#کنج_احساس
#ادبی
نگاهش کن
و چَشم بنوازش.
آه بکش،
لبخند بزن!
به این زیباییش.
و اندکی لطافت خرجش کن!
حتی از دور نوازشش کن!
بیبهانه دوستش بدار.
میبینیش؟
خیره تیله زلال چشمهایش...
میشنویش؟
از آن سکوت با وقارش...
چقدر آرام است در عین طوفانِ پر عظمتش!
ضعیف و ظریف است در عین استواری و...