کنارت نشستهام و همه چیز بوی رویا دارد، تو تبسمی به رنگ بنفش بر ل*ب نشاندهای و موهای بلندت همسفر باد مواج شده...
روی تپهای از چمن های براق و بنفش!
آسمانی را مینگرم که ابری نیست و همه چیز مانند توست، زیبا و دلربا!
اما...چه شد؟
آسمان رنگ تیرهی داج به خود میگیرد، همرنگ لباس بلندِ تو!
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان