هرگز به حرف ها اعتماد نکن بعضیا رو لباشون شکر دارن ولی تو قلبشون زهر.
همگانی ★شب هـــای محــــال★
- نویسنده موضوع پارسا تاجیک
- تاریخ شروع
- پاسخها 446
- بازدیدها 15K
- Tagged users هیچ
ساعت تک رمان
هرگز به حرف ها اعتماد نکن بعضیا رو لباشون شکر دارن ولی تو قلبشون زهر.
هذیان گرفته بالشم بس که تبم بالاست
این زوزه‌های آخرین نسل ِ دراکولاست
از بین خواهد رفت امّا نه به زودی‌ها!
از گر*دن و آینده‌ات جای ک*بودی‌ها
حل می‌شوم در استکان قرص‌ها، در سم
محبوب من! خیلی از این کابوس می‌ترسم!
زل می‌زنم با گریه در لیوان آبی که…
حل می‌شوم توی سؤال بی جوابی که…
می‌ترسم از این آسمان که تار خواهد شد
از پنجره که عاقبت دیوار خواهد شد
از دستهای تو به دُور گر*دن این مرد
که آخر قصّه طناب ِ دار خواهد شد!
از خون تو پاشیده بر آینده‌ای نزدیک
از عشق ما که سوژه‌ی اخبار خواهد شد!
می‌چسبمت مثل ِ ل*ب سیگار در مستی
ثابت بکن: هستم که من ثابت کنم: هستی
سرگیجه دارم مثل کابوس زمین خوردن
روزی هزاران بار مردن! واقعا مردن!!
سید مهدی موسوی
این زوزه‌های آخرین نسل ِ دراکولاست
از بین خواهد رفت امّا نه به زودی‌ها!
از گر*دن و آینده‌ات جای ک*بودی‌ها
حل می‌شوم در استکان قرص‌ها، در سم
محبوب من! خیلی از این کابوس می‌ترسم!
زل می‌زنم با گریه در لیوان آبی که…
حل می‌شوم توی سؤال بی جوابی که…
می‌ترسم از این آسمان که تار خواهد شد
از پنجره که عاقبت دیوار خواهد شد
از دستهای تو به دُور گر*دن این مرد
که آخر قصّه طناب ِ دار خواهد شد!
از خون تو پاشیده بر آینده‌ای نزدیک
از عشق ما که سوژه‌ی اخبار خواهد شد!
می‌چسبمت مثل ِ ل*ب سیگار در مستی
ثابت بکن: هستم که من ثابت کنم: هستی
سرگیجه دارم مثل کابوس زمین خوردن
روزی هزاران بار مردن! واقعا مردن!!
سید مهدی موسوی
تا مادامی که باد می‌وزد،
باران می‌بارد،
تا طلوعِ آفتاب خبر از روز می‌دهد،
تا مهتاب هست و شب را به آ*غ*و*ش می‌کشد،
ازمن نمی‌روی و در من تمام نخواهی شد.
تو هر صبح بامن و در من تکرار می‌شوی.
باران می‌بارد،
تا طلوعِ آفتاب خبر از روز می‌دهد،
تا مهتاب هست و شب را به آ*غ*و*ش می‌کشد،
ازمن نمی‌روی و در من تمام نخواهی شد.
تو هر صبح بامن و در من تکرار می‌شوی.
آخرِ هفته که شد؛
دلت را به دلِ خیابان بزن
با بیخیالیِ جاده همراه شو...
فراموش کن هفته ات چطور گذشت،
مهم نیست که شنبه قرار است چه اتفاقاتی بیفتد،
و مهم نیست چقدر مشغله رویِ هم تلنبار شده...
روزهایِ رفته را به بادِ فراموشی بسپار
و روزهایِ نیامده را به خدا...
جوری باش که سقفِ دنیا هم اگر ریخت؛
آب در دلِ لحظه هایت تکان نخورَد.
آدم نیاز دارد گاهی عینِ خیالش نباشد.
آدم نیاز دارد برای یک روز هم که شده؛
به خاطرِ خودش نفس بکشد.
نرگس صرافیان طوفان
دلت را به دلِ خیابان بزن
با بیخیالیِ جاده همراه شو...
فراموش کن هفته ات چطور گذشت،
مهم نیست که شنبه قرار است چه اتفاقاتی بیفتد،
و مهم نیست چقدر مشغله رویِ هم تلنبار شده...
روزهایِ رفته را به بادِ فراموشی بسپار
و روزهایِ نیامده را به خدا...
جوری باش که سقفِ دنیا هم اگر ریخت؛
آب در دلِ لحظه هایت تکان نخورَد.
آدم نیاز دارد گاهی عینِ خیالش نباشد.
آدم نیاز دارد برای یک روز هم که شده؛
به خاطرِ خودش نفس بکشد.
نرگس صرافیان طوفان
من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نا بستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم درین بحر تفکر تو کجایی
آن نه خال است و زنخندان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد، که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی ببیند
تو بزرگی و در آینه ی کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان
این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت
همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و ل*ب جوی و تماشا سع
در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم غمم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه برون بردن و کشتن
تا به همسایه نگوید که تو در خانه ی مایی
کشتن شمع چه حاجت بود از بیم رقیبان
پرتو روی تو گوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد
که بدانست که در بند تو خوشتر که رهایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده
نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی
سعدی
عهد نا بستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم درین بحر تفکر تو کجایی
آن نه خال است و زنخندان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد، که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی ببیند
تو بزرگی و در آینه ی کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان
این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت
همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و ل*ب جوی و تماشا سع
در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم غمم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه برون بردن و کشتن
تا به همسایه نگوید که تو در خانه ی مایی
کشتن شمع چه حاجت بود از بیم رقیبان
پرتو روی تو گوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد
که بدانست که در بند تو خوشتر که رهایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده
نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی
سعدی
من در پناه شب
از انتهای هر چه نسیم است
می وزم
من در پناه شب
دیوانه وار فرو می ریزم
با گیسوان سنگینم
در دستهای تو...
فروغ_فرخزاد
از انتهای هر چه نسیم است
می وزم
من در پناه شب
دیوانه وار فرو می ریزم
با گیسوان سنگینم
در دستهای تو...
فروغ_فرخزاد
آیداى خوب نازنینم!
مدت هاست که برایت چیزى ننوشته ام.
زندگى مجال نمى دهد: غم نان!
با وجود این، خودت بهتر مى دانى:
نفسى که مى کشم تو هستى؛
خونى که در رگ هایم مى دود و حرارتى که نمى گذارد یخ کنم.
امروز بیشتر از دیروز دوستت مى دارم و فردا بیشتر از امروز.
و این، ضعف من نیست: قدرت تو است.
"شاملو"
مدت هاست که برایت چیزى ننوشته ام.
زندگى مجال نمى دهد: غم نان!
با وجود این، خودت بهتر مى دانى:
نفسى که مى کشم تو هستى؛
خونى که در رگ هایم مى دود و حرارتى که نمى گذارد یخ کنم.
امروز بیشتر از دیروز دوستت مى دارم و فردا بیشتر از امروز.
و این، ضعف من نیست: قدرت تو است.
"شاملو"
گاه باید روئید
از پسِ آن باران
گاه باید خندید
بر غمی بی پایان...
سهراب سپهری
از پسِ آن باران
گاه باید خندید
بر غمی بی پایان...
سهراب سپهری
اگر روزی دنیا را دوست نداشتی، جایت را عوض کن تا از زاویه ای دیگر به آن بنگری. دنیا از بعضی زوایا دوست داشتنی‌‌ست و در بعضی زوایا نه ! در بعضی از زوایا بهتر و زیباست، در بعضی زوایا تاریک و خسته کننده. یادت باشد تو باید جایت را عوض کنی، چرا که دنیا هرگز از جایش تکان نخواهد خورد !
رسول یونان
رسول یونان
