Zahra jafarian
صاحب امتیاز سایت
پرسنل مدیریت
صاحب امتیاز سایت
کاربر ویژه انجمن
ادمین پورتال
کتابخوان انجمن
معرفی کتاب راهنمای درک روابط انسانی: انسانی که فکر میکردید میشناسید
دنیا از دریچهی چشم یک دانشمند مبتلا به اوتیسم!... کامیلا پنگ در کتاب راهنمای درک روابط انسانی، تلاش دارد با کمک علم، زندگی، عشق و روابط انسانی را توضیح دهد. پنگ که به اختلال اوتیسم و اِیدیاچدی مبتلاست و تجربهی زیستی متفاوتی با دیگران دارد، با نگارش این کتاب میکوشد روابط روزمرهی انسانی را با اصول علمی تشریح کند. کتاب حاضر جایزهی انجمن سلطنتی بریتانیا را به دست آورده است.
دربارهی کتاب راهنمای درک روابط انسانی
آیا برنامهای ازپیشتعیینشده برای درک انسانها وجود دارد؟ آیا طرحی هست که با تبعیت از آن بتوان آدمها و روابطشان را درک کرد؟ احتمالاً پاسخ همه به این سؤال منفی است. ما هیچ دستورالعملی برای روابط روزمرهی زندگی مثل همدلی کردن یا احترام گذاشتن نداریم اما برای کامیلا پنگ (Camilla Pang) اینطور نبوده! این نویسنده وقتی در کودکی این سؤالات را از مادرش پرسید و همین پاسخها را شنید، قانع نشد. او تصور میکرد باید توضیحی برای رفتارهای غریزی ما وجود داشته باشد. به این خاطر که کامیلا به اوتیسم مبتلا بود، نمیتوانست مثل اطرافیانش، انسانها را درک کند و همیشه به دنبال چرایی سادهترین رفتارهای روزانه میگشت. نمیتوانست خیلی از احساساتش را بروز دهد و یا در مواقع نادرستی این کار را میکرد. کامیلا برای توضیح این مشکل به ابزاری پناه برد که هم درمورد درستیاش مطمئن بود و هم میتوانست با آن بهخوبی کار کند: علم!
دنیا از دریچهی چشم یک دانشمند مبتلا به اوتیسم!... کامیلا پنگ در کتاب راهنمای درک روابط انسانی، تلاش دارد با کمک علم، زندگی، عشق و روابط انسانی را توضیح دهد. پنگ که به اختلال اوتیسم و اِیدیاچدی مبتلاست و تجربهی زیستی متفاوتی با دیگران دارد، با نگارش این کتاب میکوشد روابط روزمرهی انسانی را با اصول علمی تشریح کند. کتاب حاضر جایزهی انجمن سلطنتی بریتانیا را به دست آورده است.
دربارهی کتاب راهنمای درک روابط انسانی
آیا برنامهای ازپیشتعیینشده برای درک انسانها وجود دارد؟ آیا طرحی هست که با تبعیت از آن بتوان آدمها و روابطشان را درک کرد؟ احتمالاً پاسخ همه به این سؤال منفی است. ما هیچ دستورالعملی برای روابط روزمرهی زندگی مثل همدلی کردن یا احترام گذاشتن نداریم اما برای کامیلا پنگ (Camilla Pang) اینطور نبوده! این نویسنده وقتی در کودکی این سؤالات را از مادرش پرسید و همین پاسخها را شنید، قانع نشد. او تصور میکرد باید توضیحی برای رفتارهای غریزی ما وجود داشته باشد. به این خاطر که کامیلا به اوتیسم مبتلا بود، نمیتوانست مثل اطرافیانش، انسانها را درک کند و همیشه به دنبال چرایی سادهترین رفتارهای روزانه میگشت. نمیتوانست خیلی از احساساتش را بروز دهد و یا در مواقع نادرستی این کار را میکرد. کامیلا برای توضیح این مشکل به ابزاری پناه برد که هم درمورد درستیاش مطمئن بود و هم میتوانست با آن بهخوبی کار کند: علم!