مطالعه این مقاله سؤال مهمی در ذهن ماری ایجاد کرد: «چرا عناصری مانند اورانیوم بدون اینکه در معرض جریان الکتریکی قرار بگیرند، پرتوافشانی می‌کنند؟» ماری پس از مشورت با همسرش تصمیم گرفت در این زمینه تحقیق کند.
ماری در آزمایش‌های خود ابزارهای دقیقی را که پیر و برادرش «ژاک» ساخته بودند، به کار برد. به‌تدریج، او به نتایج مهمی دست یافت:
هرچه مقدار اورانیوم آزمایش‌شده بیشتر باشد، شدت پرتوها نیز افزایش می‌یابد.
ترکیب اتم‌های اورانیوم با اتم‌های دیگر تأثیری بر شدت پرتوها ندارد.
حرارت، سرما و نور هیچ تأثیری بر شدت این پرتوها ندارند.
مواد معدنی حاوی اورانیوم پرتوافشانی بیشتری نسبت به اورانیوم خالص دارند که نشان می‌دهد این مواد باید حاوی عنصر شیمیایی دیگر و فعال‌تر از اورانیوم باشند.
«توریوم» نیز مانند اورانیوم، خاصیت پرتوافشانی دارد.
او تصمیم گرفت تحقیقات خود را ادامه دهد و شدت پرتوها را در مواد حاوی اورانیوم و توریوم اندازه‌گیری کند. ماری کارش را با سنگ «پیچ‌بلاند» آغاز کرد و متوجه شد شدت پرتوهایی که از این سنگ خارج می‌شد، بیشتر از مقدار اورانیوم موجود در آن است. او نتیجه گرفت ممکن است در پیچ‌بلاند عنصر ناشناخته دیگری وجود داشته باشد که خاصیت پرتوزایی آن به‌مراتب بیشتر از اورانیوم است.
۳ سال پژوهش و مطالعه ماری، پیر را مجاب کرد پروژه‌های تحقیقاتی‌اش را کنار گذاشته و به او ملحق شود. سال 1897، در همان دوران، اولین فرزند خانواده کوری به نام ایرن نیز متولد شد.
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان
