دفتر خاطرات دست‌ نوشته‌هایی برای مهتاب

[.Lusine.]

مهتابم!
با تمام این‌ها، در میان سایه ناامیدی، سوسویی از امید به حرکت در می‌آید،
مثل شمعی کم نور، که در برابر طوفان سوسو می‌زند
زمزمه های باد حکایت‌های بسیاری را به همراه دارد،
حکایتی، از گل‌هایی که از شکاف های سنگفرش برمی‌خیزند،
و با رنگ‌های خود، وزن ناامیدی را به چالش می‌کشند... .

۱۴۰۳/۰۶/15
39 : 11​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.Lusine.]

مهتابم!
در دل ویرانی،
بذری خفته است و در انتظار گرمای مهربانی است
برای لمس ملایم شفقت که او را بیدار کند.
کائنات نفسش را حبس کرده، گویی در انتظار فرصتی برای بازدم است،
برای بازگرداندن سمفونی رنگ‌ها به جهان!
ستارگان، هرچند دور، با نوید فردا می‌درخشند،
هر بارقه‌ای یادآور این است، که حتی در تاریکی،
راهی برای نفوذ نور در شکاف ها پیدا می‌شود

۱۴۰۳/۰۶/15
45 : 11​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.Lusine.]

نرقصیم؟
به ریتم تجدید، به آهنگ تغییر،
به پژواک خنده‌ای که روزی فضا را پر می‌کرد،
بیا در سکوت جان دهیم،
بگذار قلب ما هم‌صدا با نبض زمین بزند.
زیرا هر اشکی که می‌ریزد، داستانی را می‌نگارد،
و در لحظاتمان، بذر احساسات را می‌کارد... .

۱۴۰۳/۰۶/15
53 : 11​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.Lusine.]

مهتابم!
ما هر شب، به وقت تاریکی جهان،
با هم، ملیله ای از امید می‌بافیم،
دوختن تکه‌های رویاهای از هم پاشیده‌مان، عجیب شیرین است
تبدیل دردها به لبخند
زیرا حتی در اعماق ناامیدی،
خورشید طلوع خواهد کرد
بوم نقاشی شده با رنگ‌های عشق،
یادآور این نکته است که لبخند، هرچند زودگذر،
برای همیشه در ملیله هستی حک شده
و هیچ چیز، هیچ چیز، واقعاً از دست نمی‌رود
حتی مهتاب… !

۱۴۰۳/۰۶/16
2 : 00​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.Lusine.]

مهتابم!
هر زمزمه، رازهایمان را در آسمان شب جای می دهد،
همانند نخ‌هایی نقره‌ای که در پس زمینه ای مخملی می‌درخشند.
در آ*غ*و*ش آرام سایه‌ها، در میان ستاره‌ها می‌رقصیم،
تبدیل غم و اندوه به صورت فلکی انعطاف
سمفونی نوری که نوید سپیده دم را بازتاب می‌کند

1403/6/29
22 : 11​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.Lusine.]

مهتابم!
هر ضربان قلب، ستاره‌ای دنباله دار است که در پهنه‌ای وسیع می‌چرخد،
رها کردن ردپای رویاهایی که همانند شبنم روی علف‌های صبحگاهی می‌درخشند.
خنده‌هایمان به مانند گل‌‌های مریم شبانه شکوفا می‌شوند، معطر و کمیاب،
رنگ آمیزی تاریکی با رنگ‌های امید، همانند طلوع خورشید.
در این سالن ر*ق*ص آسمانی، ما بر لبه‌های بی‌نهایت می‌رقصیم... !

1403/6/29
57 : 11​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.Lusine.]

مهتابم!
ای مرواریدی که هر شب بر سر سفره درخشان آسمان می‌نشینی
با هر دم و بازدمت، نسیم شبانگاهی پدید می‌آید
و تو بسان مادری هستی، برای تمام ستاره‌هایت
مهربانی‌ات را تنها برای ستارگان کوچکت خرج نمی‌کنی
بلکه نور خیره کننده‌ات را به زمین تاریک نیز می‌تابانی
برای زمین نیز مادری می‌کنی
در ایستگاه مهتاب، قطارهای ابری آسمان با نفس‌هایت سفر می‌کنند
کاش می‌شد، من نیز شبی با این قطار سفر کنم
شاید که به خانه‌ات برسم
باشد که از این زمین تاریک دور شوم
و به سمت نور پرواز کنم

1403/7/23
25 : 7​

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان