده می‌کنند. در این شرایط ممکن است حوزه‌های کاربرد زبان بومی به مرور کم شود و کاربرد زبان دیگر گسترش پیدا کند. به عبارت دیگر زبان غالب کم‌کم حوزه‌های کاربردی زبان مغلوب را تصرف می‌کند و زبان مغلوب به حاشیه می‌رود. مسئله دیگر مهاجرت است که به طور قطع می‌تواند در کاهش کاربرد زبان بومی مؤثر باشد. عامل دیگری نیز که در بعضی کشورها باعث از بین رفتن زبان‌های بومی می‌شود، فشارهای سیاسی است».
انجمن رمان نویسی تک رمان
انجمن رمان نویسی تک رمان تایپ رمان شعر و دلنوشته خود را به صورت آنلاین منتشر کنید و با نويسندگان در ارتباط باشید
forums.taakroman.ir
