امروزه یکی از مشکلات در سنین مختلف مخصوصاً در دوران جوانی اضطراب های روحی و افسردگی است و تعداد زیادی از افراد جامعه به علل مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی ... گرفتار این مشکل هستند. در اکثر موارد مبتلایان با رجوع به متخصصین و روان شناسان زمینه درمان و بهبودی را دنبال می کنند و البته در برخی از موارد این بیماری با استفاده از داروهای شیمیایی و غیره معالجه می شود. اما همان طور که نوعاً متخصصین روان شناس هم توصیه می کنند، در بسیاری از موارد می توان به توصیه ها و راهکارهای غیر دارویی در درمان این عارضه کمک گرفت و چه بسا تأثیر آنها در کنار داروها بسیار چشم گیر خواهد بود و گاهی به تنهایی نیز مؤثر می باشد. مقاله حاضر بعد از بیان نیاز بشر نسبت به آرامش روحی و پیامد های کمبود چنین حالتی در زندگی طبیعی به مبتلایان به افسردگی که به طور غیر طبیعی گرفتار نوعی هیجان و اضطراب در زندگی می شوند پرداخته و راههای متعددی در کنار راه درمان با استفاده از دارو پیشنهاد کرده است و به مبتلایان افسردگی و اطرافیان آنان توصیه شده است تا به این امور نیز توجه بفرمایید.
نماز
این عمل عبادی به عنوان جلوه ای از یاد الهی مطرح است. به فرموده قرآن کریم "و اقم الصلاة لذکری نماز را به پای دار به جهت یاد من" )طه، 14)
خداوند متعال در این آیه شریفه یکی از وسایل ذکر و یاد خودش را اقامه نماز می داند. با توجه به حدود و شرایط خاص این عبادت، مشخص می شود کاری که از ابتدای آن با طهارت و نظافت مخصوص تعظیم و تجلیل خداوند است و تا پایان آن با قرائت و ذکر های مخصوص و حرکات
متناسب، غیر خداوند را نفی می کند و تنها دلبستگی به او را بارور می سازد؛ مصداق بالایی از ذکر اللّه خواهد بود. باز در قرآن کریم می خوانیم ذکر و یاد خداوند وسیله آرامش انسان است: "الا بذکر اللّه تطمئن القلوب" )رعد، 28) پس نماز وسیله احیای ذکر خداوند و ذکر و یاد خداوند وسیله آرامش و قرار انسان است و لذا در دستیابی به آرامش باید از نماز کمک گرفت. به طور کلی استمداد و کمک گرفتن از نماز فرمان خداوند است؛ چنان که می فرماید:
"واستعینوا بالصبر و الصلاة" )بقره ، 45) که در این تعبیر کمک گرفتن از نماز در کنار صبر به نحو مطلق مورد دستور الهی واقع شده است. همچنین این که صبوری در زندگی برای رفع هر مشکل، بلکه دستیابی به هر مقصود و ایجاد آرامش در همه گرفتاری ها لازم و ضروری است، جای تردید نیست. هر چند صبر در آیه شریفه بر اساس برخی تفاسیر به مصداقی از صبر که همان روزه داری است تفسیر شده است )ناصر مکارم، 1372، ج 1، ص 218). اصل مطلب و اهمیت صبر و تأثیر آن در رفع و دفع مشکلات مادی و معنوی قابل انکار نیست. در آیه فوق نماز در ردیف صبر به عنوان کمک و یاور انسان مطرح شده است. به مقتضای این دستورالعمل قرآنی انسان در هر مشکلی می تواند از این دو پشتوانه عظیم کمک بگیرد.
نماز
این عمل عبادی به عنوان جلوه ای از یاد الهی مطرح است. به فرموده قرآن کریم "و اقم الصلاة لذکری نماز را به پای دار به جهت یاد من" )طه، 14)
خداوند متعال در این آیه شریفه یکی از وسایل ذکر و یاد خودش را اقامه نماز می داند. با توجه به حدود و شرایط خاص این عبادت، مشخص می شود کاری که از ابتدای آن با طهارت و نظافت مخصوص تعظیم و تجلیل خداوند است و تا پایان آن با قرائت و ذکر های مخصوص و حرکات
متناسب، غیر خداوند را نفی می کند و تنها دلبستگی به او را بارور می سازد؛ مصداق بالایی از ذکر اللّه خواهد بود. باز در قرآن کریم می خوانیم ذکر و یاد خداوند وسیله آرامش انسان است: "الا بذکر اللّه تطمئن القلوب" )رعد، 28) پس نماز وسیله احیای ذکر خداوند و ذکر و یاد خداوند وسیله آرامش و قرار انسان است و لذا در دستیابی به آرامش باید از نماز کمک گرفت. به طور کلی استمداد و کمک گرفتن از نماز فرمان خداوند است؛ چنان که می فرماید:
"واستعینوا بالصبر و الصلاة" )بقره ، 45) که در این تعبیر کمک گرفتن از نماز در کنار صبر به نحو مطلق مورد دستور الهی واقع شده است. همچنین این که صبوری در زندگی برای رفع هر مشکل، بلکه دستیابی به هر مقصود و ایجاد آرامش در همه گرفتاری ها لازم و ضروری است، جای تردید نیست. هر چند صبر در آیه شریفه بر اساس برخی تفاسیر به مصداقی از صبر که همان روزه داری است تفسیر شده است )ناصر مکارم، 1372، ج 1، ص 218). اصل مطلب و اهمیت صبر و تأثیر آن در رفع و دفع مشکلات مادی و معنوی قابل انکار نیست. در آیه فوق نماز در ردیف صبر به عنوان کمک و یاور انسان مطرح شده است. به مقتضای این دستورالعمل قرآنی انسان در هر مشکلی می تواند از این دو پشتوانه عظیم کمک بگیرد.
