حضانت کلمه اي عربي و در لغت به معناي پروردن است و در اصطلاح عبارت است از نگهداري مادي و معنوي طفل توسط کساني که قانون مقرر داشته است(لنگرودي ، 1368 ،ش 1720 ) البته معاني ديگر نيز در لغت نامه وجود دارد از جمله در لغت نامه معين حضانت به معناي( زير بال گرفتن ، در دامان خود پروردان ، در بر گرفتن) است.
مساله حضانت و سرپرستي فرزندان نيز يکي از مباحث مهم و اساسي است که قانون گذاران سهم بسزايي در نحوه ايفاي نقش والدين در اين خصوص را داشته اند .
حضانت کلمه اي عربي و در لغت به معناي پروردن است و در اصطلاح عبارت است از نگهداري مادي و معنوي طفل توسط کساني که قانون مقرر داشته است(لنگرودي ، 1368 ،ش 1720 ) البته معاني ديگر نيز در لغت نامه وجود دارد از جمله در لغت نامه معين حضانت به معناي( زير بال گرفتن ، در دامان خود پروردان ، در بر گرفتن) است. (معين، 1371، ص 1360) .
قانون تعريقي از حضانت ارئه نکرده است اما حقوقدانان به تعاريفي در اين مورد پرداخته اند : عده اي بر اين باورند که حضانت «اقتداري است که قانون به منظور نگهداري و تربيت اطفال به پدر ومادر اعطا کرده است» (امامي ، ج 5 ، ص 187 )، (کاتوزيان ، ج 2 ص 139 ).
بعضي ديگر ابراز داشته اند «حضانت عبارت است از ولايت وسلطنت بر تربيت طفل و متعلقات آن از قبيل نگهداري کودک» (آشتياني ، ص 371 )
شهيد ثاني نيز در اين باره گفته است «الحضانة ولاية علي الطفل و المجنون لفائدة تربيت و ما يتعلق بها من مصلحت من حفظت و ... »(قربان نيا ، 1384 ،ص 154)
دکتر لنگرودي نيز بيان مي دارد که حضانت عبارت است از نگهداري مادي و معنوي طفل توسط کسانيکه قانون مقررر داشته است (لنگرودي ، 1368 ، ص 1720) نهايتاً اينکه نظر به کاربرد کلمه (حضانت) در برخي از مواد مربوط به باب دوم کتاب هشتم در قانون مدني ايران ، معلوم مي شود که حضانت از نظر قانون مدني ايران عبارت است از نگاهداري و تربيت اطفال.
مساله حضانت و سرپرستي فرزندان نيز يکي از مباحث مهم و اساسي است که قانون گذاران سهم بسزايي در نحوه ايفاي نقش والدين در اين خصوص را داشته اند .
حضانت کلمه اي عربي و در لغت به معناي پروردن است و در اصطلاح عبارت است از نگهداري مادي و معنوي طفل توسط کساني که قانون مقرر داشته است(لنگرودي ، 1368 ،ش 1720 ) البته معاني ديگر نيز در لغت نامه وجود دارد از جمله در لغت نامه معين حضانت به معناي( زير بال گرفتن ، در دامان خود پروردان ، در بر گرفتن) است. (معين، 1371، ص 1360) .
قانون تعريقي از حضانت ارئه نکرده است اما حقوقدانان به تعاريفي در اين مورد پرداخته اند : عده اي بر اين باورند که حضانت «اقتداري است که قانون به منظور نگهداري و تربيت اطفال به پدر ومادر اعطا کرده است» (امامي ، ج 5 ، ص 187 )، (کاتوزيان ، ج 2 ص 139 ).
بعضي ديگر ابراز داشته اند «حضانت عبارت است از ولايت وسلطنت بر تربيت طفل و متعلقات آن از قبيل نگهداري کودک» (آشتياني ، ص 371 )
شهيد ثاني نيز در اين باره گفته است «الحضانة ولاية علي الطفل و المجنون لفائدة تربيت و ما يتعلق بها من مصلحت من حفظت و ... »(قربان نيا ، 1384 ،ص 154)
دکتر لنگرودي نيز بيان مي دارد که حضانت عبارت است از نگهداري مادي و معنوي طفل توسط کسانيکه قانون مقررر داشته است (لنگرودي ، 1368 ، ص 1720) نهايتاً اينکه نظر به کاربرد کلمه (حضانت) در برخي از مواد مربوط به باب دوم کتاب هشتم در قانون مدني ايران ، معلوم مي شود که حضانت از نظر قانون مدني ايران عبارت است از نگاهداري و تربيت اطفال.