عوامل خطر غیر قابل تغییر عبارتند از:
سن: خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده با افزایش سن بیشتر می‌شود. تقریبا تمام بیماران بالای ۴۵ سال هستند و دو سوم افراد حداقل ۶۵ سال دارند. میانگین سن بیماران در زمان تشخیص سرطان پانکراس ۷۰ سال است.
جنسیت: احتمال سرطان پانکراس در مردان نسبت به زنان اندکی بیشتر است که ممکن است با مصرف بالای دخانیات در مردان، که خطر سرطان پانکراس را افزایش می‌دهد مرتبط باشد.
سابقه‌ی خانوادگی: به نظر می‌رسد ژن سرطان پانکراس در برخی خانواده‌ها منتقل می‌شود. در برخی خانواده‌ها، به علت سندرم‌های ژنتیکی خطر بالای سرطان پانکراس وجود دارد.
سندرم‌های ژنتیکی: تغییرات ژنی (جهش) می‌تواند از والدین به کودکان منتقل شود. این تغییرات ژنی باعث ایجاد ۱۰ درصد از سرطان پانکراس است. گاهی اوقات این تغییرات منجر به سندرم‌هایی می‌شود که باعث افزایش
خطر ابتلا به سرطان‌های دیگر نیز می‌شود و با آزمایش‌های ژنتیکی قابل تشخیص هستند. نمونه‌هایی از سندرم‌های ژنتیکی که می‌توانند باعث ایجاد سرطان پانکراس شوند عبارتند از:
سندرم سرطان س*ی*نه و تخمدان ارثی: به علت جهش در ژن BRCA1 یا BRCA2 ایجاد می‌شود.
سرطان س*ی*نه‌ی ارثی: ناشی از جهش در ژن PALB2 می‌باشد.
پانکراتیت خانوادگی: معمولا ناشی از جهش در ژن PRSS1 است.
سندرم لینچ: که با عنوان سرطان کولورکتال ارثی غیر پولیپوزی (HNPCC) نیز شناخته می‌شود، اغلب به علت نقص در ژن MLH1 یا MSH2 است.
سندرم پوتز جگر (Peutz-Jeghers): ناشی از نقص در ژن STK11 است. این سندرم با پولیپ دستگاه گوارش و چندین سرطان دیگر مرتبط است.
ملانوما: ناشی از جهش در ژن p16 / CDKN2A است.
دیابت: سرطان پانکراس در افراد مبتلا به دیابت، به خصوص دیابت نوع ۲ رایج است. این نوع دیابت اغلب در بزرگسالی آغاز می‌شود و با اضافه وزن و چاقی مرتبط است. ارتباط سرطان پانکراس با دیابت نوع ۱ (جوانان) کاملا مشخص نشده است.
پانکراتیت مزمن: پانکراتیت مزمن به معنای التهاب طولانی مدت در پانکراس است که با افزایش خطر ابتلا به سرطان پانکراس (به خصوص در افراد سیگاری) ارتباط دارد، اما بیشتر افراد مبتلا به پانکراتیت هرگز به سرطان پانکراس مبتلا نمی‌شوند. پانکراتیت مزمن گاهی به علت جهش ژنتیکی نیز ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به این نوع پانکراتیت دارای خطر ابتلا به سرطان پانکراس هستند.
دیگر بیماری‌ها: برخی تحقیقات حاکی از آن است که عفونت معده با باکتری هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori)، هپاتیت B، سیروز، التهاب لثه یا بیماری پریودنتال باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پانکراس می‌شود.
نژاد: نژاد آفریقایی آمریکایی نسبت به سفید‌پوستان کمی بیشتر به سرطان پانکراس مبتلا می‌شوند.
سبک زندگی:
رژیم غذایی: بر اساس برخی مطالعات، سرطان لوزالمعده با رژیم غذایی حاوی گوشت قرمز و فرآوری شده (مانند سوسیس و گوشت گاو) و کمبود میوه‌ها و سبزیجات ارتباط دارد. این موضوع نیازمند تحقیقات وسیع‌تری است.
اضافه وزن و عدم فعالیت فیزیکی: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که کمبود ورزش و فعالیت‌های بدنی خطر سرطان پانکراس را افزایش می‌دهد.
قهوه و ا*ل*ک*ل: برخی مطالعات نشان می‌دهد که مصرف زیاد ا*ل*ک*ل و قهوه منجر به پانکراتیت مزمن می‌شود.
سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار
انجمن رمان نویسی
دانلود رمان
