در میدان مدار تاریکی‌ها ایستاده‌ام و نی می‌زنم نوای دلتنگی را!
مرور می‌کنم خاطره‌هایمان و بغض سنگ می‌زند، دلم را!
این‌جا دره‌ای عمیق ساخته‌ام، تا بچشی طعم تلخی را!
دردها کی سیل شدن؟ آب برد بازهم چشمانم را!
من زنده شدم از عطر تو، کاشته‌ام گل‌های شمعدانی را!
تو نیستی و بازسازی می‌شود، تمام این نیستی‌ها!
مرور می‌کنم خاطره‌هایمان و بغض سنگ می‌زند، دلم را!
این‌جا دره‌ای عمیق ساخته‌ام، تا بچشی طعم تلخی را!
دردها کی سیل شدن؟ آب برد بازهم چشمانم را!
من زنده شدم از عطر تو، کاشته‌ام گل‌های شمعدانی را!
تو نیستی و بازسازی می‌شود، تمام این نیستی‌ها!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
