خوش آمدید!

با عضویت در انجمن تک رمان از مزایای(چاپ کتاب،منتشر کردن رمان و...به صورت رایگان، خدمات ویراستاری، نقد و...)بهرمند شوید. با ما بهترین‌ها را تجربه کنید.☆

همین حالا عضویتت رو قطعی کن!

کامل شده ترجمه رمان چنول| ANGEL'S WING♡

  • نویسنده موضوع Kooki♡
  • تاریخ شروع
  • پاسخ‌ها 19
  • بازدیدها 1K
  • Tagged users هیچ

ساعت تک رمان

وضعیت
موضوع بسته شده است و نمی‌توان پاسخ جدیدی فرستاد.

Kooki♡

سرپرست بازنشسته بخش تکنولوژی
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-21
نوشته‌ها
7,869
کیف پول من
4,271
Points
0
در ساعت یازده و پانزده دقیقه همه به سوی ماشین‌ها حرکت کردن و آن‌ها متوجه شدن که مایکل با یک زوج دیگر به پشت یک بی ام و خاکستری بالا میرن. الکس در حالی که به پلاک ماشین از طریق یک جفت دوربین دو چشمی با رزولوشن بالا اشاره می‌کرد که برای کار شبانه طراحی شده ‌بودن گفت:
- فکر کنم داره با یک نفر دیگر رانندگی می‌کنه!
رابرت گفت:
- آره، به اندازه کافی برای ماشین‌های دیگه آويزان بود تا منطقه رو تمیز کنه بعد با سرعت بیرون رفت و برای صد و نوزده نفر به سمت شمال رفت در عرض چند دقیقه به رسید. این وقت شب، برگشت به هتل ماریوت خیلی سریع بود! اون‌ها مایکل رو تماشا کردن که به زوج که یک سواری بهش داده بودن خداحافظی کردن و بعد دوباره به هتل برگشتن. الکس از اتومبیل پیاده شد و وارد لابی شد از پله‌ها بالا رفت و به طبقه چهارم رسید که در اون اتاق مایکل در حالی که آسانسور را اشغال می‌کرد قرار داشت. وقتی که رابرت به طبقه چهارم رسید در همان طبقه که اتاق آن‌ها واقع بود. الکس تصدیق کرد که به راحتی به اتاقش رسیدن و حتی صداش رو هم شنیده بود. گوشی رو گذاشت! اون‌ها راضی از این‌که هر کاری که می‌تونستن برای این روز انجام ب*دن برای یک شب خوب به اتاق خودشون رفتن یک روز صبح زود و یک روز خیلی شلوغ!
خوشبختانه، واقعه مهمی نیست!
فصل ۷
دستیار مدیر امنیت و وانت سفید قابل‌اعتمادش آقای دکتر را انتخاب کردن. ساعت هفت و پانزده روز پنجشنبه صبح در مقابل ماریوت مایکل قرار بود امروز هوا ابری باشه هوا در حدود بیست درجه فارنهایته. علاوه بر لباس آبی و آبی که اون در اختیار داشت مدیر عامل شرکت شیمیایی زو نیز کت ترنچ قهوه‌ای پوشیده بود و کلاه نمدی قهوه‌ای رنگی بر سر داشت که زمانی بور بود و الان پنجاه درصد مو رو داشت. کیف چرمی قهوه‌ای رنگی در دست چپش بود سوار ون شد و پیاده رفت تا به ساختمان چارلزتون برود. رابرت و الکس درست در حدود نیم ساعت پشت سر اون‌ها ایستاده بودن؛ وقتی چند دقیقه از محل خارج شدن الکس به بیلی زنگ زد.
به تلفن همراهش زنگ زد تا بهش اطلاع بده بهش گفت که یکی از افرادش در محوطه پارکینگ خارج از ساختمان اداره که در آن جا دفتر وی پی و اس ال قرار داده شده و فقط برای تقویت پوشش در راه رسیدن به ساختمان بود!
گفت:
- آلکس ازش به‌خاطر به‌روز‌رسانی تشکر کرد و گوشی رو گذاشت.
الکس گفت:
- اون‌ها اول به مدیریت میرن.
رهبر جلسه اول بلافاصله در صفر هشت‌صد شروع میشه بیلی یکی از اون‌ها رو داره. افراد در بخش مدیریت بیرون بقیه در سالن هستن و اون شخصاً داخل اداره مدیریته رابرت سرش رو تکون داد اون به سختی اون رو از طریق نوری که در تعقیب ون سفید بود درست کرده بود خب، این به معنای اینه که باید کاملاً پوشش داده بشه.
- من می‌خوام تو رو رها کنم و بعد به سمت تالار عمومی برم نگاه بندازین! از اون‌جایی که خیلی دور نیست و برای اون لباس پوشیده می‌خوای شرط ببندم که مایکل تصمیم می‌گیره که دیگه راه بره؟
الکس سرش رو تکان داد:
- شرط می‌بندم. اون بریتانیاییه که به هر حال اون رو یه نوعی اردک عجیب می‌کنه.
- آیا پدربزرگ شما در کنار پدر شما انگلیسی نبود؟
رابرت به بیرون اشاره کرد. الکس پوزخندی زد و گفت:
- و از هر چیزی که در موردش شنیدم، اون یک اردک بسیار عجیب بود.
بارکش از دروازه اصلی عبور کرد درست مثل دوتا از سه ماشین بین اون‌ها رفت رابرت به آرومی برگشت‌ نشونش رو که از جیب پیراهنش بیرون آورده بود بیرون کشید همان طور که الکس اون رو بهش رسوند. موقعی که نگهبان دروازه رو بررسی کرد لبخند زد و با حرکت سرشون رو با حرکت تکون داد‌‌. صفی از وسایل نقلیه دیگه که از قبل شروع به شکل‌گیری کرده بودن. ون در خارج از ساختمان مدیریت، تپه بلندی را از دروازه اصلی در وسط ملک قرار داد و مدیر عامل تنها خارج شد و قبل از بستن در چیزی به دستیار مدیر امنیتی گفت رابرت به آرامی وارد پارکینگ شد همان‌طور که بارکش عقب کشید و مایکل از پنج پله بالا رفت تا دره‌ای شیشه‌ای را به جلو باز کنه.
رابرت همان‌طور که در همون نقطه سوار بود گفت:
- عزیزم! روز خوبی در سر کار داری عزیزم.

الکس برگشت و دوباره پوزخندی زد در طرف دیگه الکس در حالی که بلوز آبی سنگینی تنش بود و بلوز آبی رنگش رو پوشیده بود و بیشتر به بخشی از کسی نگاه می‌کرد که باید در اطراف مدیریت و در مدار نزدیک به مدیریت ارشد شاید یکی از دستیاران اداری و شاید هم یک مدیر اجرایی در دوره آموزشی بود او کوله‌پشتی‌اش رو برداشت و به سوی رابرت اسمارتاس خم شد و گفت:
- فراموش نکنین که رادیو رو خاموش کنین و گوشیتون رو بزارید.
رابرت لبخندی زد و اون رو دید که از پله‌ها بالا می‌ره و به داخل ساختمان میره بعد خاموش شد لحظه‌ای مکث کرد تا گوشی رو بگیره و رادیو رو روشن کنه. درست در همان لحظه الکس در حال انجام یک چک رادیویی بود و به محض این‌که پشت یک وسیله نقلیه دیگر برگشت اون رو تایید کرد و به سمت تالار رفت.
کد:
در ساعت یازده و پانزده دقیقه همه به سوی ماشین‌ها حرکت کردن و آن‌ها متوجه شدن که مایکل با یک زوج دیگر به پشت یک بی ام و خاکستری بالا میرن. الکس در حالی که به پلاک ماشین از طریق یک جفت دوربین دو چشمی با رزولوشن بالا اشاره می‌کرد که برای کار شبانه طراحی شده ‌بودن گفت:

- فکر کنم داره با یک نفر دیگر رانندگی می‌کنه!

رابرت گفت:

- آره، به اندازه کافی برای ماشین‌های دیگه آويزان بود تا منطقه رو تمیز کنه بعد با سرعت بیرون رفت و برای صد و نوزده نفر به سمت شمال رفت در عرض چند دقیقه به رسید. این وقت شب، برگشت به هتل ماریوت خیلی سریع بود! اون‌ها مایکل رو تماشا کردن که به زوج که یک سواری بهش داده بودن خداحافظی کردن و بعد دوباره به هتل برگشتن. الکس از اتومبیل پیاده شد و وارد لابی شد از پله‌ها بالا رفت و به طبقه چهارم رسید که در اون اتاق مایکل در حالی که آسانسور را اشغال می‌کرد قرار داشت. وقتی که رابرت به طبقه چهارم رسید در همان طبقه که اتاق آن‌ها واقع بود. الکس تصدیق کرد که به راحتی به اتاقش رسیدن و حتی صداش رو هم شنیده بود. گوشی رو گذاشت! اون‌ها راضی از این‌که هر کاری که می‌تونستن برای این روز انجام ب*دن برای یک شب خوب به اتاق خودشون رفتن یک روز صبح زود و یک روز خیلی شلوغ!

خوشبختانه، واقعه مهمی نیست!

فصل ۷

دستیار مدیر امنیت و وانت سفید قابل‌اعتمادش آقای دکتر را انتخاب کردن. ساعت هفت و پانزده روز پنجشنبه صبح در مقابل ماریوت مایکل  قرار بود امروز هوا ابری باشه هوا در حدود بیست درجه فارنهایته. علاوه بر لباس آبی و آبی که اون در اختیار داشت مدیر عامل شرکت شیمیایی زو نیز کت ترنچ قهوه‌ای پوشیده بود و کلاه نمدی قهوه‌ای رنگی بر سر داشت که زمانی بور بود و الان پنجاه درصد مو رو داشت. کیف چرمی قهوه‌ای رنگی در دست چپش بود سوار ون شد و پیاده رفت تا به ساختمان چارلزتون برود. رابرت و الکس درست در حدود نیم ساعت پشت سر اون‌ها ایستاده بودن؛ وقتی چند دقیقه از محل خارج شدن الکس به بیلی زنگ زد.

به تلفن همراهش زنگ زد تا بهش اطلاع بده بهش گفت که یکی از افرادش در محوطه پارکینگ خارج از ساختمان اداره که در آن جا دفتر وی پی و اس ال قرار داده شده و فقط برای تقویت پوشش در راه رسیدن به ساختمان بود!

گفت:

- آلکس ازش به‌خاطر  به‌روز‌رسانی تشکر کرد و گوشی رو گذاشت.

الکس گفت:

- اون‌ها اول به مدیریت میرن.

رهبر جلسه اول بلافاصله در صفر هشت‌صد شروع میشه بیلی یکی از اون‌ها رو داره. افراد در بخش مدیریت بیرون بقیه در سالن هستن و اون شخصاً داخل اداره مدیریته رابرت سرش رو تکون داد اون به سختی اون رو از طریق نوری که در تعقیب ون سفید بود درست کرده بود خب، این به معنای اینه که باید کاملاً پوشش داده بشه.

- من می‌خوام تو رو رها کنم و بعد به سمت تالار عمومی برم نگاه بندازین! از اون‌جایی که خیلی دور نیست و برای اون لباس پوشیده می‌خوای شرط ببندم که مایکل تصمیم می‌گیره که دیگه راه بره؟

الکس سرش رو تکان داد:

- شرط می‌بندم. اون بریتانیاییه که به هر حال اون رو یه نوعی اردک عجیب می‌کنه.

- آیا پدربزرگ شما در کنار پدر شما انگلیسی نبود؟

رابرت به بیرون اشاره کرد. الکس پوزخندی زد و گفت:

- و از هر چیزی که در موردش شنیدم، اون یک اردک بسیار عجیب بود.

بارکش از دروازه اصلی عبور کرد درست مثل دوتا از سه ماشین بین اون‌ها رفت رابرت به آرومی برگشت‌ نشونش رو که از جیب پیراهنش بیرون آورده بود بیرون کشید همان طور که الکس اون رو بهش رسوند. موقعی که نگهبان دروازه رو  بررسی کرد لبخند زد و با حرکت سرشون رو  با حرکت تکون داد‌‌. صفی از وسایل نقلیه دیگه که از قبل شروع به شکل‌گیری کرده بودن. ون در خارج از ساختمان مدیریت، تپه بلندی را از دروازه اصلی در وسط ملک قرار داد و مدیر عامل تنها خارج شد و قبل از بستن در چیزی به دستیار مدیر امنیتی گفت رابرت به آرامی وارد پارکینگ شد همان‌طور که بارکش عقب کشید و مایکل از پنج پله بالا رفت تا دره‌ای شیشه‌ای را به جلو باز کنه.

رابرت همان‌طور که در همون نقطه سوار بود گفت:

- عزیزم! روز خوبی در سر کار داری عزیزم.

 الکس برگشت و دوباره پوزخندی زد در طرف دیگه الکس در حالی که بلوز آبی سنگینی تنش بود و بلوز آبی رنگش رو پوشیده بود و بیشتر به بخشی از کسی نگاه می‌کرد که باید در اطراف مدیریت و در مدار نزدیک به مدیریت ارشد شاید یکی از دستیاران اداری و شاید هم یک مدیر اجرایی در دوره آموزشی بود او کوله‌پشتی‌اش رو برداشت و به سوی رابرت اسمارتاس خم شد و گفت:

- فراموش نکنین که رادیو رو خاموش کنین و گوشیتون رو بزارید.
رابرت لبخندی زد و اون رو دید که از پله‌ها بالا می‌ره و به داخل ساختمان میره بعد خاموش شد لحظه‌ای مکث کرد تا گوشی رو بگیره و رادیو رو روشن کنه. درست در همان لحظه الکس در حال انجام یک چک رادیویی بود و به محض این‌که پشت یک وسیله نقلیه دیگر برگشت اون رو تایید کرد و به سمت تالار رفت.
#رمان_چنول
#کیمیا_کاردان
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Kooki♡

سرپرست بازنشسته بخش تکنولوژی
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-21
نوشته‌ها
7,869
کیف پول من
4,271
Points
0
فصل 8
رابرت نمی‌دونست چطور اون‌ها تصمیم گرفتن به نوبت بپردازند تا به همه فرصتی ب*دن تا در یکی از سه نشست مدیر عامل شرکت کنند که روز پنج شنبه در سالن دانشگاه برگزار شد؛ اما تدارکات آن نگرانی او نبودن و برای این‌که او بی‌نهایت سپاسگذار بود. آن‌چه او را نگران کرده بود این بود که چگونه باید در صورت حمله به موکل خود واکنش نشان بده اون و الکس دیروز بخش بهتری از دیروز رو با توجه به تمام زوایای حمله گذرانده بودن و واکنش آن‌ها بسته به نوع حادثه بود البته هیچ راهی برای برنامه‌ریزی برای همه چیز وجود نداشت بنابراین انعطاف‌پذیری در کار بود و البته این کار حتی سخت‌تر از آن چیزی بود که باید باشه زیرا مدیر هیچ ایده‌ای نداشت که او در حقیقت مدیر است. آلکس اشاره کرد که حق با رابرت بود مایکل از طرف مدیریت با رهبر سایت و سه عضو دیگر تیم مدیریت محلی راه می‌رفت. این ساعت در حدود پانزده دقیقه به هشت رسید در آن زمان سالن اجتماعات بیشتر پر بود. رابرت در سمت چپ یک ردیف وسط قرار گرفته بود به اندازه کافی عقب بود تا بتواند همه چیز رو ببین و اگه نیاز باشه به سرعت واکنش نشان بده الکس یکی از صندلی‌های رزرو شده رو در ردیف اول انتخاب می‌کرد این کار قبلاً با بیلی رندل و امنیت در محل انجام شده‌ بود که به همین دلیل بود که لباس پوشیده بود اگه اتفاقی بی‌افته وظیفه‌اش این بود که با مایکل بره او رو پایین بیاره و در حالی که رابرت تهدید رو خنثی می‌کرد یا حداقل آتشش رو از مدیر بیرون می‌کشید جهنم را ازسر راهش برداره و اگر او قادر به همراهی با آلکس بعدی بود. آن‌ها چند نفر رو طرح‌ریزی کرده بودن مسیرهای تخلیه و مکان‌های امن که در آن‌ها مدیر می‌تونه برای مدت‌زمان کوتاهی نگه‌داری بشه بسته به طبیعت و مسیر حمله بود. در واقع بسیاری از آن‌ها در بازی امنیتی حفاظتی به سمت بداهه‌سازی رفتن و آن‌هایی که متخصص در آن بودن از نظر تفکر و عمل در پرواز بودن اغلب اوقات حتی فکر نمی‌کردن فقط انجام می‌دادن و امیدوار بودن که در پایان عمرشان هنوز زنده باشه به هیچ‌وجه نباید به آن‌ها اشاره کرد. الکس در جایگاه دوم از سمت راست در ردیف اول قرار داشت در حدود سه فوت از روی سکوی کوچک و هشت نفر از سکو جایی که مایکل پارکر در آن زمان بیشتر وقت خود را صرف می‌کرد.
همه چیز روبه‌راه شد در حال حاضر او در یکی از صندلی‌ها روی صح*نه نشسته بود و رهبر محل نظراتی داشت؛ مثل گفتن چند داستان خنده‌دار درباره زمان خود در آمریکای جنوبی با مردی که یک روز به رئیسش تبدیل می‌شد.
پس از پایان معرفی مایکل پارکر از جا بلند شد و به دوست خود سی سال که اکنون زیردستش بود لبخند زد و آن‌ها با هم دست دادن بعد این نمایش مدیر عامل بود.
کد:
فصل 8

رابرت نمی‌دونست چطور اون‌ها تصمیم گرفتن به نوبت بپردازند تا به همه فرصتی ب*دن تا در یکی از سه نشست مدیر عامل شرکت کنند که روز پنج شنبه در سالن دانشگاه برگزار شد؛ اما تدارکات آن نگرانی او نبودن و برای این‌که او بی‌نهایت سپاسگذار بود. آن‌چه او را نگران کرده بود این بود که چگونه باید در صورت حمله به موکل خود واکنش نشان بده اون و الکس دیروز بخش بهتری از دیروز رو با توجه به تمام زوایای حمله گذرانده بودن و واکنش آن‌ها بسته به نوع حادثه بود البته هیچ راهی برای برنامه‌ریزی برای همه چیز وجود نداشت بنابراین انعطاف‌پذیری در کار بود و البته این کار حتی سخت‌تر از آن چیزی بود که باید باشه زیرا مدیر هیچ ایده‌ای نداشت که او در حقیقت مدیر است. آلکس اشاره کرد که حق با رابرت بود مایکل از طرف مدیریت با رهبر سایت و سه عضو دیگر تیم مدیریت محلی راه می‌رفت. این ساعت در حدود پانزده دقیقه به هشت رسید در آن زمان سالن اجتماعات بیشتر پر بود. رابرت در سمت چپ یک ردیف وسط قرار گرفته بود به اندازه کافی عقب بود تا بتواند همه چیز رو ببین و اگه نیاز باشه به سرعت واکنش نشان بده الکس یکی از صندلی‌های رزرو شده رو در ردیف اول انتخاب می‌کرد این کار قبلاً با بیلی رندل و امنیت در محل انجام شده‌ بود که به همین دلیل بود که لباس پوشیده بود اگه اتفاقی بی‌افته وظیفه‌اش این بود که با مایکل بره او رو پایین بیاره و در حالی که رابرت تهدید رو خنثی می‌کرد یا حداقل آتشش رو  از مدیر بیرون می‌کشید جهنم را ازسر راهش برداره و اگر او قادر به همراهی با آلکس بعدی بود. آن‌ها چند نفر رو طرح‌ریزی کرده بودن مسیرهای تخلیه و مکان‌های امن که در آن‌ها مدیر می‌تونه برای مدت‌زمان کوتاهی نگه‌داری بشه بسته به طبیعت و مسیر حمله بود. در واقع بسیاری از آن‌ها در بازی امنیتی حفاظتی به سمت بداهه‌سازی رفتن و آن‌هایی که متخصص در آن بودن از نظر تفکر و عمل در پرواز بودن اغلب اوقات حتی فکر نمی‌کردن فقط انجام می‌دادن و امیدوار بودن که در پایان عمرشان هنوز زنده باشه به هیچ‌وجه نباید به آن‌ها اشاره کرد. الکس در جایگاه دوم از سمت راست در ردیف اول قرار داشت در حدود سه فوت از روی سکوی کوچک و هشت نفر از سکو جایی که مایکل پارکر  در آن زمان بیشتر وقت خود را صرف می‌کرد.

همه چیز روبه‌راه شد در حال حاضر او در یکی از صندلی‌ها روی صح*نه نشسته بود و رهبر محل نظراتی داشت؛ مثل گفتن چند داستان خنده‌دار درباره زمان خود در آمریکای جنوبی با مردی که یک روز به رئیسش تبدیل می‌شد.

پس از پایان معرفی مایکل پارکر از جا بلند شد و به دوست خود سی سال که اکنون زیردستش بود لبخند زد و آن‌ها با هم دست دادن بعد این نمایش مدیر عامل بود.
#رمان_چنول
#کیمیا_کاردان
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Kooki♡

سرپرست بازنشسته بخش تکنولوژی
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-21
نوشته‌ها
7,869
کیف پول من
4,271
Points
0
فصل ۹

پارکر صد و سیزده، با وجود ظاهر سرسختیش کاملاً یک سخنگوی عمومی بود و شاید لهجه لیورپول برای کسانی که چهار نفر رو به خاطر داشتن کمی دلتنگی به همراه داشت. اون ده دقیقه اول رو به حضار گفت که چقدر از کار سخت هر کسی از انجمن بوراکس قدردانی می‌کنه و آن‌ها باید به هر کاری که در طول مدت طولانی خود انجام دادن افتخار کنن اون پس از اون‌ها در اولین روز جدید استقبال کرد. الکس در صندلی‌اش نشست و ظاهر ظاهری رو برای گوش دادن به حرفه‌ای که از دهنش بیرون اومده بود داد؛ اما در حقیقت هر زاویه‌ای رو که در دامنه دید اون برای تهدیدهای احتمالی وجود داشت بررسی می‌کرد یکی از چیزهایی که اون دوست نداشت این بود که تالار به اندازه کافی بزرگ نبود که همه حضار رو جا بزنه و چند نفر در هر دو طرف صف کشیده بودن این به اون‌ها یک نمای شفاف عالی از صح*نه و مایکل می‌داد و اگر یکی از آن‌ها اسلحه داشت خوب، الکس می‌دونست که رابرت بیشتر عقب میره و با دیدن مشکلات مشابهی که داره مطمئن بود که اگر اتفاقی غیرمنتظره رخ بده اون به سرعت پاسخ خواهد داد. اون هم همین‌طور در ذهنش خودش رو دید که به روی صح*نه رفت و از جا پرید و چند نفر رو کنار زد و اون رو از منطقه تهدید بیرون کشید. درست همون‌طور که نزدیک به یک دهه پیش بارها و بارها بهش حمله کرده بودن. الکس فکر کرد که در سال‌هایی که اون و رابرت این نوع کار رو انجام داده بودن تنها چند حادثه وجود داشت که در آن چنین اقداماتی وجود داشت همیشه در خارج از کشور و در محیط‌های با خطر بالا تهدید کاملاً واقعی بود با این حال دشمن همیشه بود؛ اما چند بار بود که… . سوال و جواب این جمع دست‌کم همون‌طور که انتظار می‌رفت بود! مایکل جواب‌های بحرانی به بعضی از سوالاتی که اکثرشون می‌خواستن بدونن ارائه نداد؛ اما او بهشون اطمینان داد که چند روز آینده همه چیز معلوم میشه اون زمان زیادی رو صرف توضیح بسته‌های غرامت برای کسانی کرد که در جدید نگه‌داری نخواهند شد؛ مثل دو ماه کامل پرداخت غرامت و حداکثر دو سال کمک آموزشی برای کمک به یافتن شغل جدید در جای دیگه با وجود این چهره‌های ناراضی زیادی در میان جمعیت وجود داشت و رابرت به شکل پنهانی به اندازه هر دوی اون‌ها به یاد آورد. در ساعت نه و سی و پنج، پنج دقیقه بعد اولین جلسه به پایان رسید و همه شروع به رفتن به تالار کردن بسیاری هنوز غرولند می‌کردن. مایکل و رهبر محل برای چند دقیقه روی صح*نه جمع شدن از پله‌ها پایین رفت رابرت متوجه شد که آلکس با حالتی بی‌تفاوت ایستاده و اون‌ها رو دنبال می‌کنه. اون‌ها احتمالاً به سمت حمام می‌رفتن و نمی‌تونست اون‌ها را دراون‌جا دنبال کنه با این حال با کوچک‌ترین اشاره‌ای به مشکل آلکس حاضر نبود روی آداب و رسوم تکیه کنه.
رابرت متوجه بیلی رندل شد که در انتهای تالار ایستاده بود و با یکی دیگر از اعضای تیمش صحبت می‌کرد. وقتی مرد دیگر سرش رو تکون داد و عقب رفت، رابرت بهش نزدیک شد. این برای شما هیجان‌انگیزه برای من هست؟ وقتی رابرت اومد، رندل نیشخند زد و پشتش رو به دیوار کناری تکیه داد.
رابرت گفت:
- بیشتر! در حالی که الکس گزارش داد که مشتری اون‌ها واقعا به حمام رفته‌است.
گفت:
- اون این سیگنال رو تایید کرد وبعد برگشت تا به رندل نگاه کنه و گفت:
- هر مشکلی پیش میاد؟
رندل سرش رو تکان داد و گفت:
- نه! حداقل تا حالا، تعداد زیادی از مردم بود؛ اما این چیزی نیست که انتظارش رو داشته باشه. افراد من رو از نزدیک نگه داریم تا به اون‌ها نزدیک بشن امنیت خانگی لیستی به روز شده از آشوب‌گران شناخته‌شده رو که برای هر جلسه برنامه‌ریزی شدن به گردش درآورده؛ اما من فکر می‌کنم که این یک جانبدارانه است. شما و الکس اطلاعات پس‌زمینه‌ای را که ما قبلاً گردآوری کرده بودیم رو دارن چیز زیادی تغییر نکرده هر کدوم از این افراد می‌توانند یک بمب ساعتی در حال گذر و یا هیچ‌کدام از اون‌ها باشن.
رابرت به ریشخند گفت:
- این چیزی است که من واقعاً در مورد کار امنیتی دوست دارم.
بیلی رندل با د*ه*ان بسته خندید و ساعتش رو چک کرد.
تا ده ساعت ده شروع کنیم نمی‌دونم می‌توانم هیجانم رو کنترل کنم یا نه!
رابرت گفت:
- من هم همین‌طور، همین‌جورکه متوجه مایکل شد و رهبر محل به صح*نه برگشت با شور و هیجان صحبت می‌کرد.
الکس زیادی پشت سرشون نبود و به سمت صندلی رزرو شده‌اش رفت دست‌هاش رو بالای سرش کشید و پشت سرش رو خم کرد با بی‌تفاوتی نگاهی به اطراف انداخت و گروه دوم شرکت کنندگان وارد سالن شدن در حالی که اون رو تماشا می‌کرد لبخند زد بعد متوجه شد که چند تازه‌ وارد هم بهش توجه می‌کنند. جلسه دوم بعد از ساعت ده شروع شد و رابرت دوباره نشست و به دنبال چیزی می‌گشت که قبل از وقوع حادثه اون رو به دردسر می‌انداخت.
کد:
فصل ۹



پارکر صد و سیزده، با وجود ظاهر سرسختیش کاملاً یک سخنگوی عمومی بود و شاید لهجه لیورپول برای کسانی که چهار نفر رو به خاطر داشتن کمی دلتنگی به همراه داشت. اون ده دقیقه اول رو به حضار گفت که چقدر از کار سخت هر کسی از انجمن بوراکس قدردانی می‌کنه و آن‌ها باید به هر کاری که در طول مدت طولانی خود انجام دادن افتخار کنن اون پس از اون‌ها در اولین روز جدید استقبال کرد. الکس در صندلی‌اش نشست و ظاهر ظاهری رو برای گوش دادن به حرفه‌ای که از دهنش بیرون اومده بود داد؛ اما در حقیقت هر زاویه‌ای رو که در دامنه دید اون برای تهدیدهای احتمالی وجود داشت بررسی می‌کرد یکی از چیزهایی که اون دوست نداشت این بود که تالار به اندازه کافی بزرگ نبود که همه حضار رو جا بزنه و چند نفر در هر دو طرف صف کشیده بودن این به اون‌ها یک نمای شفاف عالی از صح*نه و مایکل می‌داد و اگر یکی از آن‌ها اسلحه داشت خوب، الکس می‌دونست که رابرت بیشتر عقب میره و با دیدن مشکلات مشابهی که داره مطمئن بود که اگر اتفاقی غیرمنتظره رخ بده اون به سرعت پاسخ خواهد داد. اون هم همین‌طور در ذهنش خودش رو دید که به روی صح*نه رفت و از جا پرید و چند نفر رو کنار زد و اون رو از منطقه تهدید بیرون کشید. درست همون‌طور که نزدیک به یک دهه پیش بارها و بارها بهش حمله کرده بودن. الکس فکر کرد که در سال‌هایی که اون و رابرت این نوع کار رو انجام داده بودن تنها چند حادثه وجود داشت که در آن چنین اقداماتی وجود داشت همیشه در خارج از کشور و در محیط‌های با خطر بالا تهدید کاملاً واقعی بود با این حال دشمن همیشه بود؛ اما چند بار بود که… . سوال و جواب این جمع دست‌کم همون‌طور که انتظار می‌رفت بود! مایکل جواب‌های بحرانی به بعضی از سوالاتی که اکثرشون می‌خواستن بدونن ارائه نداد؛ اما او بهشون اطمینان داد که چند روز آینده همه چیز معلوم میشه اون زمان زیادی رو صرف توضیح بسته‌های غرامت برای کسانی کرد که در  جدید نگه‌داری نخواهند شد؛ مثل دو ماه کامل پرداخت غرامت و حداکثر دو سال کمک آموزشی برای کمک به یافتن شغل جدید در جای دیگه با وجود این چهره‌های ناراضی زیادی در میان جمعیت وجود داشت و رابرت به شکل پنهانی به اندازه هر دوی اون‌ها به یاد آورد. در ساعت نه و سی و پنج، پنج دقیقه بعد اولین جلسه به پایان رسید و همه شروع به رفتن به تالار کردن بسیاری هنوز غرولند می‌کردن. مایکل و رهبر محل برای چند دقیقه روی صح*نه جمع شدن از پله‌ها پایین رفت رابرت متوجه شد که آلکس با حالتی بی‌تفاوت ایستاده و اون‌ها رو دنبال می‌کنه. اون‌ها احتمالاً به سمت حمام می‌رفتن و  نمی‌تونست اون‌ها را دراون‌جا دنبال کنه با این حال با کوچک‌ترین اشاره‌ای به مشکل آلکس حاضر نبود روی آداب و رسوم تکیه کنه.

رابرت متوجه بیلی رندل شد که در انتهای تالار ایستاده بود و با یکی دیگر از اعضای تیمش صحبت می‌کرد. وقتی مرد دیگر سرش رو تکون داد و عقب رفت، رابرت بهش نزدیک شد. این برای شما هیجان‌انگیزه برای من هست؟ وقتی رابرت اومد، رندل نیشخند زد و پشتش رو به دیوار کناری تکیه داد.

 رابرت گفت:

 - بیشتر! در حالی که الکس گزارش داد که مشتری اون‌ها واقعا به حمام رفته‌است.

 گفت:

-  اون این سیگنال رو تایید کرد وبعد برگشت تا به رندل نگاه کنه و گفت:

- هر مشکلی پیش میاد؟

رندل سرش رو تکان داد و گفت:

- نه! حداقل تا حالا، تعداد زیادی از مردم بود؛ اما این چیزی نیست که انتظارش رو داشته باشه. افراد من رو از نزدیک نگه داریم تا به اون‌ها نزدیک بشن امنیت خانگی لیستی به روز شده از آشوب‌گران شناخته‌شده رو که برای هر جلسه برنامه‌ریزی شدن به گردش درآورده؛ اما من فکر می‌کنم که این یک جانبدارانه است. شما و الکس اطلاعات پس‌زمینه‌ای را که ما قبلاً گردآوری کرده بودیم رو دارن چیز زیادی تغییر نکرده هر کدوم از این افراد می‌توانند یک بمب ساعتی در حال گذر و یا هیچ‌کدام از اون‌ها باشن.

رابرت به ریشخند گفت:

- این چیزی است که من واقعاً در مورد کار امنیتی دوست دارم.

بیلی رندل با د*ه*ان بسته خندید و ساعتش رو چک کرد.

تا ده ساعت ده شروع کنیم نمی‌دونم می‌توانم هیجانم رو کنترل کنم یا نه!

رابرت گفت:

- من هم همین‌طور، همین‌جورکه متوجه مایکل شد و رهبر محل به صح*نه برگشت با شور و هیجان صحبت می‌کرد.

الکس زیادی پشت سرشون نبود و به سمت صندلی رزرو شده‌اش رفت دست‌هاش رو بالای سرش کشید و پشت سرش رو خم کرد با بی‌تفاوتی نگاهی به اطراف انداخت و گروه دوم شرکت کنندگان وارد سالن شدن در حالی که اون رو تماشا می‌کرد لبخند زد بعد متوجه شد که چند تازه‌ وارد هم بهش توجه می‌کنند. جلسه دوم بعد از ساعت ده شروع شد و رابرت دوباره نشست و به دنبال چیزی می‌گشت که قبل از وقوع حادثه اون رو به دردسر می‌انداخت.
#رمان_چنول
#کیمیا_کاردان
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Kooki♡

سرپرست بازنشسته بخش تکنولوژی
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-21
نوشته‌ها
7,869
کیف پول من
4,271
Points
0
فصل ۱۰
همه چیز تا حدی در طول دومین نشست انجام شد جوری که وقتی مشخص شد که اون‌ها فقط می‌خوان دردسر کنند اجازه ندادن به مایکل برای پایان دادن به جواب‌هایش و از دیگران در بین جمعیت عصبانی میشه. اول مدیر عامل به خاطر دلایل بیمار تلاش کرد؛ ولی موقعی که این بار دوم شکست خورد رهبر سایت به مدیر امنیت سایت اشاره کرد که در صح*نه اخراج شده بود و افسران رو حذف حرکت کردن که این کار با تعداد زیادی از حضار ادامه پیدا نکرد. نه رابرت و نه الکس در طول این تبادلات خیلی نگران نبودن به ندرت افرادی که دهن خودشون رو برای این کارها شلیک می‌کردن.
انواع اجتماعات، هر جور تیراندازی واقعی رو انجام می‌دادن. آن‌ها در حال خالی کردن احساسات خود بودند و شاید حتی از یک تکه شهرت ل*ذت می‌بردند و فکر می‌کردند که شاید هم اکنون در لیست نهایی قرار دارند؛ بنابراین چرا به دنبال شکستن اون‌ها نمی‌روند و سعی می‌کنند آن رو که به این جا میاد تا کارشون رو از اون‌ها بگیرن شرمنده کنند حتی رابرت صورتشون رو به یاد می‌آوره فقط در صورتی که همه چیز تغییر کرده بود؛ چون بعضی وقت‌ها اون‌هایی که در گردهمایی‌هایی شرکت می‌کردند چنان کار می‌کردند که بعدا تونستن تیراندازی واقعی رو انجام ب*دن و این ویرجینیای غربی بود! بدون شک تعداد زیادی اسلحه در تعداد زیادی وسایل نقلیه پارک‌شده در اطراف ملک وجود داشت.
این جلسه ساعت یک ربع به ظهر تمام شد و این جمعیت بسیار سریع‌تر از آخرین بار بود که زمان ناهار بود و کافه‌تریا فقط یک طبقه بالا بود. مدیر عامل و مدیر سایت هنوز در حال سخنرانی با گروهی از مدیران اجرایی دیگر در طول این زمان بودن.
الکس به انتظار ایستاده بود رابرت به طبقه بالا رفت تا کافه‌تریا رو بررسی کنه و بیلی رندل رو در اون‌جا پیدا کنه همین‌طور دستیار مدیر امنیت سایت وقتی رابرت وارد اتاق شد بیلی حرفش رو ناتمام گذاشت.
بیلی گفت:
- این دو نفر قبل از این در اون‌جا بازی کردن!
بیلی به روش خوش‌آمدگویی گفت:
- مت تامسون و بلامی! هر دو به مدت بیست سال در این‌جا بودن هر دو به شدت وحدت داشتن. اسناد انضباطی بد هم هست غافلگیری و اون‌ها احتمالاً به درستی که روزهای اون‌ها در این حوالی شماره‌گذاری شدن. جان فکر می‌کنه هر دوشون با دعای ضمنی پیشکار کار می‌کنند؛ ولی هیچ راهی برای اثباتش وجود نداره نه این‌که واقعاً مهم باشه.
رابرت سرش رو تکون داد و به اطراف نگاه کرد در گوشه دور میزی بود که برای مایکل و بقیه غذاها باقی مونده بود. مهمونی که حالا خالی بود؛ ولی با طناب بسته شد. اون‌جا پله بود که از پایین به بالا هدایت می‌شد و توافق شده‌ بود که مایکل از اون‌جا بیاد یک افسر امنیتی که قبلاً مستقر شده بود.
- مردم رو دور نگه دارین و بعد الکس گزارش داد که اون‌ها در مسیر خود هستن راه بی‌افتد.
رابرت به بیلی گفت:
- اون‌ها دارن میان.
اون گفت:
دو نفر از مردم من الان در این‌جا هستن.
یک نفر در همه ورودی‌ها، پس امیدوارانه…
گلوله اول همه را یخ زده بود. حداقل هر کسی که نبود. رابرت چند لر یا ویلیام رندل، که هر دو به طور ماهرانه آموزش‌دیده بودن و نه در جاه‌ای غیرمنتظره صدای شلیک گلوله به گوش می‌رسید. موقعی که صدای‌ بقیه پنج گلوله اومد هر دو به سرعت سلاح‌هاشون رو کشیده بودن و به سرعت حرکت می‌کردن. در بین جمعیت بهت‌زده در کافه‌تریا حرکت می‌کرد و بعضی‌ها رو میزد. اون‌ها رو ازسر راه کنار کشید. نگهبان بالای پله‌ها که میز رزرو شده بود به پایین نگاه می‌کرد و سر جاش خشکش زده بود مسلح نبود و نمی‌دونست چه کار باید بکنه. او باید از این راه کنار رفته باشه و اون رو به عنوان کسی که از سطح پایین دو بار شلیک کرده بود با ضربه زدن به شکم و گلو تموم کرد و فقط چند ثانیه بعد به زندگی خود پایان داد وقتی جنازه شروع به پایین افتادن از پله‌ها کرد، روبرت اول وارد شد و پایین افتاد. بیلی یک ثانیه پشت سر او بود و پایین پله‌ها پایین می‌رفت در گوش راستش رابرت به حرف‌های آلکس گوش می‌داد. داشت اتفاق می‌افتاد جوری هم‌ر*ق*ص خودش رو خونسرد نگه می‌داشت و در برابر آتیش قرار می‌گرفت. دو تیرانداز، مرد سفید دستی سلاح‌های خودکار اون با لباس آبی آستین کت آبی به تن کرده بود. سه نفر تا الان یکی از رهبران سایت هستن. به دو قسمت تقسیم کنین و...
هنگامی که صدای شلیک گلوله از پایین به گوش رسید، ارتباطش قطع شد.
رابرت به بیلی گفت:
- دو نفر از اون‌ها، سفید پو*ست هستن. پیراهن‌های آبی به تن، افراد بزرگ! چند نفر از جمله رهبر محل به ضرب گلوله کشته شدن آلکس مایکل دارد. من دنبالشون میرم، پزشکان رو می‌گیرم و واکنش اورژانسی رو هماهنگ می‌کنم. نمی‌دونید که عکاس‌های دیگه‌ای هستن یا نه؛ ولی به مردم خود هشدار میدن. امنیت ملی مسلح نیست پس باید بهشون بگن که تو جهنم بمانند.
و برای لحظه‌ای بعد به سرعت حرکت کرد با احتیاط از پله‌ها پایین رفت و از روی جسد افسر امنیتی مرده بیرون اومد و به سختی به مرد نگاه کرد.
نگهبان بالای پله‌ها که میز رزرو شده بود به پایین نگاه می‌کرد و سر جایش خشکش زده بود. او مسلح نبود و نمی‌دونست چی کار باید بکنه باید از این راه کنار رفته باشه و اون رو به عنوان کسی که از سطح پایین دو بار شلیک کرده بود، با ضربه زدن به شکم و گلو به پایان رساند و فقط چند ثانیه بعد به زندگی خود پایان داد. وقتی جنازه شروع به پایین افتادن از پله‌ها کرد، روبرت اول وارد شد و پایین افتاد بیلی یک ثانیه پشت سر او بود و پایین پله‌ها پایین می‌رفت. بیلی رندل هم ایستاده بود و فقط چند ثانیه به دنبال رابرت بود، بعد به طرف کافه‌تریا پر از افراد وحشت زده و نامطمئن برگشت که بسیاری از آن‌ها در حال حاضر زیر میزها مخفی شده‌بودند اون دو نفر از مردمش رو دید که به سرعت به راه خود ادامه میدن سلاح‌های اون‌ها هم کشیده شده‌ بیلی به طرفشون دوید و شروع به صدور دستور کرد.
کد:
فصل ۱۰
همه چیز تا حدی در طول دومین نشست انجام شد جوری که وقتی مشخص شد که اون‌ها فقط می‌خوان دردسر کنند اجازه ندادن به مایکل برای پایان دادن به جواب‌هایش و از دیگران در بین جمعیت عصبانی میشه. اول مدیر عامل به خاطر دلایل بیمار تلاش کرد؛ ولی موقعی که این بار دوم شکست خورد رهبر سایت به مدیر امنیت سایت اشاره کرد که در صح*نه اخراج شده بود و افسران رو حذف حرکت کردن که این کار با تعداد زیادی از حضار ادامه پیدا نکرد. نه رابرت و نه الکس در طول این تبادلات خیلی نگران نبودن به ندرت افرادی که دهن خودشون رو برای این کارها شلیک می‌کردن.
انواع اجتماعات، هر جور تیراندازی واقعی رو انجام می‌دادن. آن‌ها در حال خالی کردن احساسات خود بودند و شاید حتی از یک تکه شهرت ل*ذت می‌بردند و فکر می‌کردند که شاید هم اکنون در لیست نهایی قرار دارند؛ بنابراین چرا به دنبال شکستن اون‌ها نمی‌روند و سعی می‌کنند آن رو که به این جا میاد تا کارشون رو از اون‌ها بگیرن شرمنده کنند حتی رابرت صورتشون رو  به یاد می‌آوره فقط در صورتی که همه چیز تغییر کرده بود؛ چون بعضی وقت‌ها اون‌هایی که در گردهمایی‌هایی شرکت می‌کردند چنان کار می‌کردند که بعدا تونستن تیراندازی واقعی رو انجام ب*دن و این ویرجینیای غربی بود! بدون شک تعداد زیادی اسلحه در تعداد زیادی وسایل نقلیه پارک‌شده در اطراف ملک وجود داشت.
این جلسه ساعت یک ربع به ظهر تمام شد و این جمعیت بسیار سریع‌تر از آخرین بار بود که زمان ناهار بود و کافه‌تریا فقط یک طبقه بالا بود. مدیر عامل و مدیر سایت هنوز در حال سخنرانی با گروهی از مدیران اجرایی دیگر در طول این زمان بودن.
الکس به انتظار ایستاده بود رابرت به طبقه بالا رفت تا کافه‌تریا رو بررسی کنه و بیلی رندل رو در اون‌جا پیدا کنه همین‌طور دستیار مدیر امنیت سایت وقتی رابرت وارد اتاق شد بیلی حرفش رو ناتمام گذاشت.
بیلی گفت:
- این دو نفر قبل از این در اون‌جا بازی کردن!
بیلی به روش خوش‌آمدگویی گفت:
- مت تامسون و بلامی! هر دو به مدت بیست سال در این‌جا بودن هر دو به شدت وحدت داشتن. اسناد انضباطی بد هم هست غافلگیری و اون‌ها احتمالاً به درستی که روزهای اون‌ها در این حوالی شماره‌گذاری شدن. جان فکر می‌کنه هر دوشون با دعای ضمنی پیشکار کار می‌کنند؛ ولی هیچ راهی برای اثباتش وجود نداره نه این‌که واقعاً مهم باشه.
رابرت سرش رو تکون داد و به اطراف نگاه کرد در گوشه دور میزی بود که برای مایکل و بقیه غذاها باقی مونده بود. مهمونی که حالا خالی بود؛ ولی با طناب بسته شد. اون‌جا پله بود که از پایین به بالا هدایت می‌شد و توافق شده‌ بود که مایکل از اون‌جا بیاد یک افسر امنیتی که قبلاً مستقر شده بود.
- مردم رو دور نگه دارین و بعد الکس گزارش داد که اون‌ها در مسیر خود هستن راه بی‌افتد.
رابرت به بیلی گفت:
- اون‌ها دارن میان.
اون گفت:
دو نفر از مردم من الان در این‌جا هستن.
یک نفر در همه ورودی‌ها، پس امیدوارانه… گلوله اول همه را یخ زده بود. حداقل هر کسی که نبود. رابرت چند لر یا ویلیام رندل، که هر دو به طور ماهرانه آموزش‌دیده بودن و نه در جاه‌ای غیرمنتظره صدای شلیک گلوله به گوش می‌رسید. موقعی که صدای‌ بقیه پنج گلوله اومد هر دو به سرعت سلاح‌هاشون رو کشیده بودن و به سرعت حرکت می‌کردن. در بین جمعیت بهت‌زده در کافه‌تریا حرکت می‌کرد و بعضی‌ها رو میزد. اون‌ها رو ازسر راه کنار کشید. نگهبان بالای پله‌ها که میز رزرو شده بود به پایین نگاه می‌کرد و سر جاش خشکش زده بود مسلح نبود و نمی‌دونست چه کار باید بکنه. او باید از این راه کنار رفته باشه و اون رو به عنوان کسی که از سطح پایین دو بار شلیک کرده بود با ضربه زدن به شکم و گلو تموم کرد و فقط چند ثانیه بعد به زندگی خود پایان داد وقتی جنازه شروع به پایین افتادن از پله‌ها کرد، روبرت اول وارد شد و پایین افتاد. بیلی یک ثانیه پشت سر او بود و پایین پله‌ها پایین می‌رفت در گوش راستش رابرت به حرف‌های آلکس گوش می‌داد. داشت اتفاق می‌افتاد جوری هم‌ر*ق*ص خودش رو خونسرد نگه می‌داشت و در برابر آتیش قرار می‌گرفت. دو تیرانداز، مرد سفید دستی سلاح‌های خودکار اون با لباس آبی آستین کت آبی به تن کرده بود. سه نفر تا الان یکی از رهبران سایت هستن. به دو قسمت تقسیم کنین و... هنگامی که صدای شلیک گلوله از پایین به گوش رسید، ارتباطش قطع شد.
رابرت به بیلی گفت:
- دو نفر از اون‌ها، سفید پو*ست هستن. پیراهن‌های آبی به تن، افراد بزرگ! چند نفر از جمله رهبر محل به ضرب گلوله کشته شدن آلکس مایکل دارد. من دنبالشون میرم، پزشکان رو می‌گیرم و واکنش اورژانسی رو هماهنگ می‌کنم. نمی‌دونید که عکاس‌های دیگه‌ای هستن یا نه؛ ولی به مردم خود هشدار میدن. امنیت ملی مسلح نیست پس باید بهشون بگن که تو جهنم بمانند.
و برای لحظه‌ای بعد به سرعت حرکت کرد با احتیاط از پله‌ها پایین رفت و از روی جسد افسر امنیتی مرده بیرون اومد و به سختی به مرد نگاه کرد.
نگهبان بالای پله‌ها که میز رزرو شده بود به پایین نگاه می‌کرد و سر جایش خشکش زده بود. او مسلح نبود و نمی‌دونست چی کار باید بکنه باید از این راه کنار رفته باشه و اون رو به عنوان کسی که از سطح پایین دو بار شلیک کرده بود، با ضربه زدن به شکم و گلو به پایان رساند و فقط چند ثانیه بعد به زندگی خود پایان داد. وقتی جنازه شروع به پایین افتادن از پله‌ها کرد، روبرت اول وارد شد و پایین افتاد بیلی یک ثانیه پشت سر او بود و پایین پله‌ها پایین می‌رفت. بیلی رندل هم ایستاده بود و فقط چند ثانیه به دنبال رابرت بود، بعد به طرف کافه‌تریا پر از افراد وحشت زده و نامطمئن برگشت که بسیاری از آن‌ها در حال حاضر زیر میزها مخفی شده‌بودند اون دو نفر از مردمش رو دید که به سرعت به راه خود ادامه میدن سلاح‌های اون‌ها هم کشیده شده‌ بیلی به طرفشون دوید و شروع به صدور دستور کرد.

#رمان_چنول
#کیمیا_کاردان
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Kooki♡

سرپرست بازنشسته بخش تکنولوژی
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-21
نوشته‌ها
7,869
کیف پول من
4,271
Points
0
فصل ۱۱

آلکس در ته پلکان چند قدم عقب‌تر بود. پارکر مایکل و دیگران وقتی دو مرد بزرگ بیرون اومدند
به پاگرد دوم رسیدن و راهش رو سد کردن اون‌ها رو دید از پله‌ها بالا می‌روند. اون یک هفت‌تیر رو بالا برد و به سمت محل پرت کرد در حالی که همه به شوک و وحشت گیج شده بودن در این بین الکس در حالی که داشت اون مرد رو به عقب پرت می‌کرد اون رو در عکس دیگری قرار داده بود اون رو در عکس دیگری قرار داد زنگ زد و اجساد شروع به افتادن کردن اون به طبقه پایین رفت سطح پایین‌تر که تا کمر خم شده بود و بدنش رو به دو قسمت می‌پوشاند. در عرض ده قدم صدای شلیک گلوله از در خارج شد مایکل به خودش پیچید؛ ولی آلکس اون رو به یک سو و به جلو هل داد و زیرچشمی به اون نگاه کرد و روبروی در ایستاد؛ ولی هنوز به طرف در حرکت می‌کرد. پس از اون اون‌ها در هوای سرد به همان اندازه که بیشتر و بیشتر شلیک می‌کردند از اون عبور کردند. صدای جیغ و داد از داخل ساختمان به داستان مرگ ختم شد. الکس در حالی که اون رو نگه‌ داشته بود بهش گفت:
- بنشین! آقای مایکل!
دست چپش رو روی اون گذاشت. اون‌ها حدود ده قدم دورتر ایستاده بودن. در طرف دیگر یک گلدان پر از گل یا گلدان پر از گل، تو خواهی بود. مایکل بهش نگاه کرد که از آنچه دیده بود تکون خورده بود، درست در مقابلش یک دوست نزدیک که به احتمال زیاد کشته شده‌بود!
- تا وقتی که من میگم تو در امنیت خواهی بود.
مایکل بهش نگاه کرد از اتفاقی که در مقابلش اتفاق افتاده بود یک دوست نزدیک که به احتمال زیاد درست قبل از چشم‌هایش کشته شده‌بود تکان خورد و بقیه… .
- تو که… تو کی هستی؟
اون تونست با لکنت حرف بزنه. الکس بهش گفت:
- بعداً سوال‌ها رو بپرس!
با دست‌چپ دکمه انتقال رو فشار می‌داد به سرعت و دقیق حرف می‌زد و تا آن‌جا که می‌تونست اطلاعات رو به رابرت داد چون می‌دونست که داره میاد.
درست در لحظه‌ای بود که یکی از دو تیرانداز از در بیرون اومد با شتاب نگاهی به دورش انداخت و بعد راهش رو کج کرد تپانچه‌اش رو در دست راستش نگه‌داشته شده بود و ناچار بود تمام بدنش رو به چپ و راست متمایل کنه. این به آلکس امتیاز کمی داد و اون رو گرفت. در بیشتر مشاغل منطقه‌اش، الکس و رابرت در حالی که ماموریت‌های حفاظت از کار رو انجام می‌دادند حمل می‌کردن با این حال در اواسط سال هزار و نه‌صد و نود و نه رابرت یک کشور رو برای گلاکس درست کرد که در اون الکس به آلکس مبتلا شد. پس وقتی که اون اپراتورها رو مستقل کردن تصمیم گرفتن که یک تفنگ گلاک رو برای خودشون بخرند و اولین انتخاب الکس مدل بیست و هفت بود. کالیبر چهل، سبک و پنهون بود.
با اون قاب کوچیکش؛ اما هنوز از یک مشت بیشتر از نه میلی‌متر کم‌تر از چهل و پنج میلی‌متر؛ اما در دست‌های ماهرش کم‌تر کشنده نبود!
کد:
فصل یازده

آلکس در ته پلکان چند قدم عقب‌تر بود. پارکر مایکل
و دیگران وقتی دو مرد بزرگ بیرون اومدند

به پاگرد دوم رسیدن و راهش رو سد کردن اون‌ها رو دید از پله‌ها بالا می‌روند. اون یک هفت‌تیر رو بالا برد و به سمت محل پرت کرد در حالی که همه به شوک و وحشت گیج شده بودن در این بین الکس در حالی که داشت اون مرد رو به عقب پرت می‌کرد اون رو در عکس دیگری قرار داده بود اون رو در عکس دیگری قرار داد زنگ زد و اجساد شروع به افتادن کردن اون به طبقه پایین رفت سطح پایین‌تر که تا کمر خم شده بود و بدنش رو به دو قسمت می‌پوشاند. در عرض ده قدم صدای شلیک گلوله از در خارج شد مایکل به خودش پیچید؛ ولی آلکس اون رو به یک سو و به جلو هل داد و زیرچشمی به اون نگاه کرد و روبروی در ایستاد؛ ولی هنوز به طرف در حرکت می‌کرد. پس از اون اون‌ها در هوای سرد به همان اندازه که بیشتر و بیشتر شلیک می‌کردند از اون عبور کردند. صدای جیغ و داد از داخل ساختمان به داستان مرگ ختم شد. الکس در حالی که اون رو نگه‌ داشته بود بهش گفت:

- بنشین! آقای مایکل!

دست چپش رو روی اون گذاشت. اون‌ها حدود ده قدم دورتر ایستاده بودن. در طرف دیگر یک گلدان پر از گل یا گلدان پر از گل، تو خواهی بود. مایکل بهش نگاه کرد که از آنچه دیده بود تکون خورده بود، درست در مقابلش یک دوست نزدیک که به احتمال زیاد کشته شده‌بود!

- تا وقتی که من میگم تو در امنیت خواهی بود.

مایکل بهش نگاه کرد از اتفاقی که در مقابلش اتفاق افتاده بود یک دوست نزدیک که به احتمال زیاد درست قبل از چشم‌هایش کشته شده‌بود تکان خورد و بقیه… .

- تو که… تو کی هستی؟

اون تونست با لکنت حرف بزنه. الکس بهش گفت:

-  بعداً سوال‌ها رو بپرس!

با دست‌چپ دکمه انتقال رو فشار می‌داد به سرعت و دقیق حرف می‌زد و تا آن‌جا که می‌تونست اطلاعات رو به رابرت داد چون می‌دونست که داره میاد.

درست در لحظه‌ای بود که یکی از دو تیرانداز از در بیرون اومد با شتاب نگاهی به دورش انداخت و بعد راهش رو کج کرد تپانچه‌اش رو در دست راستش نگه‌داشته شده بود و ناچار بود تمام بدنش رو به چپ و راست متمایل کنه. این به آلکس امتیاز کمی داد و اون رو گرفت. در بیشتر مشاغل منطقه‌اش، الکس و رابرت در حالی که ماموریت‌های حفاظت از کار رو انجام می‌دادند حمل می‌کردن با این حال در اواسط سال هزار و نه‌صد و نود و نه رابرت یک کشور رو برای گلاکس درست کرد که در اون الکس به آلکس مبتلا شد. پس وقتی که اون اپراتورها رو مستقل کردن تصمیم گرفتن که یک تفنگ گلاک رو برای خودشون بخرند و اولین انتخاب الکس مدل
بیست و هفت  بود. کالیبر چهل، سبک و پنهون بود.

با اون قاب کوچیکش؛ اما هنوز از یک مشت بیشتر از نه میلی‌متر کم‌تر از چهل و پنج میلی‌متر؛ اما در دست‌های ماهرش کم‌تر کشنده نبود!

#رمان_چنول
#کیمیا_کاردان
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Kooki♡

سرپرست بازنشسته بخش تکنولوژی
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-21
نوشته‌ها
7,869
کیف پول من
4,271
Points
0
الکس دو گلوله تفنگ رو به طرف تیرانداز شلیک کرد یک دستش هنوز دکمه ارسال دکمه‌ای رو روش فشار می‌داد. با این حال، صداش رو شنیده بود که رابرت وقتی به سرعت به پایان رسید هدفش رو از دست داده بود؛ چون درست همون‌طور که نزدیک آتش بود مایکلز روی پاش جابه‌جا شد و تعادلش رو از دست داد. حتی تیرانداز از پشت به ساختمان پناه برده و به الکس فرصت داده بود که دستش رو بگیره و از طرف دیگه در جهت مخالف حرکت کنه. تیرانداز سریع بهبود پیدا کرد و دو بار شلیک کرد ولی هر دو تیرهاش هم از دست رفت اون قسم‌ خورده بود و بعد از اون‌ها شروع به حرکت کرد.
از اون‌جا که رابرت لنگدان رو کشته بود قتل‌عام رو دید چند جسد در اطراف بودن که همشون خون ریزی کرده بودن. اون نمی‌دونست که هنوز زنده‌ای و در حال حاضر فرصت پیدا کردن نداره. تنها چیزی که داشت این بود که مطمئن بشه که پارکر مایکلز در امانه! اگه اون می‌گفت که امنیت الکس هم در ذهنشه! از خط آتش خارج شد. این برای مقاصد الکس مناسب بود تا زمانی که حواسش پرت بود.
اون مشتریش رو بالا کشید و اون رو به پشت سرش کشوند بعد متوجه شد که اون‌ها به ساختمون دفتر مدیریت برگشته بودن. بعد از یک ارزیابی سریع تصمیم گرفت که ریسک رفتن به داخل رو بپذیره اون‌ها در لابی بدون اسلحه امنیت داشتن؛ ولی این مشکلش نبود. اون فقط موفق شده بود که مایکلز رو از بالای پله‌های کوچیک بیرون بیاره.
وقتی که صدای شلیک گلوله‌ها از پشت سرش شنید یکی از اون‌ها دور شد. دیوار سنگی سمت چپش بود. دوباره مایکلز تکانی به خودش داد؛ ولی الکس این کار رو نکرد. اون… . اون رو به زمین انداخت و به محض این‌که اون رو دید شلیک کرد. هدف پیدا شد دو گلوله در توالی سریع بودن اون منتظر نموند.
برای دیدن نتایج دست چپش رو در دست چپ اون گرفته بود و از اون برای ضربه زدن استفاده می‌کرد.
خواننده منتظر چیزی بود که تا ابدیت به نظر می‌رسید وقتی که قفل آزاد میشه چراغ خاموش میشه.
- حرکت کن!
در حالی که به سرعت در اتاق را باز می‌کرد با صدای بلند گفت:
- در پشت سرش صدای شلیک بیشتری به گوش رسید شیشه به سمت راستش رفت. چیزی به هم می‌خورد چیزی در سمت راست صورتش به سوزش افتاده بود! الکس گفت:
- این‌کا رو نکرد!
مکث کرد و به طرف در دوید و یکی از مشتریانش رو بیرون کشید. در همون حال که هنوز گلوله‌های آتشین در محوطه پذیرایی پراکنده بود مردم برای پوشش کار می‌کردن.
رابرت گفت:
- برای دنبال کردن ردپاش مورد نیاز نیست.
صدای شلیک گلوله رو دنبال می‌کردن و می‌دونستن که از جبهه میان از ساختمون مدیریت، فهمیدم که آلکس ممکنه ریسک کنه. در داخل اون به خاطر این‌که یکی از ادارات مستقر شده بود به عنوان یک منطقه امن در نظر گرفته می‌شد اگر چه تیرانداز هم‌چنان در تعقیبه وقتی که اون‌ها وارد عمل شدن این مساله ممکنه این واژه رو مورد بحث قرار بده.
اون دو گزارش مشخص رو تشخیص داد یکی از گلاک الکس فقط دو عکس و بعد حداقل پنج تا از اسلحه دیگه شاید یک کلت نه میلی‌متری بود. رابرت قدم‌هاش رو تند کرد احتیاط کرد چون فهمید که تهدید به دنبال الکس و مایکلز خواهد بود و پشت سرش نبود یک ق*مار؛ ولی یکی باید اون رو می‌گرفت؛ چون مجبور بود به سرعت در را ببندد و با نگاهی که به زحمت نگاه می‌کرد دور تا دور بعدی می‌چرخید از قسمت شرقی ساختمون مدیریت وارد شد و سرعتش رو کم کرد. درست همون‌طور که اون یک مرد سفید بزرگ و آبی رو دید که از در شیشه‌های شکسته جلوی در شیشه‌های شکسته وارد شده بود خیلی دور از اون بود که رابرت به دنبالش دوید و متوجه چراغ‌های چشمک‌ زن و شنیدن صداش شد. آژیرهای اورژانس به حالت آماده‌باش دراومدن و شروع به مسابقه کردن بعضی از اون‌ها بدون شک پلیس بودن؛ ولی فرصتی برای توقف و گپ زدن نداشت و امیدوار بود که اون‌ها هم الان سعی نکنن که مداخله کنن نتیجه ممکنه براشون غم‌انگیز باشه. دو نفر مهمان در میز مهمانی حضور داشتن لابی پایین‌تر مرکزی ساختمون مدیریت، هر دو مرد مسن‌تر که شغلشون رو دوست داشتن هر روز با تعداد زیادی از مردم ارتباط برقرار می‌کردن و اون‌ها از نوع دوستانه و اجتماعی بودن.
با این حال، اون‌ها امنیتی واقعی نبودن و برای دردسری که امروز بعد از ظهر به اون‌ها می‌رسید ناراضی بودن. آلکس فریاد زد و اون‌ها رو پایین کشید در حالی که هنوز صورتش از برش‌های شیشه خون گرفته بود و خون به یک چشم می‌خورد.
قبل از این‌که کشته بشین پایین بیایید! و بعد صدای شکستن شیشه دیگری پشت سرش شنید. وقتی که احساس کرد دیوار تا چه اندازه محکمه نفسی ازسر آسودگی کشید و گفت:
_ صبر کنین! آقای مایکلز حرکت نکنین و مشکلی نخواهید داشت.
مایکلز پارکر با نگاه ترسناکی که داشت نگاه می‌کرد جونش رو نجات داد خون روی صورتش رو دید؛ اما نگاه سردی رو تو چشماش دید این تپانچه کوچک رو در دست نداشت هیچ ایده‌ای نداشت که اون کیه و در حال حاضر اون رو مناسب نمی‌دونست فقط یک دعای خاموش از تشکر گفت که اون‌جا بود و دنبالش می‌گشت.
صدای خشنی از لابی مرکزی فریاد کشید:
- زمان لعنتی لعنتی!
چند بار تیراندازی‌ها پس از این بیانیه اتفاق افتاد.
وقتی که بارون تموم شد الکس نفس عمیقی کشید، نگاهی به اطراف انداخت تفنگ رو دید پشت سر او در خرد شده رابرت رو دید که در پشت این مرد آروم می‌گیره. یکدفعه صدای برخورد شیشه توجه فرد رو به خودش جلب کرد و بعد از بستن روی هفت‌تیر و گرفتن یک گرد تازه به داخل اتاق چرخید.
الکس بدون تردید از پشت سر بیرون اومد اسلحه‌اش رو بالا آورد و شروع به تیراندازی کرد. در ورودی، رابرت پایین افتاد زانوی چپش در شیشه کف اتاق فرو رفت و تفنگش رو بالا برد و شلیک کرد. تیرانداز شلیک نکرده وقتی که بدنش در جلو و عقب ضربه زده بود کالیبر چهار و پنج و چهل گلوله کالیبر که بدون شک در وسطش قرار داره وقتی جسدش به زمین افتاد اون مُرده بود. آلکس و رابرت به همدیگه نگاه کردند. بعد الکس برگشت مشتریش رو پیدا کرد و به سرعت اون رو به سمت اتاق گاوصندوق هل داد رابرت سلاحش رو پایین آورد و اون رو کنار گذاشت. پلیس‌ها داشتن می‌اومدند، تفنگ‌هاشون رو کشیده بودن و چهره‌هاشون نگران بود به زمین افتاد و دستش رو بالا برد. در عرض چند ثانیه اولین پلیس که از در وارد شد رابرت با دست‌بند و اسلحه‌اش رفت به خودش زحمت نداده بود که توضیح بده تا زمانی که معطل شده بود و تیر نخورد به موقع گروه‌بندی می‌شدند موضوع اصلی این بود که اون‌ها از مشتریاشون محافظت می‌کردن و اون در امنیت بود. رابرت متوجه خون روی صورت همسرش شده بود؛ اما به نظر اصلاً تحت‌تاثیر این موضوع قرار نگرفته بود‌. احتمالاً با شیشه یا تکه‌های دیگه برخورد می‌کنه هیچی به اندازه کمک‌های اولیه برای مراقبت از اون موثر نیست کمی از محبت دلسوزانه نسبت به شوهرش اینه که وقتی از حبس زندان آزاد شد.
کد:
الکس دو گلوله تفنگ رو به طرف تیرانداز شلیک کرد یک دستش هنوز دکمه ارسال دکمه‌ای رو روش فشار می‌داد. با این حال، صداش رو شنیده بود که رابرت وقتی به سرعت به پایان رسید هدفش رو از دست داده بود؛ چون درست همون‌طور که نزدیک آتش بود مایکلز روی پاش جابه‌جا شد و تعادلش رو از دست داد. حتی تیرانداز از پشت به ساختمان پناه برده و به الکس فرصت داده بود که دستش رو بگیره و از طرف دیگه در جهت مخالف حرکت کنه. تیرانداز سریع بهبود پیدا کرد و دو بار شلیک کرد ولی هر دو تیرهاش هم از دست رفت اون قسم‌ خورده بود و بعد از اون‌ها شروع به حرکت کرد.
از اون‌جا که رابرت لنگدان رو کشته بود قتل‌عام رو دید چند جسد در اطراف بودن که همشون خون ریزی کرده بودن. اون نمی‌دونست که هنوز زنده‌ای و در حال حاضر فرصت پیدا کردن نداره. تنها چیزی که داشت این بود که مطمئن بشه که پارکر مایکلز در امانه! اگه اون می‌گفت که امنیت الکس هم در ذهنشه! از خط آتش خارج شد. این برای مقاصد الکس مناسب بود تا زمانی که حواسش پرت بود.
اون مشتریش رو بالا کشید و اون رو به پشت سرش کشوند بعد متوجه شد که اون‌ها به ساختمون دفتر مدیریت برگشته بودن. بعد از یک ارزیابی سریع تصمیم گرفت که ریسک رفتن به داخل رو بپذیره اون‌ها در لابی بدون اسلحه امنیت داشتن؛ ولی این مشکلش نبود. اون فقط موفق شده بود که مایکلز رو از بالای پله‌های کوچیک بیرون بیاره.
وقتی که صدای شلیک گلوله‌ها از پشت سرش شنید یکی از اون‌ها دور شد. دیوار سنگی سمت چپش بود. دوباره مایکلز تکانی به خودش داد؛ ولی الکس این کار رو نکرد. اون… . اون رو به زمین انداخت و به محض این‌که اون رو دید شلیک کرد. هدف پیدا شد دو گلوله در توالی سریع بودن اون منتظر نموند.
برای دیدن نتایج دست چپش رو در دست چپ اون گرفته بود و از اون برای ضربه زدن استفاده می‌کرد.
خواننده منتظر چیزی بود که تا ابدیت به نظر می‌رسید وقتی که قفل آزاد میشه چراغ خاموش میشه.
- حرکت کن!
در حالی که به سرعت در اتاق را باز می‌کرد با صدای بلند گفت:
- در پشت سرش صدای شلیک بیشتری به گوش رسید شیشه به سمت راستش رفت. چیزی به هم می‌خورد چیزی در سمت راست صورتش به سوزش افتاده بود! الکس گفت:
- این‌کار رو نکرد!
مکث کرد و به طرف در دوید و یکی از مشتریانش رو بیرون کشید. در همون حال که هنوز گلوله‌های آتشین در محوطه پذیرایی پراکنده بود مردم برای پوشش کار می‌کردن.
رابرت گفت:
- برای دنبال کردن ردپاش مورد نیاز نیست.
صدای شلیک گلوله رو دنبال می‌کردن و می‌دونستن که از جبهه میان از ساختمون مدیریت، فهمیدم که آلکس ممکنه ریسک کنه. در داخل اون به خاطر این‌که یکی از ادارات مستقر شده بود به عنوان یک منطقه امن در نظر گرفته می‌شد اگر چه تیرانداز هم‌چنان در تعقیبه وقتی که اون‌ها وارد عمل شدن این مسئله ممکنه این واژه رو مورد بحث قرار بده.
اون دو گزارش مشخص رو تشخیص داد یکی از گلاک الکس فقط دو عکس و بعد حداقل پنج تا از اسلحه دیگه شاید یک کلت نه میلی‌متری بود. رابرت قدم‌هاش رو تند کرد احتیاط کرد چون فهمید که تهدید به دنبال الکس و مایکلز خواهد بود و پشت سرش نبود یک ق*مار؛ ولی یکی باید اون رو می‌گرفت؛ چون مجبور بود به سرعت در را ببندد و با نگاهی که به زحمت نگاه می‌کرد دور تا دور بعدی می‌چرخید از قسمت شرقی ساختمون مدیریت وارد شد و  سرعتش رو کم کرد. درست همون‌طور که اون یک مرد سفید بزرگ و آبی رو دید که از در شیشه‌های شکسته جلوی در شیشه‌های شکسته وارد شده بود خیلی دور از اون بود که رابرت به دنبالش دوید و متوجه چراغ‌های چشمک‌ زن و شنیدن صداش شد. آژیرهای اورژانس به حالت آماده‌باش دراومدن و شروع به مسابقه کردن بعضی از اون‌ها بدون شک پلیس بودن؛ ولی فرصتی برای توقف و گپ زدن نداشت و امیدوار بود که اون‌ها هم الان سعی نکنن که مداخله کنن نتیجه ممکنه براشون غم‌انگیز باشه. دو نفر مهمان در میز مهمانی حضور داشتن لابی پایین‌تر مرکزی ساختمون مدیریت، هر دو مرد مسن‌تر که شغلشون رو دوست داشتن هر روز با تعداد زیادی از مردم ارتباط برقرار می‌کردن و اون‌ها از نوع دوستانه و اجتماعی بودن.
با این حال، اون‌ها امنیتی واقعی نبودن و برای دردسری که امروز بعد از ظهر به اون‌ها می‌رسید ناراضی بودن. آلکس فریاد زد و اون‌ها رو پایین کشید در حالی که هنوز صورتش از برش‌های شیشه خون گرفته بود و خون به یک چشم می‌خورد.
قبل از این‌که کشته بشین پایین بیایید! و بعد صدای شکستن شیشه دیگری پشت سرش شنید. وقتی که احساس کرد دیوار تا چه اندازه محکمه نفسی ازسر آسودگی کشید و گفت:
_ صبر کنین! آقای مایکلز حرکت نکنین و مشکلی نخواهید داشت.
مایکلز پارکر با نگاه ترسناکی که داشت نگاه می‌کرد جونش رو نجات داد خون روی صورتش رو دید؛ اما نگاه سردی رو تو چشماش دید این تپانچه کوچک رو در دست نداشت هیچ ایده‌ای نداشت که اون کیه و در حال حاضر اون رو مناسب نمی‌دونست فقط یک دعای خاموش از تشکر گفت که اون‌جا بود و دنبالش می‌گشت.
صدای خشنی از لابی مرکزی فریاد کشید:
- زمان لعنتی لعنتی!
چند بار تیراندازی‌ها پس از این بیانیه اتفاق افتاد.
وقتی که بارون تموم شد الکس نفس عمیقی کشید، نگاهی به اطراف انداخت تفنگ رو دید پشت سر او در خرد شده رابرت رو دید که در پشت این مرد آروم می‌گیره. یکدفعه صدای برخورد شیشه توجه فرد رو به خودش جلب کرد و بعد از بستن روی هفت‌تیر و گرفتن یک گرد تازه به داخل اتاق چرخید.

الکس بدون تردید از پشت سر بیرون اومد اسلحه‌اش رو بالا آورد و شروع به تیراندازی کرد. در ورودی، رابرت پایین افتاد زانوی چپش در شیشه کف اتاق فرو رفت و تفنگش رو بالا برد و شلیک کرد. تیرانداز شلیک نکرده وقتی که بدنش در جلو و عقب ضربه زده بود کالیبر چهار و پنج و چهل گلوله کالیبر که بدون شک در وسطش قرار داره وقتی جسدش به زمین افتاد اون مُرده بود. آلکس و رابرت به همدیگه نگاه کردند. بعد الکس برگشت مشتریش رو پیدا کرد و به سرعت اون رو به سمت اتاق گاوصندوق هل داد رابرت سلاحش رو پایین آورد و اون رو کنار گذاشت. پلیس‌ها داشتن می‌اومدند، تفنگ‌هاشون رو کشیده بودن و چهره‌هاشون نگران بود به زمین افتاد و دستش رو بالا برد. در عرض چند ثانیه اولین پلیس که از در وارد شد رابرت با دست‌بند و اسلحه‌اش رفت به خودش زحمت نداده بود که توضیح بده تا زمانی که معطل شده بود و تیر نخورد به موقع گروه‌بندی می‌شدند موضوع اصلی این بود که اون‌ها از مشتریاشون محافظت می‌کردن و اون در امنیت بود. رابرت متوجه خون روی صورت همسرش شده بود؛ اما به نظر اصلاً تحت‌تاثیر این موضوع قرار نگرفته بود‌. احتمالاً با شیشه یا تکه‌های دیگه برخورد می‌کنه هیچی به اندازه کمک‌های اولیه برای مراقبت از اون موثر نیست کمی از محبت دلسوزانه نسبت به شوهرش اینه که وقتی از حبس زندان آزاد شد.

#رمان_چنول
#کیمیا_کاردان
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Kooki♡

سرپرست بازنشسته بخش تکنولوژی
مقام‌دار بازنشسته
تاریخ ثبت‌نام
2020-07-21
نوشته‌ها
7,869
کیف پول من
4,271
Points
0
فصل دوازده

بیلی رندل پسر خوبی رو با تمام قوانین محلی و در بخش کاناوا در اولین ورود به چارلزتون برقرار کرده بود که به این معنی بود که اون می‌توانست راه را هموار کنه و فوراً همه چیز رو تمیز کنه. رابرت بیشتر از یک ساعت در سر آستین‌ها فرو رفت؛ اما اسلحش برای مدتی در زندان پلیس چارلستون موند.پلیس و نمایندگانی که در خارج از اتاق سوم در جایی که آلکس مایکلز رو گرفته بود قرار داشتن؛ اما هیچ کدومشون سعی نکرده بودن که بعد از گفتن دیگه از طرف دیگه در وارد بشن که اگه کسی سعی می‌کرد این کار رو انجام بده اون‌ها به ضرب گلوله کشته میشن. تنها دو نفر دیگه اون توالی رو می‌دونستند رابرت یکی بود بیلی و دیگری! بیلی جلو در ایستاد و کد رو داد. چند ثانیه بعد در باز شد.
یک جعبه کمک‌های اولیه همراه با چند جلسه اضطراری دیگه تو اتاق پر شده بود. الکس، با کمک مشتری زخم‌هاش رو تمیز کرده بودن و بانداژ رو روی میز گذاشته بود. اون همین‌طور توضیح داد که اون کی بود و چرا اون‌جا بود. مایکلز لبخند زده و گفته بود که شاید هیأت‌مدیره اون بیش از حد نگران نباشه و قول داد که از پیشنهادشون در مورد امنیتش در آینده حمایت کنه پیشنهاد کرد که شاید آلکس بخواد با اون‌ها به طور منظم مشورت کنه.
همشون با اسکورت پلیس سنگین از اتاق بیرون رفتن آلکس و رابرت مایکلز رو به هتل ماریوت بردن. چیزهای زیادی برای بیرون کشیدن وجود داشت. مردم مرده آدم‌های خوب دوست عزیز رهبر محل بودن. تصمیمات سخت گیرانه‌ای باید خیلی سریع انجام می‌شد مایکلز قبل از این با ستاد مرکزی در میچی گان تماس گرفته و اون‌ها رو از این وضعیت مطلع کرده و دستور داده بود که یک تیم بحرانی در اسرع وقت مستقر بشوند. اون در چارلزتون برای آینده نزدیک باقی می‌موند و قبل از این تمدید قرارداد برای الکس و رابرت رو تصویب کرده بود تا به عنوان تیم حفاظت تمام‌وقت خودش ادامه بده. بیلی رندل درست بعد از نیمه‌شب برای بدست آوردن اطلاعات سریع با اون‌ها در راهرو بیرون از اتاق خود ملاقات کرد. اون بهشون گفت:
- در مجموع شیش نفر کشته شدن؛ مثل تیراندازان. سیزده نفر دیگه هم زخمی شدن تیراندازان شناسایی شدن اون‌ها تو فروشگاه مکانیک کار کردن و به نوعی یا یک لغت دیگر فاش کردند که زُو به طور کامل عملیات رو تعطیل می‌کنه. حدس بزن این دو نفر به این نتیجه رسیدن که چرا در اوج افتخار بیرون نمیرن. اون‌ها انضباط در سوابق خود داشتن الکس سرش رو تکان داد به دیوار تکیه داد و به بیلی زل زد در حالی که به دیوار مقابل خم شده بود رابرت به سمت راستش خم شد.
با انزجار گفت:
- پس اون‌ها شنیدن که شغلشون رو از دست میدن و تصمیم گرفتن که خوش بگذرونن. رابرت سرش رو تکان داد، دستش رو دراز کرد و فشرد.

گفت:
- به خاطر همینه که هر سه نفر ما همیشه شغل داریم، عشق من!
بیلی لبخند زد، یک‌دفعه احساس خستگی کرد و گفت:
- این مثا حقیقته! مخصوصاً این یکی، از شرکت من خواسته شده‌ تا عملیات حفاظتیش رو با توجه به اون چیزی که امروز اتفاق افتاد اضافه کنه در این‌جا و در سایت‌های دیگه در سراسر کشور به نظر می‌رسه که من هم مدت زیادی در چارلزتون باشم. رابرت مدتی بهش خیره شد سرش رو تکان داد و بعد رو به الکس کرد.
- باید باندپیچی رو چک کنید و بعد باید کمی استراحت کنید من اولین نگهبانی رو می‌گیرم.
می‌خواست اعتراض کنه و بعد خمیازه‌ای کشید و سرش را تکان داد.

با بی‌میلی گفت:
- بسیار خوب؛ اما من شما رو تو سه مورد آزاد می‌کنم.
شما باید حداقل دو ساعت کنار هم باشند ما باید روش بهتری برای کار کردن با جزییات مایکلز پیدا کنیم؛ چون فقط ما دو نفر هستیم و حالا به طور معلوم کار می‌کنیم. رابرت سرش رو تکان داد بازوش رو نوازش کرد بعد در رو به داخل اتاق باز کرد کمی استراحت کنید آلکس لبخند زد دستش رو فشرد و بعد به داخل اتاق رفت.
پایان
کد:
فصل دوازده
بیلی رندل پسر خوبی رو با تمام قوانین محلی و در بخش کاناوا در اولین ورود به چارلزتون برقرار کرده بود که به این معنی بود که اون می‌توانست راه را هموار کنه و فوراً همه چیز رو تمیز کنه. رابرت بیشتر از یک ساعت در سر آستین‌ها فرو رفت؛ اما اسلحش برای مدتی در زندان پلیس چارلستون موند.پلیس  و نمایندگانی که در خارج از اتاق سوم در جایی که آلکس مایکلز رو گرفته بود قرار داشتن؛ اما هیچ کدومشون سعی نکرده بودن که بعد از گفتن دیگه از طرف دیگه در وارد بشن که اگه کسی سعی می‌کرد این کار رو انجام بده اون‌ها به ضرب گلوله کشته میشن. تنها دو نفر دیگه اون توالی رو می‌دونستند رابرت یکی بود بیلی و دیگری! بیلی جلو در ایستاد و کد رو داد. چند ثانیه بعد در باز شد.
یک جعبه کمک‌های اولیه همراه با چند جلسه اضطراری دیگه تو اتاق پر شده بود. الکس، با کمک مشتری زخم‌هاش رو تمیز کرده بودن و بانداژ رو روی میز گذاشته بود. اون همین‌طور توضیح داد که اون کی بود و چرا اون‌جا بود. مایکلز لبخند زده و گفته بود که شاید هیأت‌مدیره اون بیش از حد نگران نباشه و قول داد که از پیشنهادشون در مورد امنیتش در آینده حمایت کنه پیشنهاد کرد که شاید آلکس بخواد با اون‌ها به طور منظم مشورت کنه.
همشون با اسکورت پلیس سنگین از اتاق بیرون رفتن آلکس و رابرت مایکلز رو به هتل ماریوت بردن. چیزهای زیادی برای بیرون کشیدن وجود داشت. مردم مرده آدم‌های خوب دوست عزیز رهبر محل بودن. تصمیمات سخت گیرانه‌ای باید خیلی سریع انجام می‌شد مایکلز قبل از این با ستاد مرکزی در میچی گان تماس گرفته و اون‌ها رو از این وضعیت مطلع کرده و دستور داده بود که یک تیم بحرانی در اسرع وقت مستقر بشوند. اون در چارلزتون برای آینده نزدیک باقی می‌موند و قبل از این تمدید قرارداد برای الکس و رابرت رو تصویب کرده بود تا به عنوان تیم حفاظت تمام‌وقت خودش ادامه بده. بیلی رندل درست بعد از نیمه‌شب برای بدست آوردن اطلاعات سریع با اون‌ها در راهرو بیرون از اتاق خود ملاقات کرد. اون بهشون گفت:
- در مجموع شیش نفر کشته شدن؛ مثل تیراندازان. سیزده نفر دیگه هم زخمی شدن تیراندازان شناسایی شدن اون‌ها تو فروشگاه مکانیک کار کردن و به نوعی یا یک لغت دیگر فاش کردند که زُو به طور کامل عملیات رو تعطیل می‌کنه. حدس بزن این دو نفر به این نتیجه رسیدن که چرا در اوج افتخار بیرون نمیرن. اون‌ها انضباط در سوابق خود داشتن الکس سرش رو تکان داد به دیوار تکیه داد و به بیلی زل زد در حالی که به دیوار مقابل خم شده بود رابرت به سمت راستش خم شد.
با انزجار گفت:
- پس اون‌ها شنیدن که شغلشون رو از دست میدن و تصمیم گرفتن که خوش بگذرونن. رابرت سرش رو تکان داد، دستش رو دراز کرد و فشرد.
 گفت:
- به خاطر همینه که هر سه نفر ما همیشه شغل داریم، عشق من!
بیلی لبخند زد، یک‌دفعه احساس خستگی کرد و گفت:
- این مثا حقیقته! مخصوصاً این یکی، از شرکت من خواسته شده‌ تا عملیات حفاظتیش رو با توجه به اون چیزی که امروز اتفاق افتاد اضافه کنه در این‌جا و در سایت‌های دیگه در سراسر کشور به نظر می‌رسه که من هم مدت زیادی در چارلزتون باشم. رابرت مدتی بهش خیره شد سرش رو تکان داد و بعد رو به الکس کرد.
- باید باندپیچی رو چک کنید و بعد باید کمی استراحت کنید من اولین نگهبانی رو می‌گیرم.
می‌خواست اعتراض کنه و بعد خمیازه‌ای کشید و سرش را تکان داد.
 با بی‌میلی گفت:
- بسیار خوب؛ اما من شما رو تو سه مورد آزاد می‌کنم.
شما باید حداقل دو ساعت کنار هم باشند ما باید روش بهتری برای کار کردن با جزییات مایکلز پیدا کنیم؛ چون فقط ما دو نفر هستیم و حالا به طور معلوم کار می‌کنیم. رابرت سرش رو تکان داد بازوش رو نوازش کرد بعد در رو به داخل اتاق باز کرد کمی استراحت کنید آلکس لبخند زد دستش رو فشرد و بعد به داخل اتاق رفت.
پایان

#رمان_چنول
#کیمیا_کاردان
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان
آخرین ویرایش توسط مدیر:

ساچلی

کتابخوان انجمن
کتابخوان انجمن
تاریخ ثبت‌نام
2023-06-17
نوشته‌ها
293
کیف پول من
47,763
Points
436
_پایانی_ترجمه_vx1r.png
 
انجمن رمان نویسی دانلود رمان

.Melina.

مدرس ادبیات
مدرس انجمن
داستان‌نویس
دلنویس انجمن
کاربر ویژه انجمن
کتابخوان انجمن
تاریخ ثبت‌نام
2023-07-03
نوشته‌ها
2,489
کیف پول من
276,767
Points
3,896

Lunika✧

مدیریت کل سایت+مدیر تالار رمان+مدیر تالار کپی
پرسنل مدیریت
مدیریت کل سایت
حفاظت انجمن
نویسنده حرفه‌ای
نویسنده انجمن
کاربر افتخاری انجمن
کاربر ویژه انجمن
کتابخوان انجمن
تاریخ ثبت‌نام
2023-07-07
نوشته‌ها
8,148
کیف پول من
318,668
Points
70,000,499
وضعیت
موضوع بسته شده است و نمی‌توان پاسخ جدیدی فرستاد.
بالا