کامل شده تیهاء|crazy-) کاربر انجمن تک رمان

[مهاجر.]

خسته، عصبی و شاید پر از جنون؛ می‌توانی به کنج اتاق پناه ببری و مهر سکوت را به ل*ب‌هایت بفشاری. نجواهای شیطانی، در گوشت می‌پیچد و سردرد امانت را می‌برد. انزجار است که سلول‌هایت فریاد می‌زنند و تو، بی‌طرف فقط خیره هستی به آینه‌ی قدی. خوب می‌دانی که این دختر آشفته، تو نیستی و این دلیلی می‌شود برای پشیمانی بی‌حد و اندازه‌ات. پس از آن‌همه رنج که فقط مقدمه بودند، دیگر توان نداری؛ اما آگاه نیستی که تازه غم‌های محزون‌کننده، شروع به شکنجه کرده‌اند. در همان اتاق تاریک و سرد، دقیقاً همان‌جا!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[مهاجر.]

رهایم کنید در حبس. در همان قطعه‌ی بی‌هنرمندانه‌ی تاریک و مملو از تار عنکبوت. همان‌جا که بویِ هراس از دوست‌نداشتن، احاطه‌ام می‌کند و من، اشک‌هایی از ج*ن*سِ بلورین‌های یخ‌زده می‌ریزم. همان‌جا که احساسات به تاراج رفته‌اند و زوال عقل، پیش‌گرفته شده. در همان بی‌صفایی تنها؛ اما پر از حیرانی و تهی‌بودن. در همان چهار دیواری‌ای که گذر فصل‌ها را حس نمی‌کند و به منجمد بودن ادامه می‌دهد؛ همانند گذر حیات! رهایم کنید در قفسی به‌نام زندگی.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[مهاجر.]

ناخن‌های برنده‌ی سرگردانی، درون پو*ست شانه‌ام فرو رفته و دردی تیزتر از شمشیرِ عاجز، تمام سلول‌هایم را فرا گرفته. قدرتِ موجودی که خلق کردم، آن‌قدر زیاد بوده که مرا به دور انداخته و جنون را به مغزم هدیه داده. گویا در خواب عمیقی باشم و این رفت و آمدهایِ هولناک او، در این ورطه‌ی ناقص؛ مرا به ر*ق*ص در عالم حزن دعوت کرده. شاید هم، در عالم حیرانی، او را به شنیدن نت‌های درخشان پیانو که اکنون مخلوطی از بغضی، بیش نیستند، کرده‌ام. چه می‌دانم!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[مهاجر.]

چکه چکه می‌کند اشک‌های سرخِ رها شده از فك. حال هوایِ من کمی درحال گرفته‌شدن است و اشک‌ها به‌سرعت می‌فهمند. بی‌چارگان، می‌خواهند منِ غربت زده را در آ*غ*و*ش بگیرند؛ بی‌آن‌که بداند بی‌نیاز به آ*غ*و*ش، در همان حال که مردمک می‌سوزد، سر برروی بالشت می‌گذارم و می‌خواهم بخوابم.
آن‌ها تقلا می‌کنند برای انسان شدن. برای کمی سخن گفتن با من و شنیدن سکوت‌های مملو از واژه‌ی من. آن‌ها می‌خواهند با من برقصند و برای ناکام‌ماندن از رویای همیشگی، نوازش کنند گیسوانم را. شاید هم بال زخمی‌ام را مداوا کنند و رهایم کنند در آسمان تا به‌سوی ستارگان پرواز کنم و وقتی به کم‌نورترین‌اش رسیدم، قهقهه سر دهم. ای‌کاش... اشك‌ها این‌چنین آرزویی نداشتند!

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[مهاجر.]

با سراشیبیِ دره، فاصله‌ای ندارم. این روزها، در میان نفس‌های آخر و خلاصی از این تهیِ بی‌انتها، برای آغاز جملاتم، بویِ حزن می‌آید. بویِ فرسودگی و ناچاری. جملاتم، کلماتم و قدم‌هایم، با منِ بی‌نوا چنان فاصله‌ای دارند که بازتابم را از اعماق دره نمی‌بینم. ربط و بی‌ربط هیچ‌‌یک از جان‌سوزی‌ها را درک نمی‌کنم و به ابتدای دره، قل می‌خورم.

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Pegah.a]

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان

[Star]

 

انجمن رمان نویسی دانلود رمان