شعر سرای لیلی

[.ARNI]

۲۱) زندگی در یک پک سیگار
بغض سیاه و تارم را
در دنج‌ترین کافه‌ی شهر
همراهِ سیگارهایم دود خواهم کرد
بغضم را در وصف تو چون ابریشمی
فرشی گل‌گلی کز زیبایی مالامال می‌بینم
زندگی‌ام همچو یک پک سیگار می‌ماند
با ل*ذت آن را با فندک‌ام روشن می‌کنم
از او کام‌های سنگینی می‌گیرم
اما همچو سم در ریه‌هایم نفوذ می‌کند.
می‌ترسم که از سیگارهایم
دگر نتوانم کام سنگینی بگیرم
تا ابد حسرت و افسوسِ یک کام گرفتنش
سخت به دلم بماند

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[.ARNI]

۲۲) گویند سیگار مکش!
گویند سیگار مکش
آنان که این را گویند
از درد خویش چه می‌دانند؟
گویند با کام‌کامِ سیگار
به دور خودت دیوار و حصار مکش
گویی دلم می‌خواهد اندکی
از درد خویش گویم
که اینک ببینم باز هم
گویند که سیگار مکش؟
یا می‌گویند این سیگارهاست
که دارند حصارها را نابود می‌کنند
و د*اغِ دلم را خوب می‌کنند!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان