انجمن رمان نویسی
شهر «کرخ» یا «کرخا» یا «کرخ شاپور» در فاصلهٔ کمی از شهر ایران خوره شاپور بنا شد. این شهر را باید جزء شهرهای شاهی به‌شمار آورد، کرخ به شکل مستطیل و بطول چهار کیلومتر و عرض یک کیلومتر ساخته شده بود. در داخل شهر کاخی بزرگ احداث شده بود که امروزه خرابه‌های آن موسوم به ایوان کرخ هنوز پابرجاست. در مجمل التواریخ ساخت این شهر، به شاپور دوم نسبت داده شده‌است. نام این شهر از آن جهت گذارده شده‌است که در دوره عیلامیان، خدای آن شهر «کرخا» نام داشت. مجمل التواریخ و القصص شهر کرخ را از ساخته‌های شاپور دوم می‌داند و می‌نویسد که شاپور از کرخه و گندی شاپور یک راه زیرزمینی ساخت که یک سوارکار می‌توانست از آن عبور کند. شهر کرخه که اسم خود را زا رودخانه مجاور خود گرفته، علاوه بر یک شهر سلطنتی، از نظر اقتصادی وتجاری نیز اهمیت فراوانی داشته‌است. در اینجا نیز مانند گندی‌شاپور کارگاه‌های بافندگی و نساجی شاهی دایر بود و صنعتگران ایرانی و رومی در بافت و تلوید نخ و پارچه و یزانداز و صنعت فلزکاری موفقیت‌های خوبی کسب کرده بودند. وجود زمین‌های وسیع کشاورزی همراه با صنایع پیشرفته، ایران خوره شاپور و گندی‌شاپور را ثروتمند و تبدیل به کانون توجه پادشاهان ساسانی کرده بود. نقشه مستطیل شکل و وسیع این شهر با ابعد یک چهار کیلومتر، آن را شبیه شهر گندی‌شاپور ساخته بود. پیرامون شهر را باروی مستحکمی از خشت دربر می‌گرفت و علاوه بر آن، داخل شهر نیز به وسیله دو دیوار عرضی به سه بخش تقریباً مساوی تقسیم شده بود. بخش شمالی شهر تقریباً نصف مساحت شهر را اشتغال کرده‌است. نظم و ترکیب خرابه‌ها امکان می‌دهد نقشه شطرنجی قائم الزاویه خیابان‌ها را چنن تصور کرد که یک محور فرعی با محور طولی در وسط بخشی از شهر یک چهار راه اصلی را به وجود می‌آوردند. منازل، محل کار و تجرت در نیمه شمالی و کاخ‌ها و محلات اشراف در جنوب شهر قرار داشت. بخش جنوبی شهر محل اختصاصی شاه بوده‌است. این بخش از شهر شامل باغ‌های بسیار وسیعی بود که یکی از آن‌ها در طول دیوار جنوبی شهر قرار داشت. یکی از بناهای مهمی که در داخل شهر و در بخش جنوبی قرار داشت، کاخ اختصاصی شاه بود. این کاخ با آجر و ساروج ساخته شده و مرکب از یک تالار چهار گوش است که گنبدی آن را پوشانده است. این بنا با استفاده از پوشش طاق و تویزه ساخته شده‌است. تالار این کاخ در وسط و به هر جانب یک در داشته و در طول تالار از هر جانب هشت روزنه آن را روشن می‌کرده‌است؛ بنابراین، اینجا طرز نور گرفتن از طاق را برای اولین بار نشان می‌دهد که عیناً بعدها در یکی از کلیساهای جنوب فرانسه مشاهده می‌شود. عرض پی دیوار باقی‌مانده در ضلع شرقی کاخ ۳۵/۲ متر و طول دیوار شکسته باقی‌مانده ۱۱ متر و پی جرز شمالی بنا از سمت غرب دو متر و عرض ضلع دیوار باقی‌مانده در سمت شمال بنا ۳۵/۵ متر است. برای م*ش*رو*ب ساختن این کاخ از فاصله هفت الی هشت کیلومتری بالاتر، در محلی به نام پای‌پل، نهرهای بزرگ زیرزمینی احداث کرده و به وسیله آن آب کرخه را به درون این محوطه رسانیده‌اند. منطقه غرب کرخه با توجه به بستر زیست‌محیطی مناسب و موقعیت استراتژیک در تعادل با سرزمین میان رودان، همراه در دوره‌های مختلف مورد توجه بوده‌است. از امتیازات این منطقه، ارتفاع آن نسبت به شوش و وجود تپه‌ماهورهایی در اطراف شهر جدید التأسیس بود که موقعیت ممتازی در دفاع از آن را به وجود می‌آوردند.
شهر «کرخ» یا «کرخا» یا «کرخ شاپور» در فاصلهٔ کمی از شهر ایران خوره شاپور بنا شد. این شهر را باید جزء شهرهای شاهی به‌شمار آورد، کرخ به شکل مستطیل و بطول چهار کیلومتر و عرض یک کیلومتر ساخته شده بود. در داخل شهر کاخی بزرگ احداث شده بود که امروزه خرابه‌های آن موسوم به ایوان کرخ هنوز پابرجاست. در مجمل التواریخ ساخت این شهر، به شاپور دوم نسبت داده شده‌است. نام این شهر از آن جهت گذارده شده‌است که در دوره عیلامیان، خدای آن شهر «کرخا» نام داشت. مجمل التواریخ و القصص شهر کرخ را از ساخته‌های شاپور دوم می‌داند و می‌نویسد که شاپور از کرخه و گندی شاپور یک راه زیرزمینی ساخت که یک سوارکار می‌توانست از آن عبور کند. شهر کرخه که اسم خود را زا رودخانه مجاور خود گرفته، علاوه بر یک شهر سلطنتی، از نظر اقتصادی وتجاری نیز اهمیت فراوانی داشته‌است. در اینجا نیز مانند گندی‌شاپور کارگاه‌های بافندگی و نساجی شاهی دایر بود و صنعتگران ایرانی و رومی در بافت و تلوید نخ و پارچه و یزانداز و صنعت فلزکاری موفقیت‌های خوبی کسب کرده بودند. وجود زمین‌های وسیع کشاورزی همراه با صنایع پیشرفته، ایران خوره شاپور و گندی‌شاپور را ثروتمند و تبدیل به کانون توجه پادشاهان ساسانی کرده بود. نقشه مستطیل شکل و وسیع این شهر با ابعد یک چهار کیلومتر، آن را شبیه شهر گندی‌شاپور ساخته بود. پیرامون شهر را باروی مستحکمی از خشت دربر می‌گرفت و علاوه بر آن، داخل شهر نیز به وسیله دو دیوار عرضی به سه بخش تقریباً مساوی تقسیم شده بود. بخش شمالی شهر تقریباً نصف مساحت شهر را اشتغال کرده‌است. نظم و ترکیب خرابه‌ها امکان می‌دهد نقشه شطرنجی قائم الزاویه خیابان‌ها را چنن تصور کرد که یک محور فرعی با محور طولی در وسط بخشی از شهر یک چهار راه اصلی را به وجود می‌آوردند. منازل، محل کار و تجرت در نیمه شمالی و کاخ‌ها و محلات اشراف در جنوب شهر قرار داشت. بخش جنوبی شهر محل اختصاصی شاه بوده‌است. این بخش از شهر شامل باغ‌های بسیار وسیعی بود که یکی از آن‌ها در طول دیوار جنوبی شهر قرار داشت. یکی از بناهای مهمی که در داخل شهر و در بخش جنوبی قرار داشت، کاخ اختصاصی شاه بود. این کاخ با آجر و ساروج ساخته شده و مرکب از یک تالار چهار گوش است که گنبدی آن را پوشانده است. این بنا با استفاده از پوشش طاق و تویزه ساخته شده‌است. تالار این کاخ در وسط و به هر جانب یک در داشته و در طول تالار از هر جانب هشت روزنه آن را روشن می‌کرده‌است؛ بنابراین، اینجا طرز نور گرفتن از طاق را برای اولین بار نشان می‌دهد که عیناً بعدها در یکی از کلیساهای جنوب فرانسه مشاهده می‌شود. عرض پی دیوار باقی‌مانده در ضلع شرقی کاخ ۳۵/۲ متر و طول دیوار شکسته باقی‌مانده ۱۱ متر و پی جرز شمالی بنا از سمت غرب دو متر و عرض ضلع دیوار باقی‌مانده در سمت شمال بنا ۳۵/۵ متر است. برای م*ش*رو*ب ساختن این کاخ از فاصله هفت الی هشت کیلومتری بالاتر، در محلی به نام پای‌پل، نهرهای بزرگ زیرزمینی احداث کرده و به وسیله آن آب کرخه را به درون این محوطه رسانیده‌اند. منطقه غرب کرخه با توجه به بستر زیست‌محیطی مناسب و موقعیت استراتژیک در تعادل با سرزمین میان رودان، همراه در دوره‌های مختلف مورد توجه بوده‌است. از امتیازات این منطقه، ارتفاع آن نسبت به شوش و وجود تپه‌ماهورهایی در اطراف شهر جدید التأسیس بود که موقعیت ممتازی در دفاع از آن را به وجود می‌آوردند.