از طرفی دیگر بازی تا پایان به تم دزدان دریایی‌اش وفادار می‌ماند. به مبارزه‌ی نهایی با ریف نگاه کنید. لحظه‌ی تکان‌دهنده‌ی این سکانس زمانی است که نیدین، نیتن و ریف را تنها می‌گذارد. چیزی که در این صح*نه موی تن آدم را سیخ می‌کند، این حقیقت است که تاریخ برای باری دیگر در شرف تکرار شدن است. ریف برای بدست آوردنِ میراثِ نیتن دریک رسما به سیم آخر زده است، سم هم کسی بود که تا لحظه‌ی آخر نمی‌توانست از این رویا دست بکند، اما سوال این است که نیتن اینجا چه کار می‌کند؟ نکته‌ی بعدی این سکانس این است که انتظار دور از ذهن بازی‌کنندگان به بهترین شکل ممکن جواب داده می‌شود. منظورم مبارزه در یک کشتی کهنه‌ی سوزان و در میان سکه‌های طلا، آن هم با شمشیر است. «آنچارتد» همیشه سر مبارزات پایانی‌اش مشکل داشته. اما این یکی دیگر از چیزهایی است که ناتیداگ در آخرین ماجراجویی دریک آن را تعمیر کرده‌اند. اگرچه خوشبختانه خبری از عناصر ماوراطبیعه نیست، اما چه چیزی ماورایی‌تر، تنش‌زا‌تر و سینمایی‌تر از شمشیربازی! واقعا داستان‌گویی «آنچارتد ۴» در سطحی است که نه تنها بازی‌های ویدیویی، بلکه مدیوم‌های تکامل‌یافته‌‌تری مثل سینما هم نمی‌توانند به این تاثیرگذاری کاری را که ناتیداگ کرده است تکرار کنند. در چه مدیوم دیگری زمان کافی برای ساختن شبکه‌ی درهم‌تنیده‌ای از روایت راز مرکزی قصه در راستای داستان شخصی قهرمان را دارید که با نماهای تکان‌دهنده‌ی متوالی و اکشن‌های نفسگیر و اتمسفرسازی‌هایی که بازی‌کننده را درون قاب تلویزیون غرق می‌کند وجود دارد؟
forum.taakroman.ir
انجمن رمان نویسی | تک رمان
انجمن تک رمان...انجمن رمان نویسی تک رمان با ارائه محیطی امن و صمیمی فعالیت خود را در راستای ترویج کتابخوانی آغاز کرده است.
forum.taakroman.ir
