ابتدای خیابان دولت ، کمی دورتر از تقاطع خیابان دکتر شریعتی؛ جایی که در آن جنگ ها افسانه اند و مرگ واقعیت. جایی در قلب محله قدیمی قلهک؛ قبرستانی با وسعت کمتر از نیم هکتار؛ محل دفن سربازان ارتش متفقین.این که چرا یک قبرستان را بعنوان یک مقصد گردشگری انتخاب کردم، مربوط می شود به باغ قلهک که شاید تنها بازمانده از باغات شهر پر از باغ طهران باشد. باغی بیست هکتاری در شمال تهران، در مالکیت دولت بریتانیا که هنوز هم باغ سفارت این کشور به حساب می آید. گرچه این باغ در 200 سال اخیر یکی از تاثیرگذارترین مکان های سیاسی کشور بود؛ اما دیگر برو بیای سابق را ندارد و از نظر سیاسی متروکه به حساب می آید.
این روزها شاید گاه به گاهی میزبان مراسمی خصوصی باشد و دروازه باغ تنها برای همین مراسم ها باز می شود و عملاً امکان بازدید آن برای عموم مردم وجود ندارد. اگر شما هم مثل من یکی از عموم مردم هستید و بسیار مشتاق دیدن چنین باغی در تهران، لازم است به این ضرب المثل باورمند باشید که جوینده یابنده است؛ به صورت اینترنتی آگهی های گردشگری کوتاه مدت و شهری را جستجو می کردم، که به آگهی یک تور برای بازدید قسمت کوچکی از باغ برخوردم. گورستان متفقین؛ درنگ جایز نبود آخر همان هفته با تور همراه شدم. البته امیدوار به اینکه امکان بازدید از دیگر قسمت های باغ هم فراهم شود.
