بغض بی پناه | ملیکا میکائیلی کاربر انجمن تک رمان

[melika84]

گاه باید تسلیم شد ...
درست همانند برگان پاییزی ...
که پس از تقلا های بسیار!
باد آنان‌ را از عرش به فرش می‌کشاند ...
ما نیز همانند برگان پاییزی از تقلا و تلاش خسته شده ایم، زمانش رسیده که تسلیم باد انسان نمای زندگیمان شویم ...

نقش باد حکایت خیلی از آدم های اطراف ماست.

به قلم : ملیکامیکائیلی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

زندگی مانند رود خروشان ادامه دارد درست همانند آن گاه زیبا و آرامش بخش و گاه تند خو و خشن...
پس این تو هستی که انتخواب میکنی در جریان موافق رود شنا کنی یا در جهت مخالف آن

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

مانند ابر‌ های بارانی دلم هوای گریه دارد
مانند جسم های بی جان مرده ها دلم هوای مردن دارد
مانند رعد و برق های خوف آور دلم هوای شکستن بغض دارد
مانند آدم های افسرده که نه
من خود خود خود افسردگی هستم
و بی شک اکنون دلم هوای رفتن دارد
رفتنی از ج*ن*س مرگ،
بدون صدا،
بدون حرف
و بدون اشک.

به قلم : ملیکامیکائیلی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

کاش می‌شد خواست و مرد

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

دَردِ عاشق را هیچ کَس نَدانَد ...
دَردِ قَل*بَش را هیچ کَس نَدانَد ...
دَردِ گَلویَش را هیچ کَس نَدانَد ...
دَردِ چَشمانَش را نیز هیچ کَس نَدانَد ...

نَدانند و نَندانَند ... آنگاه دانَند که
نه عشقی باقی‌ست ...
نه اَشکی ...
نه بُغضی ...
وَ نه دَردی ...

پَس اِی کَسانِ عاشق،
پاسدارِ عشقِ مَعشوقِتان باشید تا پَر نَکِشیده اند :)

به قلم : ملیکامیکائیلی✎

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

اشک های روان و گرم بر گونه هایم سرسره بازی میکنند، با ل*ب های چفت شده و چشمانی لبریز از اشک مینویسم... مینویسم تا تهی شوم... مینویسم تا سبک شوم... اما باز هم هیچ.

انگار از همان کودکی تنها بودن و تنها ماندن را یادگرفته ام که اینگونه جنین وار در خود جمع شده ام ...

بغض آنگونه بر گلویم فشار می آورد که گلوی بی نوایم‌ را به درد می آورد، از شدت غم فریادی بی صدا اما بغض آلود سر میدهم و گلویم را در مشت می‌فشارم، نمی‌دانم آن یگانه می‌بیند مرا ؟ اشک هایم را؟ این بغض ویران کننده را می‌بیند و دم نمی‌زدند؟!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

چه سرد است شب هایی که منِ تنها، را به سوز و سرمای خویش دعوت می‌کنند و تنها آ*غ*و*ش گرمی که آن لحظه برایم گشوده است! آ*غ*و*ش من است و من است و من.

آری این روز ها! من همان برگ پاییزی هستم و دیگران آن باد سردی هستند که با شدت هرچه بیشتر! مرا از عرش به فرش می کشانند‌ و وای بر احوال دل که آهسته در کنج س*ی*نه ام بی صدا می شکند.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

من به تنهایی خون گریه های قلبم را پاک کردم..

با همین دستان ضعیف! نوازش گر زخم های بی شمارش شدم..

من با این چَشم های پر از اشک! هر شب التماس میکردم...

التماس آدمی! خیر..

التماس خدایی را میکردم که تنها یار شبانگاه های تنهایی های من بوده و هست..

التماس میکردم برای آ*غ*و*ش سرد مرگ..

التماس میکردم تا نگذارد گناهی مرتکب شوم و خودش دلش به حال قلب تکه تکه شده ام بسوزد و تومار زندگی ام را در هم بپیچد .‌‌..

اما زهی خیال باطل، خدای زیبا روی من،
گویا به آینده پیش رویم امیدوار است که تنها به شکایت های من لبخند می‌زند و با یاد اوری خاطرات خوبم! شعله شمع خاموش شده امید را در قلبم روشن می‌کند تا دست از این زندگی سیاه و سفید نشویَم ...

و اینگونه است قصه منه جوان، که اکنون با این دلنوشتهِ از دل نوشته! در خدمت شما دلنوشته خوانان هستم.

࿇─┅━━•✺⊱⊰✺•━━┅─࿇

به قلم:ملیکامیکائیلی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

اگه روزی زنگ بزنی و گوشیم خاموش باشه!
اگه روزی سراغمو بگیری و جوابت فقط سکوت باشه!
اگه روزی دلتنگ صدام شدی!
اگه روزی دلتنگ خاطرات خوبمون شدی!

اگه روزی آوردنت‌ پیشم و تو!

یه قبر با سنگ سرد و بی روح دیدی!

دوست دارم بدونم چیکار میکنی :)

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[melika84]

روزی جوان بی قراری بود
می دوید هر جا و داد می‌زد
داد که نه فریاد می‌زد
دلتنگی را
بغض را
تنهایی را
جوانک بی صدا فریاد می‌زد
کسی صدای فریاد های بی صدایش را نمی‌شنید
او از ته دل آه می‌کشید و زیر ل*ب زمزمه می‌کرد
خسته نه آنکه جسمی باشد
خسته آنکه روحش زخمی باشد
خسته نه آنکه کار کرده باشد
خسته آنکه آرزوهایش را در کوله باری پر از تنهایی به دوش کشیده باشد :)

به قلم: ملیکامیکائیلی

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان