نام شعر: نوای ارغوان
به قلم: سکینه حمیده دل
ژانر: احساسی، عاشقانه
مقدمه:
جانا...
بر جهانم چون نسیمی در جُلجُتا رو به وزیدنی، که هر آن سراسیمه خواهد شد عهد شکوفا شده ی روزگارت.
تو را چون قاموس خواهم پرستید!
تو را چون نرگس استشمام خواهم کرد، و چون سوری در جان احساس!.
دریغا! زین نگهبان غار نشسته بر س*ی*نه ام، زمانگاهش چون ماکسیمیلیانوس، در خواب غفلت از روزگارش چشم فرو بسته،
و جهانی بر زیر پلک های بلندی چون یال اَسبینه اش، در خاموشی مطلق به سر میبرد!.
به قلم: سکینه حمیده دل
ژانر: احساسی، عاشقانه
مقدمه:
جانا...
بر جهانم چون نسیمی در جُلجُتا رو به وزیدنی، که هر آن سراسیمه خواهد شد عهد شکوفا شده ی روزگارت.
تو را چون قاموس خواهم پرستید!
تو را چون نرگس استشمام خواهم کرد، و چون سوری در جان احساس!.
دریغا! زین نگهبان غار نشسته بر س*ی*نه ام، زمانگاهش چون ماکسیمیلیانوس، در خواب غفلت از روزگارش چشم فرو بسته،
و جهانی بر زیر پلک های بلندی چون یال اَسبینه اش، در خاموشی مطلق به سر میبرد!.