نفرمایید
سلاموصف العیش نصف العیش
اگر در این جهان هستی تخیلات وجود نداشته باشن که فاتحه ی بشر خونده است. تخیلات هستن که انسان رو به آینده امیدوار می کنن. تخیلات هستن که در برابر سختی ها ما رو کمک می کنن، در واقع وقتی فرد در خیالات خودش؛ به خواسته‌هاش دست پیدا می کنه باعث می شه با امیدواری بیشتری به زندگی ادامه بده و شاید حتی کار و تلاشش رو هم بیشتر کنه. نمی تونیم منکر ل*ذت بخش بودن تخیلاتمون بشیم. درست مثل بازیگری که در نقش‌های مختلف ظاهر میشه، هر کدوم از ماوهم یک بازیگر درون داریم که به وسیله ی اون در نقش ها و رویاهای مختلف غرق میشیم.
خب بنظر من این ماجرای تخیلات خیلی اممم پیچ در پیچه و خب علاوه بر اینکه تو تخیلاتت قرار بگیری باید به این موضوع هم پی ببری که این یه تخیله! قدرت تخیل هر کسی با هم فرق میکنه و هر چی قوی تر باشه فاصله گرفتن از اجتماع و دنیای واقعی بیشتر میشهسلام، روزتون خوش
خب من هم همین مشکل رو دارم! یعنی وقتی هیچ کاری نمیکنم؛ تنهام یا کلا فکرم آزاده خود به خود شروع به خیالبافی میکنم.
از چیزی که دلم میخواد اتفاق بیوفته، از اهریمنی که میتونم باشم(عاشق ضد قهرمانام
اما خب به نظرم من حس خوبی به آدم میده. اینطوری که وقتی اهدافت رو تصور میکنی؛ چیزهایی که دوست داری؛ کسایی که دوست داری وقتی خودت رو در کنارشون تصور میکنی انگار خودت رو دلداری میدی. انگار با این کار میخوای به خودت بفهمونی چقدر قشنگ میشه این اتفاق بیوفته! چقدر قشنگ میشه فلانی رو به دست بیاری! و برای بدست آوردنش تلاش میکنی.
اما خب بیش از حد که بشه نابودت میکنه؛ در این مورد واقعا هیچ حرفی ندارم
Jaguar Dark༄
Kimia Kardan
نیلوفر آبی
Batkian๑
شماهم نظراتتونو بگید^-^
دوستان نظرات زیادی دادن و فکر نکنم نظرمن لازم باشه.
خوب شاید باورتون نشه ولی منم کاملا اینطوری هستم و با این فکر ها زندگی میکنم حتی با اینکه تو خیالاتم همیشه قهرمان داستان یا یه پرنسس پولدار نیستم
...
.......
....
..............
....
...
" به نام خدا "
سلام به دوستای خوبم
امیدوارم حالتون بسی خوب باشه
امروز متنی که از اولین شرکت کننده عزیزمون دریافت کردم رو براتون به اشتراک می ذارم
امیدوارم به نکاتی که توی قوانین سنگ صبور ذکر شد توجه کنید
تاکیدم بر اینه که هیچ توهینی به هر اقلیتی و به شخصیت صاحب نوشته تاپیک و شرکت کننده ها نمیشه برخلاف هدف این چالشه.
اگر زمانی متوجه شدین نویسنده محترم سنگ صبور چه کسی هست تحت هیچ شرایطی عنوان نکنید.
می تونید دوستانتون رو هم تگ کنید تا از مطالب گفته شده استفاده کنن .
اگر مطلب مفیدی (از منابع مطمئن باشید) در ر*اب*طه با متن ارسالی می دونستین خوشحال می شم به اشتراک بذارین تا بقیه هم استفاده کنن.
خلاصه در کمال احترام با هم گفت و گو کنید اینجا مطالب خارج از بحث هم نفرستید که اسپم محسوب میشه.
اما متن دریافت شده از شرکت کننده عزیزمون:
سلام خب میخوام درباره یه چیزی که خودمم حتی نمیدونم اسمش چیه بگم که خیلی وقته درگیرش شدم و نمیتونم خلاص بشم و اصلی ترین دلیل من واسه اومدنم به انجمن همینه خب طبیعتا همتون وقتی بچه بودین خودتون جای شخصیت کارتونی گذاشتین چه پسر چه دختر نمیدونم چند سالم بود کلاس چندم بودم فقط میدونم بچه بودم قشنگ یادمه یه روز تو ماشین بودیم نمیدونم چیشد چه اتفاقی تو شهر افتاد که من گفتم من اگه مثل فلان( یه شخصیت کارتونی) بودم مردم نجات می‌دادم همینجوری تا کلاس ششم دبستان خودمو میذاشتم جای شخصیت های کارتونی خب تو اون سن طبیعیه حتی الانم اگه بگین نه دروغ گفتین خودتون میزارین جای یه شخصیت کلاس ششم که بودم ازمون ورودی داشتم ازمون تیزهوشان قبول نشدم یادمه اون روز خیلی گریه کردم از همون روز شروع کردم خیال پردازی خیال پردازی تو ذهنم کلاس هفتم که رفتم خیلی کم بود ولی کلاس هشتم خیلی خیال پردازیام زیاد شد خیلی ها طوری که معتاد شدم بهش و همیشه سعی میکردم جای خلوتی پیدا کنم تا برم تو فکر یا دلم میخواست اهنگ گوش کنم تا بازم برم تو فکر خب حالا حتما فکر میکنید این خیالات من چیه که اینقدر معتاد شدم من واسه خودم یه دنیا جدید ساختم یه خانواده جدید یه مامان بابای جدید برادرای جدید و همانطوری که خودم دلم میخواست زندگیم اینجوری باشه درستش کردم من خسته شدم بخدا خیلی خسته چون میدونم بهم لطمه میزنه مطمئنم یه روز به یکی از دوستام گفتم دوستی که از کلاس اول تا الان باهام بوده به بقیه دوستام حتی نزدیک ترین دوستم واسه گفتنش اعتماد نداشتم یا احساس صمیمیت نمیکردم بهش گفتم اونم گفت خالم روانشناس هست خیلی خوشحال شدم به خالش گفتم همه چیز هرچیو که تو ذهنم ساختم خالش واسم یه ویس فرستاد و گفت حتما باید به خانوادم بگم وگرنه به بیماری ( اسکیزوفرنی) مبتلا میشم برین تو نت سرچ کنین بیماری اسکیزوفرنی چیه و بخونین تا بهتر بتونین حرفامو درک کنین من هرلحظه حتی الان که دارم تایپ میکنم رفتم تو خیال.
(دوست عزیزم اگه پیامی که فرستادی نصفه قرار دادم عذر می خوام چون تا به همینجا رو دریافت کردم)
یه موضوع دیگه رو هم متذکر بشم:
"مدیریت تک رمان"
سپاس از همکاری شما
ولی من با این فکر ها زندگی میکنم و رمان مینویسم چون دنیاش دست خودمه و با کمال احترام با خاله ی دوستان کاملا مخالفم به نظرم شما یه نویسنده عالی میشید.من خودم مامانم روانشناسه و از این قضیه خبر داره و میگه خیلی ذهن بازی داری. نظر شخصی من این بود
خصوصا الان که زندگی‌ها مشکلات بسیاری دارن همین مریضی و نرفتن به بیرون و خونه موندن اتفاقا به نظر من خیال پردازی عالیه اما نباید مانع تلاش شما در زندگی عادی شهخوب شاید باورتون نشه ولی منم کاملا اینطوری هستم و با این فکر ها زندگی میکنم حتی با اینکه تو خیالاتم همیشه قهرمان داستان یا یه پرنسس پولدار نیستم
میدونی بیتا. به نظر منم گاهی نمیشه همه چیز و منطقی دید. و با نظرت کاملا موافقم.سلام، روزتون خوش
خب من هم همین مشکل رو دارم! یعنی وقتی هیچ کاری نمیکنم؛ تنهام یا کلا فکرم آزاده خود به خود شروع به خیالبافی میکنم.
از چیزی که دلم میخواد اتفاق بیوفته، از اهریمنی که میتونم باشم
اما خب به نظرم من حس خوبی به آدم میده. اینطوری که وقتی اهدافت رو تصور میکنی؛ چیزهایی که دوست داری؛ کسایی که دوست داری وقتی خودت رو در کنارشون تصور میکنی انگار خودت رو دلداری میدی. انگار با این کار میخوای به خودت بفهمونی چقدر قشنگ میشه این اتفاق بیوفته! چقدر قشنگ میشه فلانی رو به دست بیاری! و برای بدست آوردنش تلاش میکنی.
اما خب بیش از حد که بشه نابودت میکنه؛ در این مورد واقعا هیچ حرفی ندارم
Jaguar Dark༄
Kimia Kardan
نیلوفر آبی
Batkian๑
شماهم نظراتتونو بگید^-^
سلام امیدوارم حالت خوب باشه
...
.......
....
..............
....
...
" به نام خدا "
سلام به دوستای خوبم
امیدوارم حالتون بسی خوب باشه
امروز متنی که از اولین شرکت کننده عزیزمون دریافت کردم رو براتون به اشتراک می ذارم
می تونید دوستانتون رو هم تگ کنید تا از مطالب گفته شده استفاده کنن .
خلاصه در کمال احترام با هم گفت و گو کنید اینجا مطالب خارج از بحث هم نفرستید که اسپم محسوب میشه.
اما متن دریافت شده از شرکت کننده عزیزمون:
سلام خب میخوام درباره یه چیزی که خودمم حتی نمیدونم اسمش چیه بگم که خیلی وقته درگیرش شدم و نمیتونم خلاص بشم و اصلی ترین دلیل من واسه اومدنم به انجمن همینه خب طبیعتا همتون وقتی بچه بودین خودتون جای شخصیت کارتونی گذاشتین چه پسر چه دختر نمیدونم چند سالم بود کلاس چندم بودم فقط میدونم بچه بودم قشنگ یادمه یه روز تو ماشین بودیم نمیدونم چیشد چه اتفاقی تو شهر افتاد که من گفتم من اگه مثل فلان( یه شخصیت کارتونی) بودم مردم نجات می‌دادم همینجوری تا کلاس ششم دبستان خودمو میذاشتم جای شخصیت های کارتونی خب تو اون سن طبیعیه حتی الانم اگه بگین نه دروغ گفتین خودتون میزارین جای یه شخصیت کلاس ششم که بودم ازمون ورودی داشتم ازمون تیزهوشان قبول نشدم یادمه اون روز خیلی گریه کردم از همون روز شروع کردم خیال پردازی خیال پردازی تو ذهنم کلاس هفتم که رفتم خیلی کم بود ولی کلاس هشتم خیلی خیال پردازیام زیاد شد خیلی ها طوری که معتاد شدم بهش و همیشه سعی میکردم جای خلوتی پیدا کنم تا برم تو فکر یا دلم میخواست اهنگ گوش کنم تا بازم برم تو فکر خب حالا حتما فکر میکنید این خیالات من چیه که اینقدر معتاد شدم من واسه خودم یه دنیا جدید ساختم یه خانواده جدید یه مامان بابای جدید برادرای جدید و همانطوری که خودم دلم میخواست زندگیم اینجوری باشه درستش کردم من خسته شدم بخدا خیلی خسته چون میدونم بهم لطمه میزنه مطمئنم یه روز به یکی از دوستام گفتم دوستی که از کلاس اول تا الان باهام بوده به بقیه دوستام حتی نزدیک ترین دوستم واسه گفتنش اعتماد نداشتم یا احساس صمیمیت نمیکردم بهش گفتم اونم گفت خالم روانشناس هست خیلی خوشحال شدم به خالش گفتم همه چیز هرچیو که تو ذهنم ساختم خالش واسم یه ویس فرستاد و گفت حتما باید به خانوادم بگم وگرنه به بیماری ( اسکیزوفرنی) مبتلا میشم برین تو نت سرچ کنین بیماری اسکیزوفرنی چیه و بخونین تا بهتر بتونین حرفامو درک کنین من هرلحظه حتی الان که دارم تایپ میکنم رفتم تو خیال.
(دوست عزیزم اگه پیامی که فرستادی نصفه قرار دادم عذر می خوام چون تا به همینجا رو دریافت کردم)
یه موضوع دیگه رو هم متذکر بشم:
"مدیریت تک رمان"
سپاس از همکاری شما
من خودمم هر شب قبل از خواب تخیلاتی تو سرم هست که باعث میشه با آرامش بخوابم 
