قرارگیری فعل و فاعل در جای مناسب
در قدم بعدی برای چیدمان درست کلمات در کنار هم باید توجه ویژه ای به زبان مقصد و دستور زبانی آن داشته باشیم. برای مثال در جملات انگلیسی فعل در اول هر جمله قرار می‌گیرد در حالیکه در زبان فارسی فعل در آخر جمله است. پس از شناسایی عناصر جمله باید هر کدام از آنها در جایگاه صحیح خود قرار بگیرند. در واقع هیچ گاه نباید از جملات تحت‌الفظی استفاده نمود و دستور زبان فارسی را نباید تابع دستور زبان انگلیسی قرار داد. باید توجه داشت که خواننده یک متن نباید متوجه این موضوع شود که این جمله برگردان یک جمله انگلیسی است و این نیز بار دیگر دشواری اصول ترجمه را آشکار می سازد.تداخل زبانی
تداخل زبانی به معنای ساخت جمله ای در زبان مقصد با حفظ شکل زبان مبدا می باشد. به عبارت ساده تر تداخل زبانی نشان دهنده اثر زبان مبدا روی زبان مقصد است که این تاثیر می تواند مثبت یا منفی باشد. تاثیر مثبت سبب سرعت دهی به روند ترجمه می شود. مانند کلمات مشترک بین دو زبان و تاثیر منفی می‌تواند به صورت به هم زدن جمله بندی در زبان مقصد جلوه گر شده و از رسایی متن بکاهد.از دیگر عناوینی که در قوانین ترجمه مورد نظر قرار می‌گیرد تشابه ظاهری می باشد که به معنی قرار گرفتن کلمات در جملات مبدا و مقصد به صورت مشابه است. اگر در همه موارد بخواهیم تشابه ظاهری را حفظ کنیم سبب به وجود آمدن تداخل زبانی منفی خواهیم شد.
