در این سه روزی که در پارسیان بودیم و از سواحل آن دیدن کردیم باید بگم که از لحاظ تمیزی و پاک بودن نمره قبولی می گیره و به جز چند مورد بطری پلاستیکی که در سواحل بود (که ما همه ش رو جمع کردیم) مورد خاصی ندیدیم. شاید یکی از دلایل این باشه که به جز مردم استان های همجوار، کمترکسی این مناطق و سواحل رو می شناسه و هنوز ظرفیت های تفریحی اینجا برای جذب گردشگر استفاده نمیشه که این مورد هم می تونه جنبه مثبت و منفی داشته باشه. واقعاً حیف نیست این مناطق زیبا که برای ل*ذت بردن من و شما خلق شده است با زباله احاطه بشه؟ محیط زیست از گذشتگان ما به ارث رسیده و ما هم مسئولیت داریم تا از اون مراقبت کنیم تا آیندگان هم در ل*ذت بردن از اون سهیم باشند.
از نظاره کردن این سواحل زیبا پی بردم که اینجا واقعاً چیزی از سواحل مالدیو (نرفتم اما عکساشو که دیدم!) کم ندارن اما چون از لحاظ فرصت های گردشگری به این قبیل مناطق رسیدگی نشده، خیلی نتونسته با سواحل خارج از کشور رقابت کنه. حدود یک ساعتی هم کنار این سواحل نیلگون پرسه زدیم و بسی ل*ذت بردیم. خورشید کم کم داشت به افق دل می داد و ما نمی تونستیم از این همه زیبایی دل بکنیم اما چه کنیم که وقت رفتن بود. همچنان که در مسیر بازگشت بودیم از این سفر دل انگیز با هم صحبت کردیم و متوجه شدیم که چه تجربیات ارزشمندی به ما اضافه شد. این نکته رو هم بگم که از اینکه سفر خارج رو کنسل کردیم واقعاً خوشحال بودیم اما این دلیل نمی شه که جهان رو نباید ببینیم. اتفاقاً گردشگری خارجی برای شناختن آداب و رسوم و فرهنگ ها و مهم تر از اون ارتباط گرفتن با انسان ها برای یک گردشگر موضوع مهمی است اما وقتی هنوز شناخت کافی از سرزمین مادری خودت نداری و با فرصت های گردشگری اون آشنا نیستی، گردشگری خارجی در اولویت بعدی قرار میگیره. سفر خاطره انگیز ما با رسیدن به بندرعباس در ساعت 01:30 بامداد به پایان رسید.
نویسنده: رضا شاهمرادی
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان
