ژان ژاک لاکان روانکاو، فیلسوف فرانسوی در یکی از جنجالی ترین نظریه های خود می گوید: «زن وجود ندارد» نظریه ای که با اعتراض بسیار زیادی به ویژه از سوی فمنیست ها مواجه شد.
این گفته لاکان به همان میزان که جنجالی است باعث سوء برداشت های متفاوت نیز شده است.
«زن وجود ندارد» در نزد لاکان در واقع به معنی «بانو وجود ندارد» است.
بانو در ادبیات ما (یا lady در زبان انگلیسی) به دخترانی گفته می شود که بسیار باوقار و متین هستند، دارای زیبایی ظاهری بسیار زیادی بوده و بسیار عاشق پیشه هستند، اشتباه نمی کنند، آرام و موقر سخن می گویند، از هر نوع نقص و عیبی بری هستند و صفاتی از این قبیل که با گفتن کلمه بانو در ذهن نقش می بندد.
اغلب مردان (حداقل در جوانی یا قبل از ازدواج و ارتباط گیری با ج*ن*س مخالف) چنین تصویری از زن در ذهن خود دارند.
آنها زن را در مقام « بانو» آرمانی ساخته و با این ذهنیت به سراغشان می روند.
در واقع عشق نیز نتیجه این آرمان ی سازی از ج*ن*س مخالف است.
اما این زن «بانو» به عقیده لاکان وجود ندارد.
اغلب مردانی نیز که با چنین ذهنیتی سراغ زنان می روند یا عاشق آنها می شوند پس از مدتی که ازدواجشان یا ر*اب*طه شان می گذرد به این مسئله پی میبرند که در اشتباه بوده اند و بانو وجود ندارد.
آنها در برخورد با زن متوجه چروک های صورت ، جوش، نقص های ظاهری، صورت بدون آرایش، بوی عرق و خونریزی و بلند شدن موهای ب*دن و امثالهم می شوند و به نوعی نه با «بانو»ی خیالی خود بلکه با زن مواجه می شوند.
به این دلیل است که در اغلب ازدواج ها به ویژه ازدواج های عاشقانه اوج بحران روابط پس از چند ماه از شروع زندگی مشترک آغاز می شود.(زمانی که مرد متوجه می شود که شریک او زن است نه بانو)
در اینگونه موارد مردان به دو گونه رفتار می کنند.
برخی پس از مدت ها دعوا و کلنجار رفتن با شریک زندگی خود می پذیرند که بانو وجود ندارد و با این مسئله کنار می آیند و به زندگی مشترک خود ادامه می دهند.
برخی نیز زیر بار پذیرش این مسئله که «زن (بانو) وجود ندارد» نمی روند و فکر می کنند که شریک آنها بانو نیست. آنها با جدا شدن از همسر یا وارد شدن در روابط متعدد دنبال بانو می گردند که در همه آنها نیز با سرخوردگی و شکست مواجه می شوند.
باید در استفاده از کلمات و واژه ها دقت بسیاری کرد.
واژه بانو بی احترامی و خشونت در حق زنان است.
در کلمه بانو چیزی وجود دارد که زنان فاقد آن هستند.
انجمن تک رمان
این گفته لاکان به همان میزان که جنجالی است باعث سوء برداشت های متفاوت نیز شده است.
«زن وجود ندارد» در نزد لاکان در واقع به معنی «بانو وجود ندارد» است.
بانو در ادبیات ما (یا lady در زبان انگلیسی) به دخترانی گفته می شود که بسیار باوقار و متین هستند، دارای زیبایی ظاهری بسیار زیادی بوده و بسیار عاشق پیشه هستند، اشتباه نمی کنند، آرام و موقر سخن می گویند، از هر نوع نقص و عیبی بری هستند و صفاتی از این قبیل که با گفتن کلمه بانو در ذهن نقش می بندد.
اغلب مردان (حداقل در جوانی یا قبل از ازدواج و ارتباط گیری با ج*ن*س مخالف) چنین تصویری از زن در ذهن خود دارند.
آنها زن را در مقام « بانو» آرمانی ساخته و با این ذهنیت به سراغشان می روند.
در واقع عشق نیز نتیجه این آرمان ی سازی از ج*ن*س مخالف است.
اما این زن «بانو» به عقیده لاکان وجود ندارد.
اغلب مردانی نیز که با چنین ذهنیتی سراغ زنان می روند یا عاشق آنها می شوند پس از مدتی که ازدواجشان یا ر*اب*طه شان می گذرد به این مسئله پی میبرند که در اشتباه بوده اند و بانو وجود ندارد.
آنها در برخورد با زن متوجه چروک های صورت ، جوش، نقص های ظاهری، صورت بدون آرایش، بوی عرق و خونریزی و بلند شدن موهای ب*دن و امثالهم می شوند و به نوعی نه با «بانو»ی خیالی خود بلکه با زن مواجه می شوند.
به این دلیل است که در اغلب ازدواج ها به ویژه ازدواج های عاشقانه اوج بحران روابط پس از چند ماه از شروع زندگی مشترک آغاز می شود.(زمانی که مرد متوجه می شود که شریک او زن است نه بانو)
در اینگونه موارد مردان به دو گونه رفتار می کنند.
برخی پس از مدت ها دعوا و کلنجار رفتن با شریک زندگی خود می پذیرند که بانو وجود ندارد و با این مسئله کنار می آیند و به زندگی مشترک خود ادامه می دهند.
برخی نیز زیر بار پذیرش این مسئله که «زن (بانو) وجود ندارد» نمی روند و فکر می کنند که شریک آنها بانو نیست. آنها با جدا شدن از همسر یا وارد شدن در روابط متعدد دنبال بانو می گردند که در همه آنها نیز با سرخوردگی و شکست مواجه می شوند.
باید در استفاده از کلمات و واژه ها دقت بسیاری کرد.
واژه بانو بی احترامی و خشونت در حق زنان است.
در کلمه بانو چیزی وجود دارد که زنان فاقد آن هستند.
انجمن تک رمان
