آخر هفته چی بازی کنیم: از Fear تا جوجه تیغی دوست‌داشتنی
در قسمتی دیگر از سری مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم، هم سراغ سونیک رفته‌ایم و هم یک بازی ترسناک بسیار ارزشمند داریم.
به رسم چهارشنبه‌ها، قسمتی دیگر از سری مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم را آماده کرده‌ایم تا در آن به معرفی چهار بازی مختلف بپردازیم؛ بازی‌هایی در سبک‌های متفاوت که هرکدام می‌توانند برای سلیقه‌ای مورد پسند قرار بگیرند. این هفته هم بازی‌های بزرگ و مشهوری انتخاب کرده‌ایم و هم سراغ بازی‌های مستقل رفته‌ایم که می‌توانید در ادامه با آن‌ها آشنا شوید.
F.E.A.R
Monolith Productions از استودیو‌های بازیسازی نسبتا قدیمی است که با گشتن در کارنامه آن‌ها، می‌توان اسامی مشهور و موفق مختلفی را پیدا کرد. یکی از مجموعه بازی‌های خوب این استودیو اما چیزی نیست جز سری ترسناک F.E.A.R که به‌عنوان اولین بازی مقاله این هفته، سراغ نسخه نخست آن رفته‌ایم که در سال ۲۰۰۵ برای کامپیوتر منتشر شد و بعد برای ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 هم در دسترس قرار گرفت.F.E.A.R یک بازی شوتر اول‌شخص ترسناک است و برای انتقال حس ترس، از آثار ترسناک شرقی و مخصوصا ژاپنی الهام گرفته است. به همین دلیل هم آنتاگونیست اصلی بازی، یک دختر مومشکی به اسم آلما است که کاملا یادآور آن دختر بچه‌های ترسناک فیلم‌های ژانر وحشت ژاپنی است و خب هر بار که در بازی ظاهر می‌شود، پتانسیل این را دارد که مو به تن مخاطب سیخ کند! اما جدا از حضور آلما و قوی بودن کلی حس ترس در بازی، F.E.A.R از حیث داستان هم تجربه قابل‌قبولی است و گیم‌پلی هم جایی است که بازی قدرت اصلی‌اش در شگفت‌زده کردن مخاطب را نشان می‌دهد.
به‌طور دقیق‌تر، F.E.A.R آنقدر گیم‌پلی چالش‌برانگیز، پرتنش و هیجان‌انگیزی دارد که حتی با گذشت سال‌های زیاد از انتشار هم کماکان می‌توان تجربه آن را به علاقه‌مندان سبک شوتر، مخصوصا از نوع ترسناک آن پیشنهاد کرد. تنوع خوب سلاح‌ها، قابلیت خاص کاراکتر بازی و دشمنانی که حسابی بلای جان‌تان خواهند بود، F.E.A.R را به اثری ارزشمند تبدیل کرده‌اند که متای ۸۸ را برای نسخه کامپیوتر به‌دست آورد و پس از بازی کردنش، احتمالا به تجربه دنباله‌های آن هم علاقه پیدا خواهید کرد.
