بالهای شکلاتی
به قلم:ن.ح
ژانر : عاشقانه
مقدمه:خبرت هست که چشمانت همچون افسونِ ملکه‌ی پروانه‌ها قلب مرا تبدیل به افسانه‌ای در وصف تو نهاده؟
آخرین ویرایش توسط مدیر:
بالهای شکلاتی | زار کاربر انجمن تک رمان
- نویسنده موضوع لیلیِ مجنون
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 19
- بازدیدها 581
- Tagged users هیچ
ساعت تک رمان
به قلم:ن.ح
ژانر : عاشقانه
مقدمه:خبرت هست که چشمانت همچون افسونِ ملکه‌ی پروانه‌ها قلب مرا تبدیل به افسانه‌ای در وصف تو نهاده؟
بودن تو منهای تمام مشکلات
و به طعم شکلات
همچون پروانه‌های درون شیشه‌ی دربسته‌ام نه؛ مانند بالهای شکلاتی ازاد در دشت بی‌کران و آبیست... آسمان آبیست... دشت آبی؛
لبخندت آبی!
و به طعم شکلات
همچون پروانه‌های درون شیشه‌ی دربسته‌ام نه؛ مانند بالهای شکلاتی ازاد در دشت بی‌کران و آبیست... آسمان آبیست... دشت آبی؛
لبخندت آبی!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
دستم بر گونه‌های ملتهب شبنمِ گل سرخ کشیده میشود؛
یاد تو می‌افتم پروانه! قول داده‌ای زود بیایی
امشب نشد فردا شب؟!
قول تو قولِ یک مرد است! یک فرشته!
راستش را بخواهی دیشب شکلات‌های قلبی‌ام را میان کاغذهای نمور عشق پیچیدم و برایت آوردم! همان جای ما! جای من و تو؛ ما... . اما، آنقدر منتظر ماندم تا خوب شوی، بیایی و خندان چشمانم را از پشت سر پوشش دهی که آب شدند. اشکالی ندارد؛ تو باش! مهم نیست اگر شکلاتی نمانده... شکلات من! برمی‌گردی و من آتش عشق را لبریز از گرما و بومِ آبیِ مهر را، درون دریا فرو می‌برم تا آبیِ خالصش باقی بماند.
یاد تو می‌افتم پروانه! قول داده‌ای زود بیایی
امشب نشد فردا شب؟!
قول تو قولِ یک مرد است! یک فرشته!
راستش را بخواهی دیشب شکلات‌های قلبی‌ام را میان کاغذهای نمور عشق پیچیدم و برایت آوردم! همان جای ما! جای من و تو؛ ما... . اما، آنقدر منتظر ماندم تا خوب شوی، بیایی و خندان چشمانم را از پشت سر پوشش دهی که آب شدند. اشکالی ندارد؛ تو باش! مهم نیست اگر شکلاتی نمانده... شکلات من! برمی‌گردی و من آتش عشق را لبریز از گرما و بومِ آبیِ مهر را، درون دریا فرو می‌برم تا آبیِ خالصش باقی بماند.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
به جشنِ عهدِ من خوش آمدی پروانه‌ی آبیِ آسمان سیاهم! اگر می‌دانستی چه قدر از آمدنت و دیدن لعل ل*ب تو شادمانم تمام اسب های دشت را با طلسمی افسون گر باهم ادغام می‌کردی و سوار بر اسبی سیاه و سفید با هشت پا، می آمدی! جشن بازگشت تو!
ستارگان و افلاک نیامدند اما تمام تاج دارانِ سرزمین پری و پرواز، اینجا در کنار من لبخند بر ل*ب منتظرِ نوشیدن من از شهد عشق تو و تعهد به تمام نیستی‌ام که درکنارت معنای هستی به خود میگیرد؛هستند!
آخ که مرا شکنجه کن اما سرت را کودکانه پایین نی‌انداز! بگو چقدر باید دور قامتت چرخ زنم تا آرام جانم شوی با خنده‌ی مستانه‌ات؟
ستارگان و افلاک نیامدند اما تمام تاج دارانِ سرزمین پری و پرواز، اینجا در کنار من لبخند بر ل*ب منتظرِ نوشیدن من از شهد عشق تو و تعهد به تمام نیستی‌ام که درکنارت معنای هستی به خود میگیرد؛هستند!
آخ که مرا شکنجه کن اما سرت را کودکانه پایین نی‌انداز! بگو چقدر باید دور قامتت چرخ زنم تا آرام جانم شوی با خنده‌ی مستانه‌ات؟
بال میزنی و نفس‌های درهم بافته‌ی ما ریسمانی از احساس می‌سازند؛ چشمانت در من شور ترانه را بیدار می‌کند... در تمام من می‌پیچد! دریاهای پشت هر آبگیر تو را هدیه‌ی پیشکش بر سلطنتم کرده‌اند؛ و پسِ هر قرار آرام نگرفته‌ی من... نوای لالاییِ خوش خواب تو می‌سُراید مرا .
و من در آ*غ*و*ش تو همچون گلی رز! آتش کشیده و برای سالها، میمیرم!
دفن شده در ل*ب‌های تو!
و من در آ*غ*و*ش تو همچون گلی رز! آتش کشیده و برای سالها، میمیرم!
دفن شده در ل*ب‌های تو!
جیغ می‌زنم از شادی و مرا دیوانه‌ی خودت خطاب میکنی! پروانه‌ای که سخن گفت!
گرفتمت! حالا محکوم به آ*غ*و*ش من شده‌ای... کارت تمام است. می‌خواهی توافق کنیم؟ اما من تورا می‌خواهم، توافقی نداریم عشق من... در تاریک ترین روزهای من درخشش بالهای خوش‌رنگ تو آشکار بود!
گرفتمت! حالا محکوم به آ*غ*و*ش من شده‌ای... کارت تمام است. می‌خواهی توافق کنیم؟ اما من تورا می‌خواهم، توافقی نداریم عشق من... در تاریک ترین روزهای من درخشش بالهای خوش‌رنگ تو آشکار بود!
عاشقانه مینویسم و پست میشود قلبم برایت؛
متنفرم از هرچه از آن متنفرم!
از هر پروانه جز تو... چقدر از این اخلاق های خودم هم متنفرم!
عاشقانه مینویسم و اگر رنگ تنفر میگیرد هم تو عشق بخوان!
بغض میکنم و تو میدانی که اگر تو نباشی من هنوزهم عاشقم؟ بال بال میزنی مثل چشم های متنظرم،
میگویی... مثل اختر د*اغ نورانی هر صبح!
میدرخشی و آب میشوی در تک تک کلمات پاک... .
همچون شکلاتی در د*ه*ان من!
میدرخشی و میگویی: دوستت دارم.
متنفرم از هرچه از آن متنفرم!
از هر پروانه جز تو... چقدر از این اخلاق های خودم هم متنفرم!
عاشقانه مینویسم و اگر رنگ تنفر میگیرد هم تو عشق بخوان!
بغض میکنم و تو میدانی که اگر تو نباشی من هنوزهم عاشقم؟ بال بال میزنی مثل چشم های متنظرم،
میگویی... مثل اختر د*اغ نورانی هر صبح!
میدرخشی و آب میشوی در تک تک کلمات پاک... .
همچون شکلاتی در د*ه*ان من!
میدرخشی و میگویی: دوستت دارم.
پناهنده ی نگاهت شده‌ام!
زادگاهِ عبادت عشقی برایم... .
فرشته‌ی بنفشم! در آغوشم بکش و طراوتی ببخش که تاکنون سیاهی هایم به خود ندیده بودند؛
مهربانم! دلبرک... عاشقت شده‌ام برای هزارمین باری که نگاهت را نگاه میکنم.
زادگاهِ عبادت عشقی برایم... .
فرشته‌ی بنفشم! در آغوشم بکش و طراوتی ببخش که تاکنون سیاهی هایم به خود ندیده بودند؛
مهربانم! دلبرک... عاشقت شده‌ام برای هزارمین باری که نگاهت را نگاه میکنم.
بالهایت را باز کردی و من بی هیچ نگاهی به جنگل دلهره آور عشق تو، به سمتت دوویدم!
شاید الان هم باخته باشم،
شاید پروانه‌ام باشی و نخواهی باشی...
شاید نتوانم دید آسمان آبی محبت هارا
اما تو بمان و بگذار لطافتت مرا پاک کند از همه چیز، بگذار وجودمان درهم آمیخته شود و از نگاه‌هایمان، هم نوعان زیبایت، پرواز شوند... .
شاید الان هم باخته باشم،
شاید پروانه‌ام باشی و نخواهی باشی...
شاید نتوانم دید آسمان آبی محبت هارا
اما تو بمان و بگذار لطافتت مرا پاک کند از همه چیز، بگذار وجودمان درهم آمیخته شود و از نگاه‌هایمان، هم نوعان زیبایت، پرواز شوند... .
من شاملو نیستم، که با آنهمه ستایش
بخواهم قطره قطره‌ی تو را بنوشم،
من عاشق خیال های کودکانه درباره ی تو ام
عاشق تا صبح بیداری برای دیدن خیالت
برای اینکه رویای باهم بودن که نه...
طمع نمی‌کنم! رویای سراب گون تو را
بهم ببافم، دست هایم پینه ببندد و من شادمانم از درخت جادوییِ بلندی که بافته‌ام.
که تو از آن پایین می‌آیی، که به من می‌رسی!
بخواهم قطره قطره‌ی تو را بنوشم،
من عاشق خیال های کودکانه درباره ی تو ام
عاشق تا صبح بیداری برای دیدن خیالت
برای اینکه رویای باهم بودن که نه...
طمع نمی‌کنم! رویای سراب گون تو را
بهم ببافم، دست هایم پینه ببندد و من شادمانم از درخت جادوییِ بلندی که بافته‌ام.
که تو از آن پایین می‌آیی، که به من می‌رسی!
