انجمن رمان نویسی | تک رمان
انجمن تک رمان...انجمن رمان نویسی تک رمان با ارائه محیطی امن و صمیمی فعالیت خود را در راستای ترویج کتابخوانی آغاز کرده است.
forum.taakroman.ir
خانم گربه 4 تا بچه کوچولوی ناز به دنیا آورده بود. به آن ها شیر می داد و مواظبشان بود تا سالم بمانند و بزرگ شوند.
خانم گربه مادر خیلی مهربانی بود. چهل روز تمام به بچه ها شیر داد تا کم کم بزرگ شدند و توانستند همراه او حرکت کنند و بیرون بروند و ببینند توی شهر چه خبر است.
خانم گربه اسم خوراکی ها را روی بچه هایش گذاشته بود. اولی را تربچه، دومی را آلوچه، سومی را گردو و چهارمی را آب نبات صدا می زد.
وقتی بچه گربه ها کمی از او دور می شدند، صدا می زد: «آهای بچه ها کجایید؟ تربچه، آلوچه، گردو، آب نبات بیایید.»
بچه گربه ها هم تا صدای مادرشان را می شنیدند، تندتند می دویدند و خودشان را به او می رساندند تا گم نشوند.
یک روز مامان گربه ها، آن ها را به یک مزرعه برد تا موش بگیرند. خودش یک موش را با دقت شکار کرد تا بچه ها ببینند و یاد بگیرند. بعد به آن ها گفت: «بچه ها، حالا نوبت شماست. بروید برای خودتان موش شکار کنید. اما همین که صدایتان زدم بیایید همین جا پیش من.»
بچه ها گفتند چشم مامان، و رفتند تا موش بگیرند. هرکدام به گوشه ای از مزرعه رفتند.
آب نبات از بقیه جدا شد و دیگر نتوانست پیدایشان کند. موش هم گیرش نیامد. خسته و گرسنه توی مزرعه می گشت که چشمش به سگی افتاد که در گوشه ای توی آفتاب دراز کشیده بود و داشت به بچه هایش شیر می داد. آب نبات به طرفش رفت و روبروی او ایستاد و نگاهش کرد. خانم سگه گفت: «آهای بچه گربه، اسمت چیه؟ مامانت کجاست؟ چطوری آمدی این جا؟»
آب نبات گفت: «اسمم آب نبات است. من با مامان و خواهر و برادرهایم به این جا آمدم تا موش بگیرم اما موش گیر نیاوردم، مامانم را هم گم کردم.»
خانم سگه گفت: «آخی! گربه بیچاره! حتماً خیلی گرسنه ای. بیا این جا تا به تو هم شیر بدهم. راستی چه اسم بامزه ای داری! آب نبات!» و خندید.
آب نبات گفت: «اسم شما چیه؟»
سگ جواب داد: «اسمم سگه. من خانم سگ هستم. صاحب مزرعه اسمم را گذاشته تندباد. چون مثل باد می دوم.»
آب نبات گفت: «مادرم به ما گفته که سگ ها دشمن گربه ها هستند و نباید به آن ها نزدیک شویم.»
خانم سگه خندید و گفت: «من یک مادرم. خودم بچه دارم. همه بچه های حیوانات را مثل بچه های خودم دوست دارم. حالا هم دوست تو هستم. بیا شیر بخور، نترس عزیزم.»
آب نبات با خوشحالی به طرف سگ رفت و کنار توله ها خوابید و شروع کرد به نوشیدن شیر. او خیلی گرسنه بود و تندتند شیر می خورد. ناگهان صدای میو میوی مادرش را شنید که او را صدا می زد: «میو میو، آب نبات کجایی؟»
آب نبات سرش را به طرف صدای مادرش چرخاند و جواب داد: «من اینجا هستم. دارم شیر می خورم.»
خانم گربه به طرف خانم سگ آمد و وقتی دید آب نبات دارد شیر می خورد، تعجب کرد. کمی هم ترسید. اما خانم سگ گفت: «خانم گربه نگران نباش، کاری به بچه ات ندارم. او گرسنه بود، من هم شیرش دادم.»
خانم گربه گفت: «باورم نمی شود! سگ ها با گربه ها بد هستند اما شما با همه سگ ها فرق دارید. من از شما متشکرم.»
خانم سگ گفت: «بله من یک مادرم و بچه دارم، مثل شما. برای همین به بچه گربه کوچولو محبت کردم و شیرش دادم تا اگر مادرش را پیدا نکرد، گرسنه نماند.»
آب نبات شیرش را خورد، سیر شد و میومیو کرد و دست هایش را لیسید و از خانم سگ تشکر کرد و همراه مادرش راه افتاد و رفت. او با خودش می گفت: «من تنها گربه ای هستم که شیر سگ هم خورده ام. حالا برای خواهر و برادرهایم هم ماجرای امروز را تعریف می کنم تا بدانند خانم سگ یعنی تندباد خانم، چقدر مهربان بود.»
