ایسنا: فیلم «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان عصر سه شنبه، ۱۵ بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برای اهالی رسانه و منتقدان با حضور جمعی از عوامل این فیلم از جمله مهران مدیری به نمایش درآمد.
در نشست رسانه‌ای این فیلم که با مدیریت محمدرضا مقدسیان برگزار شد، مدیری که با عینک به سالن آمده بود، در ابتدا خطاب به حاضران و پس از درخواست عکاس‌ها برای برداشتن عینک دودی‌اش توضیح داد : دو شب است که نخوابیدم و چون در سالن گریه هم کردم خیلی چهره‌ام مناسب نیست و فکر نکنید قیافه گرفته‌ام.
او که پیش‌تر در مصاحبه‌ای گفته بود در جنگ همه کار کرده مثل اجرای نمایش یا رانندگی، درباره حضورش در جنگ و تاثیرش در ایفای این نقش گفت: اول از هر چیز آرزوی صبر میکنم برای بازماندگان فاجعه هواپیما و امیدوارم خدا به همه ما صبر دهد.
وی ادامه داد: من در جنگ فقط اجرای نمایش و رانندگی نکردم بلکه در میدان هم جنگیدم. اصلا یکی از دلایل علاقه‌ام به بازی در این فیلم این بود که خودم در آنجا بودم یعنی زمان بمباران سردشت در بانه بودم و بعد به آنجا رفتیم و از نزدیک اتفاق‌هایی را دیدم. ضمن اینکه دوستی من با مصطفی احمد هم یکی از دیگر دلایل همکاری‌ام بود.
اما این را باید بگویم که من عاشق مردم کُرد هستم و در همه سالهای حضورم در جنگ در کردستان بودم و با آنها زندگی کردم. آنها بسیار شریف،کتابخوان و آدم حسابی و شگفت انگیز هستند و خواستم ادای دین کنم به آنها که سالها میزبان ما بودند.
او همچنین از سختی‌های کار در این فیلم به صبح زود بیدار شدن‌هایی اشاره کرد که بارها گفته در پروژه‌ها چقدر برایش سخت بوده و نیز مسیر رفت و آمدی که در جاده‌های خطرناکی مجبور به تردد بودند.
در بخشی دیگر از این نشست محمدحسین مهدویان بیان کرد: وقتی کار را شروع میکردم به فضای فیلم و زبانش آشنا نبودم و باید به زبان کردی هم آشنا می‌شدیم که کار پیمان معادی خیلی سخت بود و دو ماه قبل تمرین را شروع کرده بود. اما سختی دیگر کار سه بچه‌ای بودند که باید شرایط روحی اینها را در نظر میگیرفتم تا با توجه به سخت‌تر بودن کار آنها نسبت به بزرگسالان آسیب نبینند. تلاش کردیم برای اینکه عمق فاجعه سردشت روی پرده سینما نشان داده شود از چیزی کوتاه نیاییم.
او درباره انتخاب بازیگران نیز اظهار کرد: در هر فیلمی یک چالش مهم انتخاب بازیگر است. پیمان معادی از اولین گزینه‌های ما بود که با توجه به سن و ویژگی‌های فیزیکی و شناخته شدن در خارج از کشور انتخاب خوبی بود. او فیلمنامه را خواند و مسئله مهمش زبان بود که فکر کردیم با تمرین زیاد میتوانیم این را برطرف کنیم.
مهدویان در پاسخ به سوالی درباره اینکه با توجه به نشان دادن کولبران در ابتدای فیلم آیا فیلم بعدی‌اش با این موضوع خواهد بود؟ گفت: هنوز درباره کار بعدی تصمیم نگرفتم ولی سعی کرده‌ام فیلمهایم را راجع به موضوعات ملی بسازم که بابتش به دفاع از حاکمیت و حکمران ها متهم می‌شویم و اگر هم جور دیگری بسازیم متهم به ساخت فیلم ضد ملی می‌شویم.
این فیلم در عین وطن پرستانه بودن نقد حکمرانی هم هست و یکی از بهترین جاهایی که میشد برای این کار انتخاب کرد کردستان بود. اقلیت‌ها بابت وطنشان بسیار تاوان دادند و اقوام مرزنشین ما بیش از آنها که در تهران بودند زیان دیدند. دردهای آنها بخاطر همزیان نبودن با پایتخت نشین‌ها شنیده نشده و این اتفاق و ده‌ها اتفاق دیگر به راحتی فراموش شدند.
در این نشست پیمان معادی حضور نداشت اما از طریق تلفن از ابتدا در جریان صحبت ها بود.
او در بخشی از جلسه در پاسخ به سئوالاتی که درباره احتمال کسب جایزه برای این نقش و کمک او به دیده شدن جهانی فیلم با توجه به بازی در چند فیلم خارجی، مطرح شد گفت: بیشتر از سیمرغ و بازی‌های خارجی دوست داشتم در روایت چنین فیلمی نقش داشته باشم چون درخت گردو فیلم مهمی است و روز اول هم به محمدحسین مهدویان گفتم که خواندن این فیلمنامه هم سخت است چه رسد به ساخت و دیدنش. تاکید میکنم که این فیلم اول مهم است و بعد فیلم خوبی است. من عاشقانه بازی کردم و خوشحالم که می‌شنوم مردم آن را دوست دارند.
او درباره پخش جهانی این فیلم که تهیه‌کننده هم بعدا بر انجام گسترده آن تاکید کرد گفت: تصمیم تهیه کننده و کارگردان در ساخت این فیلم از هر چیزی مهم تر بود و بالاخره در عرصه جهانی هم پخش می‌شود.
معادی از مهدویان برای انتخاب شجاعانه‌اش در گزینش خودش در این فیلم قدردانی کرد و افزود: اگر دست خودم بودم جرات انتخاب خودم را برای این نقش نداشتم.
وی با تمجید از مدیری و خوش‌تیپ دانستن او براساس عکسی که از نشست برایش فرستاده شده بود، به صحبت های مدیری درباره کُردها اشاره کرد و گفت: هرچه از این قوم و ملت بگویم کم گفتم. ممنون هستم که اجازه دادند لباس زیبایشان را بپوشم، با لهجه‌شان صحبت کنم و ما را در خانه‌هایشان پذیرفتند. امیدوارم توانسته باشم ادای دین کرده باشم به این بخش از تاریخ سرزمینم و سر تعظیم فرود می‌آورم به رنجی که در این سالها کشیده و می‌کشند.
مهدویان هم در ادامه گفت: پیمان معادی به دلیل فشارهای روحی زیاد فیلم چند روزی را در بیمارستان بستری شد و حتی سکانس حمام چنان فشاری به کل گروه آورد که مجبور شدیم کار را چند روز تعطیل کنیم.
در این نشست مصطفی احمدی تهیه کننده فیلم برای علت کمک ۸۸ میلیونی فیلم به سیل‌زدگان سیستان و بلوچستان گفت: در این باره حاشیه‌هایی درست شد اما صریح می‌گویم که به نیست امام رضا بود و اگر هشت میلیون می‌گفتیم هم خیلی کم میشد.
او در بخشی دیگر بابت حق رایت فیلمنامه‌ای که با همین موضوع در خانه سینما ثبت شده تاکید کرد که از صاحب اثر رضایت‌نامه گرفته است.
مینا ساداتی از بازیگران این فیلم نیز در سخنانی کوتاه گفت: بعد از فیلم‌های آقای قبادی درباره کردها این طور فیلم نداشتیم و دوست داشتم برای آنها که هنوز شرایط سختی پس از سالها دارند بازی کنم.
مینو شریفی دیگر بازیگر این فیلم هم گفت: «درخت گردو» اولین فیلم سینمایی من بود و از عوامل حرفه‌ای این گروه خیلی یاد گرفتم. من اصالتا کرد هستم و بازی کردن در فیلمی که مشکلات مربوط به کردها را مطرح کند برایم مهم بود. چون اگر قبلاً هم فیلم‌هایی ساخته شده به دلایل متعدد دیده نمی‌شوند. چالش من این بود که به عنوان یک کرد نقش یک کرد سردشتی را به درستی ایفا کنم و قدردان دکتر مهربان هستم که به من و پیمان معادی برای گویش این منطقه کمک کردند.
در نشست رسانه‌ای این فیلم که با مدیریت محمدرضا مقدسیان برگزار شد، مدیری که با عینک به سالن آمده بود، در ابتدا خطاب به حاضران و پس از درخواست عکاس‌ها برای برداشتن عینک دودی‌اش توضیح داد : دو شب است که نخوابیدم و چون در سالن گریه هم کردم خیلی چهره‌ام مناسب نیست و فکر نکنید قیافه گرفته‌ام.
او که پیش‌تر در مصاحبه‌ای گفته بود در جنگ همه کار کرده مثل اجرای نمایش یا رانندگی، درباره حضورش در جنگ و تاثیرش در ایفای این نقش گفت: اول از هر چیز آرزوی صبر میکنم برای بازماندگان فاجعه هواپیما و امیدوارم خدا به همه ما صبر دهد.
وی ادامه داد: من در جنگ فقط اجرای نمایش و رانندگی نکردم بلکه در میدان هم جنگیدم. اصلا یکی از دلایل علاقه‌ام به بازی در این فیلم این بود که خودم در آنجا بودم یعنی زمان بمباران سردشت در بانه بودم و بعد به آنجا رفتیم و از نزدیک اتفاق‌هایی را دیدم. ضمن اینکه دوستی من با مصطفی احمد هم یکی از دیگر دلایل همکاری‌ام بود.
اما این را باید بگویم که من عاشق مردم کُرد هستم و در همه سالهای حضورم در جنگ در کردستان بودم و با آنها زندگی کردم. آنها بسیار شریف،کتابخوان و آدم حسابی و شگفت انگیز هستند و خواستم ادای دین کنم به آنها که سالها میزبان ما بودند.
او همچنین از سختی‌های کار در این فیلم به صبح زود بیدار شدن‌هایی اشاره کرد که بارها گفته در پروژه‌ها چقدر برایش سخت بوده و نیز مسیر رفت و آمدی که در جاده‌های خطرناکی مجبور به تردد بودند.
در بخشی دیگر از این نشست محمدحسین مهدویان بیان کرد: وقتی کار را شروع میکردم به فضای فیلم و زبانش آشنا نبودم و باید به زبان کردی هم آشنا می‌شدیم که کار پیمان معادی خیلی سخت بود و دو ماه قبل تمرین را شروع کرده بود. اما سختی دیگر کار سه بچه‌ای بودند که باید شرایط روحی اینها را در نظر میگیرفتم تا با توجه به سخت‌تر بودن کار آنها نسبت به بزرگسالان آسیب نبینند. تلاش کردیم برای اینکه عمق فاجعه سردشت روی پرده سینما نشان داده شود از چیزی کوتاه نیاییم.
او درباره انتخاب بازیگران نیز اظهار کرد: در هر فیلمی یک چالش مهم انتخاب بازیگر است. پیمان معادی از اولین گزینه‌های ما بود که با توجه به سن و ویژگی‌های فیزیکی و شناخته شدن در خارج از کشور انتخاب خوبی بود. او فیلمنامه را خواند و مسئله مهمش زبان بود که فکر کردیم با تمرین زیاد میتوانیم این را برطرف کنیم.
مهدویان در پاسخ به سوالی درباره اینکه با توجه به نشان دادن کولبران در ابتدای فیلم آیا فیلم بعدی‌اش با این موضوع خواهد بود؟ گفت: هنوز درباره کار بعدی تصمیم نگرفتم ولی سعی کرده‌ام فیلمهایم را راجع به موضوعات ملی بسازم که بابتش به دفاع از حاکمیت و حکمران ها متهم می‌شویم و اگر هم جور دیگری بسازیم متهم به ساخت فیلم ضد ملی می‌شویم.
این فیلم در عین وطن پرستانه بودن نقد حکمرانی هم هست و یکی از بهترین جاهایی که میشد برای این کار انتخاب کرد کردستان بود. اقلیت‌ها بابت وطنشان بسیار تاوان دادند و اقوام مرزنشین ما بیش از آنها که در تهران بودند زیان دیدند. دردهای آنها بخاطر همزیان نبودن با پایتخت نشین‌ها شنیده نشده و این اتفاق و ده‌ها اتفاق دیگر به راحتی فراموش شدند.
در این نشست پیمان معادی حضور نداشت اما از طریق تلفن از ابتدا در جریان صحبت ها بود.
او در بخشی از جلسه در پاسخ به سئوالاتی که درباره احتمال کسب جایزه برای این نقش و کمک او به دیده شدن جهانی فیلم با توجه به بازی در چند فیلم خارجی، مطرح شد گفت: بیشتر از سیمرغ و بازی‌های خارجی دوست داشتم در روایت چنین فیلمی نقش داشته باشم چون درخت گردو فیلم مهمی است و روز اول هم به محمدحسین مهدویان گفتم که خواندن این فیلمنامه هم سخت است چه رسد به ساخت و دیدنش. تاکید میکنم که این فیلم اول مهم است و بعد فیلم خوبی است. من عاشقانه بازی کردم و خوشحالم که می‌شنوم مردم آن را دوست دارند.
او درباره پخش جهانی این فیلم که تهیه‌کننده هم بعدا بر انجام گسترده آن تاکید کرد گفت: تصمیم تهیه کننده و کارگردان در ساخت این فیلم از هر چیزی مهم تر بود و بالاخره در عرصه جهانی هم پخش می‌شود.
معادی از مهدویان برای انتخاب شجاعانه‌اش در گزینش خودش در این فیلم قدردانی کرد و افزود: اگر دست خودم بودم جرات انتخاب خودم را برای این نقش نداشتم.
وی با تمجید از مدیری و خوش‌تیپ دانستن او براساس عکسی که از نشست برایش فرستاده شده بود، به صحبت های مدیری درباره کُردها اشاره کرد و گفت: هرچه از این قوم و ملت بگویم کم گفتم. ممنون هستم که اجازه دادند لباس زیبایشان را بپوشم، با لهجه‌شان صحبت کنم و ما را در خانه‌هایشان پذیرفتند. امیدوارم توانسته باشم ادای دین کرده باشم به این بخش از تاریخ سرزمینم و سر تعظیم فرود می‌آورم به رنجی که در این سالها کشیده و می‌کشند.
مهدویان هم در ادامه گفت: پیمان معادی به دلیل فشارهای روحی زیاد فیلم چند روزی را در بیمارستان بستری شد و حتی سکانس حمام چنان فشاری به کل گروه آورد که مجبور شدیم کار را چند روز تعطیل کنیم.
در این نشست مصطفی احمدی تهیه کننده فیلم برای علت کمک ۸۸ میلیونی فیلم به سیل‌زدگان سیستان و بلوچستان گفت: در این باره حاشیه‌هایی درست شد اما صریح می‌گویم که به نیست امام رضا بود و اگر هشت میلیون می‌گفتیم هم خیلی کم میشد.
او در بخشی دیگر بابت حق رایت فیلمنامه‌ای که با همین موضوع در خانه سینما ثبت شده تاکید کرد که از صاحب اثر رضایت‌نامه گرفته است.
مینا ساداتی از بازیگران این فیلم نیز در سخنانی کوتاه گفت: بعد از فیلم‌های آقای قبادی درباره کردها این طور فیلم نداشتیم و دوست داشتم برای آنها که هنوز شرایط سختی پس از سالها دارند بازی کنم.
مینو شریفی دیگر بازیگر این فیلم هم گفت: «درخت گردو» اولین فیلم سینمایی من بود و از عوامل حرفه‌ای این گروه خیلی یاد گرفتم. من اصالتا کرد هستم و بازی کردن در فیلمی که مشکلات مربوط به کردها را مطرح کند برایم مهم بود. چون اگر قبلاً هم فیلم‌هایی ساخته شده به دلایل متعدد دیده نمی‌شوند. چالش من این بود که به عنوان یک کرد نقش یک کرد سردشتی را به درستی ایفا کنم و قدردان دکتر مهربان هستم که به من و پیمان معادی برای گویش این منطقه کمک کردند.
