«رابین وود» یکی از سرشناس ترین ناقدان سینمایی در یکی از مقالههای درخشانش مینویسد که نوشتن و تحلیل بازی یکی از آن چیزهای غیرممکن است و هیچ کلمه (کلماتی) نمیتوانند آن رفتارهایی را که از بازیگر سر میزند توضیح دهند.
بازیگری از منظر او، صحرایی است با شنهای نرم که کافی است پا در آن بگذارید تا بلغزید و لحظهای بعد حتی جای پای شما باقی نمانده باشد.
اینگونه است که معمولا تحلیلهایی که از سوی ناقدان سینمایی ارائه میشود، مورد پسند بازیگران نیست. گاهی دستهای از بازیگران (آنها که به مرتبت استادی رسیدهاند) حاصل عمر را در قالب کتابها و رسالههایی در اختیار همگان میگذارند و گاهی ناقدان و گفتوگوگران بنا را بر این میگذارند که همه چیز را از زبان بازیگران بشنوند و لارنس گرابل، گفتوگوگر خبره و قابل، یکی از همین جمع است.
بازیگری از منظر او، صحرایی است با شنهای نرم که کافی است پا در آن بگذارید تا بلغزید و لحظهای بعد حتی جای پای شما باقی نمانده باشد.
اینگونه است که معمولا تحلیلهایی که از سوی ناقدان سینمایی ارائه میشود، مورد پسند بازیگران نیست. گاهی دستهای از بازیگران (آنها که به مرتبت استادی رسیدهاند) حاصل عمر را در قالب کتابها و رسالههایی در اختیار همگان میگذارند و گاهی ناقدان و گفتوگوگران بنا را بر این میگذارند که همه چیز را از زبان بازیگران بشنوند و لارنس گرابل، گفتوگوگر خبره و قابل، یکی از همین جمع است.