واژۀ کیفیت گاهی به عنوان متضاد واژه کمیت به کار گرفته می شود، در این حالت بر خلاف مفهوم کمیت که به خصوصیت فیزیکی ارجاع دارد به خصوصیتی غیر ملموس اشاره می نماید. مراد از کیفیت هنگامی که به عنوان درجه و میزان خوبی یک شئ به کار رود این است که: درجه خوبی، آن شئ زیاد است. به عبارت دیگر واژه کیفیت در زبان انگلیسی چنانچه بودن قید و اضافات به کار رود به مفهوم کیفیت خوب است. لذا کیفیت یک شئ در این نظریه، درجه و میزانی که یک شئ از شیئی دیگر بهتر است اشاره دارد. یکی از پرسش های اساسی در بحث کیفیت مسأله حالت وجودی«mode of existence » آن است. به عبارت دیگر هنگامی که گفته می شود: «شیئی دارای کیفیت خاص است». (نظیر یک خیابان زیبا ) آیا به این مفهوم است که این خود شئ است که مالک کیفیت مذکور است و اگر این گونه است، حالت واقعی چنین کیفیتی چیست ؟ یا منظور این است که این ما هستیم که کیفیت زیبایی را به آن خیابان اعطا و فرافکنی می کنیم. و یا کیفیت زیبایی زمانی امکان تجلی می یابد که ما خیابان را مورد مشاهده قرار داده باشیم.
بحث فوق این پرسش را که چگونه و در کجا چنین کیفیاتی وجود دارند مطرح می نماید. پاسخ این پرسش، یعنی این که آیا کیفیت های زیبا شناختی « در ذهن ادراک کننده » یا در « شئ ادراک شده » وجود دارد را می توان در قالب دوگانگی «duality» مشهود « سوژه» و« اُبژه» یا « فاعل شناسی » و « شئ شناسی شده » صورت بندی نمود. از این رو گفته می شود کیفیت یک شئ از دو منبع با دو عرصه سرچشمه می گیرد. اولی عرصه ذهنی فرد و دومی عرصه عینی شئ.
بر اساس این نظریه، کیفیت هایی متعلق به عرصه ذهنی اند که درون ضمیر فرد ساکن هستند. متقابلاً، کیفیت های مربوط به عرصه عینی، کیفیات متعلق به شئ اند که به شکل موجودیتی خاص در معرض ذهن قرار گرفته و با حقایق جهان خارج سر و کار دارند. کیفیت های ضمیری را می توان به عنوان ارزشهایی که به دشواری قابل کمی شدن بوده و به سختی می توان آن را اندازه گیری نمود و معرفی کرد. کیفیت های مربوط با بیان مطلوب، نا مطلوب، زشت و زیبا بودن اشیاء معمولاً از این دسته هستند. بر خلاف کیفیت های ضمیری، کیفیت های حقیقی اشیاء را می توان به عنوان کیفیاتی که ماهیتی قابل اندازه گیری دارند و به ظرفیت های قابل سنجشی نظیر وزن، ارتفاع و سرعت ارتباط دارند، معرفی نمود.
ارزش های ذهنی و روانی یک شئ از آنها به عنوان کیفیت مطلوب شئ نام می برند (نظیر زیبایی) از فرد نشأت می گیرد؛ در حالی که مقیاس های اندازه گیری عینی اشیاء که از آن به عنوان کیفیت های ظرفیتی نام می برند از خود شئ سر چشمه می گیرد از این رو در مورد کیفیت یک شئ می توان گفت:« کیفیت یک شئ درجه و میزان برتری، مشابهت یا فرو تری آن نسبت به اشیاء دیگر است »، که توسط انسان از طریق ذهنی و عینی به عنوان مجموعه ویژگی های آن شئ درک و محسوب می گردد. کیفیت یک شئ از دو منبع ضمیر فرد و خود شئ نشأت می یابد و به ترتیب آنها را ارزش و مقیاس اندازه گیری نامیده، بیانگر دو گروه کیفیت های مطلوبی و کیفیت های ظرفیتی اشیاء هستند.
حال پس از طرح مقدمات فوق می توان به نظریات سه گانه در مورد حالت وجودی کیفیت در فضاهای شهری رسید:
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان
